บทที่ 11

2517 Words

อิงนภาก้มหน้าก้มตากวาดห้องโดยไม่ได้สนใจอะไร และไม่รู้ด้วยว่าตอนนี้ตัวเองไม่ได้อยู่ในห้องสตูดิโอคนเดียว ด้านฝันดียืนกอดอกไขว้ขาพิงประตูห้องที่เขาปิดมันเงียบ ๆ อย่างเบามือ มองการเคลื่อนไหวของคนตัวเล็กพลางระบายยิ้มตาม อิงนภาช่างน่าปรารถนาเหลือเกิน ก้นงามงอนที่หันมาทางเขานั้นช่างน่าตีมิหยอก แล้วเขาก็ทำอย่างที่คิด เท้าใหญ่ก้าวหนักไปยืนข้างหลังเธอแล้วยกมือขึ้นหวดก้นงามงอนนั้นแรง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว เผียะ! "โอ๊ย!" ทันทีที่โดนตีก้นแบบไม่ทันได้ตั้งตัว เธอก็ร้องเจ็บแล้วเอี้ยวหันมามองคนที่มาทำแบบนี้กับตนเอง ดวงตากลมเบิกตากว้างเมื่อเห็นฝันดียืนยิ้มอยู่ข้างหลัง ก็ไหนก่อนหน้านี้เขาพานางแบบไป...บนห้องไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงมาอยู่ในนี้ได้ล่ะ หล่อนได้แต่สงสัย “เจ็บเหรอหนูพีร์ ก็อยากก้นน่าฟัดทำไม น่ากัดเม้มให้เป็นรอยดีเนาะ ก้นงอน ๆ แบบนี้” พูดพร้อมกับเอามือกุมก้มงามงอนของหล่อนและบีบเคล้นแรง ๆ ดึงรั้งเข้า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD