ตอนที่ 4 มาเฟียหวงเลขา
1134 Words
ไม่ทันจะเดินไปถึงห้อง สิงหาก็ชะงักฝีเท้าแล้วหันมาหาเธอ สายตาคมมองสำรวจร่างกายของคะนิ้งไปจนทั่ว ก่อนจะติดกระดุมเสื้อคลุมของตัวเองที่ใส่คลุมตัวเธอไว้จนถึงต้นคอ
"เดี๋ยวฉันก็เป็นลมตายกันพอดี" คะนิ้งทำปากบ่นมุบมิบ ไม่ออกเสียง
"แต่งตัวไม่โป๊มันไม่ตายหรอกค่ะ ที่เจอกันครั้งแรกก็ไม่โป๊ หนูยังไม่เห็นจะตายเลยก็อยู่ได้มาจนถึงวันนี้หนิคะ" เกลียดจริงๆ ผู้ชายปากแซ่บ ถ้าไม่ติดว่าเป็นมาเฟียที่บอดีการ์ดตามติดเป็นสิบๆ คน แม่จะด่ากลับให้ฉ่ำเลย...
"เข้าไปแล้วฉันต้องทำอะไรบ้าง"
"ไม่ต้องทำอะไรค่ะ"
"อ้าว แล้วไหนว่าสอนงาน ปกติคุณพิมมาก็ไม่ต้องทำอะไรเหรอ"
"ก็ต้องทำ ทั้งคุยงาน บริการแขก ปิดดีล ต้องเอาใจสารพัด"
"แล้วจะพาฉันมาด้วยทำไม ถ้าไม่คิดจะให้ช่วยทำอะไรเลย"
"ก็แค่อยากพามา" สิงหาตอบสั้นๆ ก็จูงมือเธอพาเข้าห้องไป
ภายในห้องมีโซฟารอบด้านกับโต๊ะแก้วดูมีราคาอยู่ตรงกลาง บนโซฟามีกลุ่มเสี่ยที่ดูจะมีอายุสักหน่อยแต่ก็ดูมีฐานะสี่ห้าคนกำลังนั่งพูดคุยและดื่มเหล้ากันอยู่ สิงหาตรงเข้าไปนั่งลงบนโซฟาที่เว้นว่างไว้ให้คนนั่งได้เพียงคนเดียว ส่วนคะนิ้งเองต้องยืนอยู่ข้างโซฟาข้างๆ เขาแทน
"มานั่งบนตักป๊าก็ได้นะคะคนสวย" เสี่ยอีกคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับคุณสิงหาพูดแซวขึ้นมา ก่อนจะมองมาที่เธอ ไล่สายตาตั้งแต่หัวจรดเท้าจนคุณศักดาที่นั่งอยู่ข้างๆ พอจะรู้ว่าคุณสิงหาหวงคะนิ้งออกนอกหน้าพยายามจะสะกิดให้หยุดพูดแต่ก็เหมือนว่าจะไม่ได้ผล "มาบริการป๊าไหมคะ ป๊าเงินหนักนะคนสวย สวยขนาดนี้ยอมเทให้หมดหน้าตักเลยค่ะ"
"เก็บไว้ใช้เถอะครับ เห็นเสียให้คาสิโนไปคืนนึงกี่ล้านจนต้องมากู้ผม ถ้าเงินมันเยอะขนาดนั้นก็เอามาใช้หนี้ดีกว่าไหมครับ" เสียงจากสิงหาพูดร่ายยาวขึ้นมาพลางส่งสายตามองไปหาเสี่ยตรงหน้าด้วยสายตาเอาเรื่องจนอีกคนเงียบไป
"อ่า คุยงานกันเลยดีกว่าไหมครับ" คุณศักดาพูดขึ้นมาทำลายบรรยากาศที่เริ่มจะตึงเครียดขึ้น
"ครับ" สิงหาเริ่มคุยงานกับคนในห้องโดยที่คะนิ้งเองก็ทำแค่ยืนมองอยู่แบบนั้น ฟังเรื่องที่เธอไม่เข้าใจสักนิด เรื่องเงินๆ ทองๆ ธุรกิจด้านมืดร้อยแปดพันเก้านานเกือบชั่วโมงจนเริ่มจะเมื่อยขา ขยับตัวไปมาจนสิงหาเองหันมามอง
"เมื่อยเหรอ" คะนิ้งรีบพยักหน้าให้เขาแทนคำตอบ
"อ๊ะ!" ร่างเล็กโดนสิงหาคว้าเอวเข้าหาตัวจนเธอเซนั่งลงไปบนตักแกร่ง "คุณสิงหา"
"อยู่นิ่งๆ ขอคุยงานแปบนึงแล้วจะพาขึ้นไปนอนบนห้อง"
"..." คุณสิงหาใช้มือปิดตรงขาอ่อนเธอเอาไว้เพราะเธอเองใส่เดรสสั้น ยิ่งนั่งลงก็ยิ่งถกขึ้นโชว์ขาขาวชัดเจน ก่อนจะรั้งศีรษะเธอเข้าซบไหล่ตัวเองเอาไว้แล้วหันไปคุยงานต่อ
"งั้นก็ตามนี้นะครับ ผมจะให้พิมเข้าไปหา เอาสัญญาไปให้อ่านกันอีกครั้ง" พูดคุยกันไปพักใหญ่ เมื่อตกลงกันได้ สิงหาก็รีบพูดปิดดีลเพื่อจะได้พาเธอกลับขึ้นห้อง
"แต่ถ้าได้เลขาคนนี้ของคุณมาบริการคงจะดีนะครับ ไม่ใช่อย่างงั้นอย่างงี้แต่คาสิโนยิ่งมีสาวบริการสวยๆ แบบนี้มันก็ยิ่งดึงดูดลูกค้านะครับ" เสี่ยอีกคนพูดขึ้นมาซ้ำอีกครั้ง ทั้งยังไล่สายตามองมาที่ขาอ่อนของเธอ
"..."
