1 อาทิตย์ผ่านไป
"เฟรนด์กินเยอะๆนะ" ฟาร์มเอ่ยบอกพร้อมกับถือจานข้าวกับแก้วน้ำมาวางให้เฟรนด์
“ฟาร์มไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้เราเกรงใจ” เฟรนด์เอ่ยบอกด้วยความเกรงใจ
หลังจากที่เฟรนด์ออกจากโรงพยาบาลฟาร์มก็ตามติดเธอตลอดจนทุกคนที่เห็นต่างก็คิดว่าพวกเรานั้น เอ่อ……คิดว่าไม่พูดน่าจะดีกว่า
“ไม่เป็นไรเราเต็มใจทำให้” ยิ้มตอบเฟรนด์
“เราขอตัวไปซื้อน้ำแปปนะ” กะเพราพูดขึ้นพร้อมลุกเดินออกไป เฟรนด์ก็มองตามหลังเพื่อนตัวเองไปอย่างรู้สึกอะไรบางอย่างขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ก่อนที่ฟาร์มจะเอ่ยเรียกเธอขึ้น
“เฟรนด์”
“อือว่าไง” เฟรนด์หันมาตอบอีกคน ก่อนที่เธอจะตักข้าวในจานเข้าปาก
“ที่จริงเรามีเรื่องจะบอก”ฟาร์มเอ่ยพร้อมแสดงสีหน้ากังวลออกมา
“เรื่องอะไรหรอ” เฟรนด์ที่เห็นแบบนั้นจึงเอ่ยถามขึ้น
“เรารู้แล้วนะว่าใครเป็นคนทำ” ฟาร์มเอ่ย
“......” เฟรนด์ชะงักนิ่ง พร้อมกับตั้งใจรอฟังจากปากของอีกคน
“เราสืบมาได้ว่า......คือเราคิ
