ธนานั่งอยู่ในห้องส่วนตัวของคาสิโน มองออกไปที่วิวเมืองยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงสี เสียงเครื่องเล่นพนันและเสียงหัวเราะของผู้คนดังอยู่ไกลๆ แต่ภายในใจเขากลับเงียบเหงาเหมือนความว่างเปล่าของชีวิต เรื่องราวในอดีตเริ่มหลั่งไหลเข้ามาในความทรงจำของเขา
หลายปีก่อน เมื่อชีวิตของเขายังเต็มไปด้วยความหวังและความฝัน ธนาเป็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งที่ต้องหนีเอาชีวิตรอดจากการถูกตามล่า
ธนาวิ่งพรวดเข้าไปในซอยเล็กๆ ของย่านมืดในปรารีส ความเจ็บแสบจากบาดแผลที่โดนเฉือนเริ่มแล่นลึก เลือดไหลซึมจากบาดแผลหลายจุด เปื้อนเสื้อผ้าจนแดงฉาน ธนาไม่หวาดกลัว ไม่แม้แต่สะท้านต่อความเจ็บปวด มีเพียงความมุ่งมั่นที่จะเอาชีวิตรอดจากการตามล่าของศัตรูที่พร้อมจะปลิดชีพเขาได้ทุกเมื่อ
ในขณะที่เขาเริ่มทรุดตัวลงข้างกำแพง ด้วยแรงที่กำลังจะหมดลง เสียงฝีเท้าคนหนึ่งใกล้เข้ามา ธนาหันไปมอง เขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาเขา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความตกใจและห่วงใย
“คุณ...คุณเป็นอะไรมากไหม?”
น้ำเสียงของเธอสั่นแต่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน หญิงสาวคนนั้นชื่อ มีนา เธอเป็นหญิงสาวผู้มีรอยยิ้มอบอุ่นที่เขาเคยเห็นตอนวิ่งหนีเข้ามาในย่านนี้
มีนาไม่รอให้เขาตอบ เธอก้มลงข้างตัวเขา มือเรียวอ่อนโยนของเธอสัมผัสที่บ่าและลำตัวเขา ขณะที่ดวงตาของเธอกวาดมองหาแผล
“ลุกขึ้นเถอะค่ะ ฉันจะพาคุณไปที่ปลอดภัย”
เธอเอ่ยอย่างหนักแน่น แล้วพยายามพยุงเขาขึ้นทั้งที่เลือดจากบาดแผลของเขายังคงไหลออกมา
ธนารู้สึกถึงความร้อนจากมือเธอที่โอบรอบแขนเขา ราวกับเป็นสิ่งที่ชุบชีวิตให้เขาในยามที่จิตใจตกลงในหุบเหว เธอพยายามประคองเขาฝ่าความมืดพาเข้าซอกแคบที่นำไปยังห้องพักเล็กๆ ที่เธอใช้ซ่อนตัว เธอไม่สนใจเลยว่าเขาเป็นใครหรือทำไมถึงได้รับบาดเจ็บขนาดนี้ เพียงแต่เธอไม่สามารถปล่อยเขาให้ต้องเผชิญกับความตายเพียงลำพัง
เมื่อพวกเขามาถึงห้อง มีนาลากเขานั่งลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ก่อนจะรีบปิดประตูและผ้าม่านเพื่อกันใครเห็น จากนั้นเธอรีบคว้าผ้าขนหนูและชามน้ำจากห้องน้ำมา ร่างของธนาที่เต็มไปด้วยบาดแผลทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกับที่เขากำลังเผชิญอยู่ เธอจึงค่อยๆ ซับเลือดและทำความสะอาดแผลของเขาด้วยความระมัดระวัง
ธนามองดูหญิงสาวที่เอาใจใส่เขาราวกับรู้จักกันมานาน หัวใจเขาเริ่มเต้นแรงขึ้น เธอทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นคนสำคัญ แม้กระทั่งในช่วงเวลาที่เขารู้สึกอ่อนแอและสิ้นหวังที่สุด
“ทำไมคุณถึงช่วยผม?”
