SHAKE GIVE UP :: CHAPTER 4 [30%]
961 Words
Shake & Lastneem
4
เพียะ!!
“โอ๊ย!! เจ็บนะครับ”
“ดี สมน้ำหน้า... กะอีแค่ผักติดคอ ทำอย่างกับจะตายเลยนะ!!”
“กะ ก็ผมตกใจอ่ะ -3-“ ลาสนีมถอนหายใจออกมา มองเชคที่นอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียงของโรงพยาบาลหลังจากที่เธอตกใจอย่างสุดขีด ขับรถมาส่งเขาที่โรงพยาบาล แต่ผลสุดท้ายหมอนี่กลับแค่ผักติดคอ ไม่ได้แพ้อาหารหรืออะไร? ร่างเล็กกอดอกมองใบหน้าหล่อใสที่ทำหน้าบูดๆ อยู่
“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลย”
“T^T”
“ให้ตายเหอะ ทีหลังอย่าทำให้ตกใจได้ไหมเนี้ย?”
“เป็นห่วงผมเหรอ?”
“ก็ใช่นะสิ กลัวจะเป็นอะไรตาย แล้วพี่ก็ต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัยใช่ป่ะ? แบบนี้แย่แน่” เชคมองลาสนีมนั่งกอดอกอยู่ข้างๆ เตียงของเขา ก่อนจะนอนตะแคงข้างและยิ้มให้กับเธอ
“ขอบคุณนะที่อย่างน้อยพี่ก็เป็นห่วงผม”
“อืม ไม่เป็นอะไร งั้นพี่กลับก่อนแล้ว”
“อ่ะเดี๋ยวสิ ไม่คิดจะ... เฝ้าผมเหรอ?”
“ไม่ พี่รีบพรุ่งนี้จะมาเยี่ยม อีกอย่างไม่ได้เป็นอะไรหนักซะหน่อย” ร่างหนามองลาสนีมที่กำลังหยิบกระเป๋าสะพาย ไม่ได้การแล้ว แบบนี้แผนที่วางไว้ก็จบอะดิ... เชคลุกขึ้นคว้าเอวบางให้ล้มลงกับเตียงนอนโดยที่เขาคร่อมร่างเธอไว้
“ชะ เชค!! ปล่อยนะ ทำอะไร?”
“ก็ผมอยากให้พี่อยู่กับผม... ผมกลัวผีนะ”
“ก็โทรให้เพื่อนนายมาสิ ลุกนะพี่รีบ!!”
“ไอ้ฝามันไม่ว่างครับ? นะๆ เขาว่ากันว่าผีที่โรงพยาบาลน่ากลัวนะ Y_Y” ลาสนีมดันร่างหนาให้ออกไป แต่เชค กลับยิ่งโถมตัวเองลงทาบทับร่างของลาสนีมมากกว่าเดิม ทำให้ใบหน้าของทั้งสองคนใกล้กันจนลมหายใจผสานกันไปมา
“หวั่นไหวกับผมบ้างหรือยัง?”
“ถะ ถามบ้าอะไร? ใครเขาจะไปคิดแบบนั้นกัน พี่มีแฟนแล้ว เพราะงั้นสิ่งที่เชคทำมันผิด ปล่อย!!”
“ผิดเหรอ? ผิดยังไง ในเมื่อผมอยากเขย่าพี่อ่ะ J”
“ก็ผิดที่ยุ่งกับคนที่มีแฟนแล้วอย่างพี่ไง!!”
“เหรอ? ไม่เห็นจะต้องแคร์นี้ สำหรับผม แค่พอใจในสิ่งที่ตัวเองอยากเขย่าก็พอ... ต่อให้มีแฟน มีลูก ผมก็ไม่สนหรอกนะ” เชคยิ้มให้ลาสนีมที่ทำหน้าตกใจกับความคิดของเขา นี่เด็กคนนี้ไม่กลัวเกรงอะไรเลยหรือไง? ทำไมถึงทำว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องสนุกกัน
“ชอบที่จะเป็นมือที่สามหรือไง?”
