วิวทะเลอันดามันแบบสามร้อยหกสิบองศาตรงหน้า ทำให้คนที่ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่บ่าย รู้สึกหายหิวเป็นปลิดทิ้ง ร่างบางทิ้งตัวนอนลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ที่มองออกไปด้านนอกจะเห็นสระว่ายน้ำ แล้วเวลานี้ยังมีฝนตกโปรยปรายลงมายิ่งทำให้บรรยากาศของโรงแรมที่ตั้งอยู่บนเชิงเขาอย่างดิคลาสเซ่ ดีขึ้นไปอีก
“คิดถึงแม่จัง”
เพลงจันทร์ควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายแล้วต่อสายหามารดา เพื่อจะบอกว่าต้องอยู่ต่ออีกหนึ่งวัน
“สวัสดีค่ะแม่”
“ว่าไงจ๊ะ ถึงกรุงเทพฯ ตอนไหน วันนี้แม่ทำของโปรดหนูไว้ด้วยนะ”
“เสียดายจังค่ะ วันนี้หนูยังไม่ได้กลับนะสิ พายุเข้าเลยต้องเลื่อนกลับเป็นพรุ่งนี้ไฟลท์บ่ายแทน”
“อ้าวเหรอ งั้นแม่ก็คงต้องกินกับเจ้าตาหวานสองคนแล้วสินะ”
เหมือนเจ้าสี่ขาขวัญใจประจำบ้านของเธอจะรู้ว่ากำลังโดนเจ้านายของมันพูดถึง จึงได้ส่งเสียงเห่าทักทาย ปลายสายอย่างเพลงจันทร์ได้ยินแว่วๆ
“ลาภปากของตาหวานละสิทีนี้ แต่พรุ่งนี้ต้อ