ธนาถามทั้งที่น้ำเสียงยังแผ่ว แต่แฝงไปด้วยความสงสัย
“ฉันแค่รู้สึกว่า...คุณต้องการความช่วยเหลือ”
มีนาตอบพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนพลางบรรจงเช็ดเลือดที่อาบอยู่บนใบหน้าของเขา ดวงตาของเธอเป็นประกายอย่างที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ธนารู้สึกได้ถึงความเชื่อมโยงบางอย่างที่เขาไม่อาจอธิบาย
ในคืนนั้น ทั้งสองนั่งเงียบไปนาน ปล่อยให้ความอบอุ่นที่ส่งผ่านระหว่างกันสลักลงในความทรงจำของทั้งคู่โดยไม่รู้ตัว แม้ว่าเขาจะเป็นคนแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จัก แต่เธอก็ไม่ลังเลที่จะปกป้องและดูแลเขาด้วยใจ
หลังคืนวันนั้น เมื่อเขาฟื้นตัว เหมือนเป็นช่วงเวลาที่ถูกสลักลงในความทรงจำของเขา ทุกครั้งที่เขามองมีนา เขารู้สึกเหมือนมีไฟฟ้าช็อตหัวใจ ในวันที่พวกเขานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร มีนาเล่าเรื่องชีวิตของเธอให้เขาฟัง ทั้งความฝันและความหวังที่เธอมี
“ฉันอยากเป็นเชฟที่ดีที่สุดในโลก” เธอบอกด้วยความมุ่งมั่น ธนารู้สึกประทับใจกับความตั้งใจของเธอ แต่ความรักที่เขามีต่อเธอกลับถูกกั้นด้วยความกลัวและความไม่มั่นใจ เขากลัวว่าเธอจะหายไปจากชีวิตเขาอีกครั้ง
ธนาหวนนึกถึงช่วงเวลาที่มีนาช่วยชีวิตเขาในซอกซอยของเมืองปรารีส คืนนั้นที่เธอคอยดูแลเขาเหมือนคนสำคัญ ยังคงตราตรึงในหัวใจเขาไม่เสื่อมคลาย ตั้งแต่จากเธอมา เขาเฝ้าตามหาทุกหนแห่ง ราวกับส่วนหนึ่งของเขาถูกทิ้งไว้ที่นั่น พร้อมความหวังว่าจะได้พบเธออีกครั้ง
หลายปีผ่านไป วันหนึ่งที่คาสิโนใหญ่ของเขา ชายคนหนึ่งปรากฏตัวพร้อมความทุกข์ใจจากหนี้สินที่สั่งสมจนหนักอึ้ง ชายผู้นั้นยินยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากความลำบาก แม้แต่ยอมขายลูกสาวเพื่อชำระหนี้สินเหมือนคนติดพนันคนอื่นๆ ธนามองดูเหตุการณ์ด้วยความเย็นชาและเจ็บปวดลึกๆ จนกระทั่งสายตาของเขาไปสะดุดกับรูปถ่ายที่อยู่ในมือของชายผู้นั้น รูปของหญิงสาวที่เขาไม่เคยลืม...มีนา
หัวใจธนากระตุก เขารู้สึกถึงความตื่นเต้นและหวังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ เขาจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมืออีก เขาเดินไปหาชายคนนั้นพร้อมยื่นมือเข้าไปเพื่อดึงมีนาออกจากชีวิตที่ถูกบีบคั้นเช่นนี้ จะไม่ยอมให้เธออยู่ในมือของใครที่คิดเอาเปรียบหรือทำร้ายเธอ
แต่เมื่อเขาตามหามีนาจนพบ ชะตากลับพลิกผันเล่นตลกอย่างโหดร้าย เมื่อเขาเห็นเธอยืนอยู่ในอ้อมแขนของพรายรพี เพื่อนรักเพื่อนตายที่เคยเคียงบ่าเคียงไหล่กับเขามานาน เป็นผู้ชายคนเดียวที่ธนามองว่าเป็นดั่งพี่น้องแท้ๆ
ภาพนั้นทำให้หัวใจธนาแตกสลาย ราวกับเขาถูกเฉือนหัวใจออกไปเพื่อมอบให้กับเพื่อนรักโดยไม่เต็มใจ แต่เพราะพรายรพีคือเพื่อนตาย เขาจึงต้องยอมปล่อยมือ มีนาที่เขารัก และข่มความรู้สึกที่ถาโถมเข้าสู่หัวใจ ปล่อยให้ความเจ็บปวดนั้นเก็บฝังลึกอยู่ในเงามืดของหัวใจ
ในที่สุด เมื่อทุกอย่างดูเหมือนจะลงตัว ธนาได้รับข่าวที่ทำให้หัวใจเขาแทบแตกสลาย มีนาจะแต่งงานกับพ่อพรายรพี เพื่อนรักของเขา เขารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบพังทลายลงต่อหน้า ราวกับเขาได้เห็นความรักของเขาที่เคยมีต่อมีนาถูกทำลายไปอย่างไม่เหลือชิ้นดี
