“อ่อ จะดีเเหรอคะคุณคามีล ฉันว่ามันคงไม่ควร” รินลดาเอ่ยบอกแล้วมองคนอื่นๆที่มองมาที่โต๊ะของเธอ “ดีสิครับ เรายังไม่ได้คุยกันเลยนะครับวันนี้” คามีลเอ่ยพูดแล้วส่งมือให้กับหญิงสาว เพื่อที่เธอจะได้ไม่ปฎิเสธเขา ต่อหน้าคนอื่นๆ โดยเฉพาะคาเรนที่ตอนนี้กำลังมองมาที่เขาอยู่ “ก็ได้ค่ะ” รินลดาเอ่ยพูดก็ลุกขึ้นเอง โดยไม่จับมือของคามีล อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ปฎิเสธเขาทั้งหมด รินลดาก็เดินนำคามีลไปหาอะไรกินแถวบาร์อาหารของงาน คาเรนที่มองตามไปก็รู้สึกไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก เขาจึงส่งข้อความสั่งให้บาคัสจัดการพารินลดาไปที่โรงแรมอีกที่ที่เขาเลือกเอาไว้ลงโทษเธอ “เมื่อกี้คุณสวยมากนะครับ สวยมากจริงๆ” คามีลเอ่ยชมรินลดาขณะที่เธอกำลังมองหาอาหารอยู่ “เหรอคะ ทับทิมไม่ได้สวยขนาดนั้นหรอกค่ะ จริงๆในงานมีคนสวยกว่าทับทิมตั้งเยอะ” รินลดาเอ่ยพูดแล้วเธอก็เดินไปเรื่อยๆ เพราะไม่รู้จะกินอะไร “พี่คามีลคะ” รียาเพื่อนสาวของเคียร่าเดินเข