“อืมก็ไม่นะ แต่ถ้ามันสนุกและน่าลุ้น... ผมก็อยากเหมือนกัน ^^”
“ถ้างั้นคงจะไม่ใช่พี่แล้วล่ะ เพราะพี่ไม่มีทางให้ใครมาแทรกกลางระหว่างพี่กับพี่ตินแน่”
“เหรอ? น่าสนุกจัง อะไรกันลาสนีมผมแค่ล้อเล่นนะ คิดจริงจังไปได้นะเนี้ย ><” มือหนาบีบจมูกเธอเบาๆ แต่ภายในใจของเขานั่น มันไม่มีทางอยู่แล้วที่ว่าจะทำเพราะเป็นแค่เรื่องล้อเล่นนะ... คนอย่างเชคถ้าอยากเขย่าใคร คนนั้นก็ต้องไม่พลาดและเขาก็จะเขย่าจนกว่าจะพังกันไปข้างหนึ่งเลยล่ะ หึ
งับ!!
“อะ โอ๊ย!! กัดจมูกผมทำไมเนี้ย”
“อุกไปเอี้ยวอี้ (ลุกไปเดี๋ยวนี้)” ลาสนีมงับจมูกโด่งของเชคทันทีที่เขาเผลอ ร่างหนาค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งก่อนที่ลาสนีมจะปล่อยจมูกของเขาให้เป็นอิสระและแน่นอนมันเป็นรอยกัดจนเชคตกใจ เอามือลูบจมูกตัวเองไปมา
“ทำอะไรของพี่... เจ็บนะครับ T^T”
“สมน้ำหน้า อยู่ไปคนเดียวเลย ชิ”
หมับ!!
“นี่ปล่อยนะ” ร่างหนาดึงลาสนีมมากอดทันที จนเธอดิ้นไปมาอย่างแรง แต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้เลยสักนิด
“อย่าดิ้นมากสิ ผมเองก็ใช่ว่าจะทนไหวนะ”
“ปล่อยเลยนะ!!”
“ไอ้เชคมะ... มึง เออ?” ทั้งสองคนมองสบตากับบุคคลที่เดินเข้ามาโดยที่ไม่รู้อะไรเลย ฟาโรห์มองเชคที่กอดร่างของลาสนีมแน่นก็ผุดยิ้มขึ้นมาทันที ทำให้ลาสนีมอาศัยจังหวะนี้ผละกอดออกมา
“ไหนว่าฟาโรห์ไม่ว่างไง?”
“คือ...”
“ผมว่างตลอดละครับ ลาสนีม ^___^”
“ขี้โกหก ฉันไปดีกว่า...” ฟาโรห์ยกมือโบกให้ร่างของหญิงสาวที่เดินสวนเขาออกไป ก่อนจะหันไปมองเชคที่ยิ้มมุมปากแล้วส่ายหน้าไปมา นอนลงที่เตียงทันทีพร้อมกับกำจมูกตัวเอง
“แหมยิ้มใหญ่ ฟาย...”
“มาหาพ่อมึงเหรอ?”
“เรื่องของกู ว่าแต่ทำอะไรกันอ่ะ? เขย่าแล้วเหรอ ทำไมกูเข้ามาไม่ได้จังหวะว่ะเนี้ย”
“ใช่ที่ไหนล่ะ มึงอย่ามั่ว กูก็แค่หลอกให้เหยื่อตายใจก็เท่านั้น ^^” เชคมองฟาโรห์ที่นั่งลงบนเตียงแล้วหยิบแอปเปิ้ลมากัดกินอย่างหน้าตาเฉย แล้วมองหน้าเขาอย่างนิ่งๆ
“แล้วเมื่อไหร่มึงถึงจะเขย่าเขาว่ะ?”
“ก็อีกไม่นาน กูก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน แม่งเสือกน่ารักใส่กูตลอด ใครจะอดใจไหวว่ะ -__-“
“เหรอ? เขย่าแล้ว กูเขย่าบ้างนะ”
“อย่าเสือก ก็เคยบอกว่าไง จำไม่ได้หรือไง?” ร่างหนาของฟาโรห์เบ้ปากอย่างหงุดหงิด เอาเถอะ ยิ่งมันไม่อยากให้เขาเขย่าลาสนีมมากเท่าไหร่ ความอยากมีเซ็กส์ของฟาโรห์ที่มีต่อลาสนีมก็มีมากขึ้นเท่านั้น ผู้หญิงที่ทำให้เชคลงทุน ลงแรงขนาดนี้ น่าจะไม่ธรรมดา อีกอย่างรุ่นใหญ่ด้วย... เขาเองก็อยากลองนี่น่า J
“ยิ้มอะไรของมึง?”
“เสือก!!”
“ไอ้ฝา อย่าให้กูรู้นะว่ามึงคิดแผนส้นตีนอะไรกับเหยื่อกูอ่ะ”
- Writer