วันงานแต่งงานของมีนา ธนาเดินเข้ามาในห้องจัดงานด้วยความรู้สึกเจ็บปวด เขามองเห็นมีนาสวมชุดเจ้าสาวที่สวยงาม และเมื่อเธอหันมาทางเขา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความสุข แต่กลับทำให้ธนาเจ็บปวดมากยิ่งขึ้น ในใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความเศร้า
“ฉันเคยหวังว่าจะมีเธออยู่ข้างๆ เสมอ”
เขาคิดในใจ ขณะที่เห็นเธออยู่ในอ้อมแขนของพ่อพรายรพี เพื่อนรักที่เขาต้องยอมเสียสละเพื่อรักษามิตรภาพ ทั้งที่หัวใจของเขาแตกสลายลงทุกขณะ
ธนาเดินออกจากงานแต่งงานนั้นด้วยความรู้สึกอ้างว้างและสิ้นหวัง ความรักที่เจ็บปวดของเขาไม่เพียงแต่ทำให้เขาเสียใจ แต่ยังสอนให้เขาเรียนรู้ว่าความรักอาจไม่เพียงพอเมื่อมีอุปสรรคจากมิตรภาพและโชคชะตา
เขาตัดสินใจว่าจะไม่มองหาความรักอีกต่อไป แต่จะใช้ชีวิตในโลกที่เขาสร้างขึ้นเอง โดยมีความมั่งคั่งและอำนาจในคาสิโนเป็นสิ่งที่เขาจะไม่ปล่อยให้ใครเข้ามาในใจอีกต่อไป ความรักที่เจ็บปวดของเขาจะกลายเป็นแรงผลักดันในการทำให้เขาเป็นเจ้าพ่อที่ไม่มีใครกล้าขัดขวาง และเขาไม่มีวันลืมมีนา หญิงสาวผู้เคยทำให้หัวใจเขาเต้นแรงที่สุดในชีวิตคนนั้น
ร่างสูงใหญ่ของธนาเดินกรายเข้ามาในห้อง ดึงดูดทุกสายตาโดยไม่ต้องออกแรง เสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดพับแขนขึ้นอย่างพอดี เน้นกล้ามแขนแข็งแรง แฝงเสน่ห์เรียบหรู ผสานความดุดันที่น่าค้นหา ทับด้วยเสื้อกั๊กสีเข้มที่โอบลำตัวเข้ารูป และสูทคัตติ้งเนี้ยบคลุมอีกชั้น เสริมให้ทุกส่วนสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ
สายตาคมกริบกวาดมองรอบห้องเพียงครู่ สะท้อนความเย็นชาที่มีอำนาจจับใจ ทุกย่างก้าวของเขาเต็มไปด้วยบารมีเงียบงัน แต่แน่วแน่ พลังที่แฝงอยู่ในท่าทางนั้นทำให้ใครๆ ต่างต้องหลบทาง ให้รู้ว่าเบื้องหน้านี้คือบอสใหญ่ที่ไม่ต้องออกคำสั่งก็คุมทุกอย่างให้อยู่ในกำมือได้
ทันทีที่สายตาคมกริบของธนาสบกับหญิงสาวอีกคนที่กำลังยิ้มส่งสายตาให้เขา ริมฝีปากเธอยกขึ้นน้อยๆ เชิญชวนอย่างไม่ปิดบัง ชุดรัดรูปของเธอเผยส่วนเว้าส่วนโค้งทุกจุด พาให้ทั้งห้องต้องเหลียวมอง ทว่าธนาเพียงจุดยิ้มมุมปากอย่างจาง หญิงสาวขยับเข้ามาใกล้ ส่งสายตาหวานซึ้งเต็มไปด้วยความคาดหวังราวกับเคลิ้มในเสน่ห์เย็นชาที่ทรงพลังของเขา
เขารู้ดีว่าอีกไม่กี่นาที เธอจะยอมตามเขาไปอีกคืน เช่นเดียวกับผู้หญิงมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา...เข้ามาและจากไปโดยทิ้งไว้เพียงภาพเธออยู่ในอ้อมแขนเขา แต่ไม่เคยมีใครเข้าใกล้หัวใจที่ด้านชา เย็นเยือกของเขาได้
เสียงหวานเย้ายวนของเธอกระซิบใกล้กับหูเขา น้ำเสียงนั้นเว้าวอนเชิญชวนราวกับต้องการเขามาครอบครองให้ได้
"คืนนี้...พาฉันขึ้นไปข้างบนหน่อยสิคะบอส ชั้นบนสุดที่เขาลือกันว่าคุณพาขึ้นไปเฉพาะคนที่คุณสนใจเท่านั้น" ดวงตาคู่สวยเต็มไปด้วยความปรารถนา สะกดไว้แค่ปลายสายตาคมของเขา
ธนาหัวเราะเบาๆ ทอดสายตามองเธออย่างเย็นชา
“อยากขึ้นไปจริงเหรอ? ”
เธอยิ้มอายๆ แต่ยังมองเขาด้วยแววตาท้าทาย มือเธอแตะเบาๆ ที่ปลายแขนเสื้อเขา พร้อมเว้าวอน
"ขอแค่คืนนี้..."
ธนาปรายตามองตอบกลับ ริมฝีปากขยับเป็นรอยยิ้มบาง
"งั้นก็ตามมาสิ...”