Sid Adrian Lopez pov's
Hindi pa din mawala wala sa isip ko ang mukha ni Kristina as i am trying myself not to think of her but Damn!palagi itong napasok sa utak ko.
I was at the back of the faculty room,medyo hindi maganda ang nakain ko kaya nagdecide akong magyoyosi muna.
I was about to throw my cigarette when a familiar one catches my attention.
Nakaupo ito sa bench at nakasandal ito sa upuan she even closed her eyes and I knew it,it was her.At talagang napakatibay niya ah tumatambay siya sa ganitong lugar,alone?at balak pa ata nitong matulog grabe kakaiba talaga tong babaeng to.
Agad akong lumapit dito kukuhitin kuna sana ito,but damn! natigilan ako when I saw her face.Nakapikit ito kaya malaya ko itong natitigan ngayon.
Naramdaman kuna namang muli ang kakaibang tib*k nang puso ko