"ไหนๆ คุณจะเปิดสาขาย่อยที่บริษัทพวกผมแล้ว ถ้าผมจะขอเลขาคุณไปบริการจะได้ไหมครับ ยอดมันคงจะดีไม่ใช่น้อยเลยนะครับคุณสิงหา ทรงแบบนี้พวกคนรวยมันชอบกัน"
"เหมือนว่าที่ผมพูดไปจะไม่เข้าใจกันนะครับ"
"..."
"ถ้าจะเอาเรื่องที่ผมไปลงทุนคาสิโนในที่ของพวกคุณมาอ้าง งั้นที่เราคุยกันวันนี้ก็ยกเลิกไปแล้วหนี้ที่พวกคุณกู้ของคาสิโนไปก็ช่วยมาเคลียร์ภายในพรุ่งนี้ ไม่อย่างงั้นรู้ใช่ไหมว่าผมจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง"
"อ่า ใจเย็นก่อนดีกว่าครับ ที่เราคุยกันมันโอเคแล้ว ถ้าคุณไม่อยากให้เลขาคนนี้มาช่วยเพิ่มยอดแบบที่ผมคิดก็ไม่ต้องก็ได้ครับ"
"งั้นก็เลิกมองขาอ่อนเลขาผมด้วยสายตาแบบนั้น"
"..."
"ถ้ามันอยากจนทนไม่ไหวก็ไปที่คลับโซนด้านหน้า มีบริการให้ ไม่ใช่มาคุกคามคนของผมแบบนี้"
"..."
"ผมไม่ชอบใจเท่าไหร่ อาจจะปืนลั่นใส่แขกวีไอพีเอาได้"
"อ่า ขอโทษครับ"
"งั้นผมขอตัว เรื่องสัญญาไว้จะให้พิมติดต่อไป" พูดจบสิงหาก็อุ้มร่างเล็กขึ้น ก่อนจะพาเดินออกจากห้องคุยงานไป
"คุณสิงหา ฉันเดินเองได้ ปล่อยลงเถอะ คนอื่นหันมองหมดแล้ว"
"มันทำไมนักคะนิ้ง โตแล้วมันต้องแต่งตัวโป๊เหรอวะ เห็นไหมว่าคนมันมองเธอกันยังไง"
"ก็ฉันแต่งมาเพื่อเป็นเด็กบริการของคลับ ไม่ได้จะมาเป็นเลขาคุณสักหน่อย จะรีบให้ทำงานด้วยทำไมเล่า ชุดมันถึงไม่พร้อมแบบนี้ไง"
"โมโหชิบหายเลยรู้บ้างไหม"
"โมโหอะไร" คะนิ้งพูดพลางยกมือขึ้นลูบคางของคนที่กำลังอุ้มเธออยู่
"..."
"เป็นผัวเก่ามาหึงไม่ได้นะคะ" คะนิ้งได้โอกาสก็ตั้งใจพูดย้อนคำพูดของสิงหาที่พูดใส่เธอบนห้องทำงานตอนที่เธอพูดทักเรื่องเลขาของเขาไป
"ยังไม่จบประโยคนะ"
"อะไรคะ"
"ถ้าจะย้อนก็ย้อนให้จบประโยค บนห้องฉันยังพูดต่อว่าถ้าจะหึงก็นอนให้ฉันกระแทกเล่นสักทีสองทีแล้วฉันจะยอม แต่หนูอาจจะต้องใช้คำว่าขย่มหรือเปล่า..ไหนลองพูดสิคะว่าขอขย่มของผัวสักทีสองทีน่ะ" ใบหน้าคมก้มลงมาหาใบหน้าสวยที่อยู่ระดับอกตัวเอง ก่อนจะยกยิ้มออกมา "ทำไมไม่พูดละคะ ถ้าหนูพูดออกมา ฉันจะพาขึ้นเตียงเดี๋ยวนี้เลย"
- Writer
