ตอนที่ 7
1024 Words
เกือบชั่วโมงผ่านไป
ปั้นหยากลับมาที่ร้านกาแฟอีกครั้งพร้อมด้วยข้าวของพะรุงพะรังในมือ
“คุณหนูครับ ผมช่วยถือของไปเก็บในรถนะครับ”
ไทเกอร์รีบเดินออกมาจากร้านกาแฟ ท่าทางกระตือรือร้น ความหล่อเหลาของหนุ่มลูกครึ่งทำเอาอิงอรแทบจะละลายเสียให้ได้ เมื่อได้เห็นใบหน้าของไทเกอร์อย่างใกล้ชนิด เรียกได้ว่าในระยะที่มองเห็นรูขุมขนกันเลยทีเดียว
“แกแนะนำฉันหน่อยสิหยา”
อิงอรสะกิดแขนปั้นหยา อยากรู้จักคนขับรถ
“เสือ... นี่คุณอิงอรเพื่อนหยาค่ะ”
หญิงสาวแนะนำให้รู้จักอิงอรตามที่หล่อนเรียกร้อง
“สวัสดีค่ะ... ชื่ออรค่ะ”
อิงอรกล่าวเขินๆ หากแววตาก็เปี่ยมจริตมารยา ยื่นมือออกมาขอเช็คแฮนด์
“ผมเสือครับ”
ไทเกอร์แนะนำตัวด้วยน้ำเสียงสุภาพนุ่มนวล หากดวงตาก็ยังวาววาบไปด้วยแววของความเป็น ‘เสือ’ อิงอรรู้สึกร้อนวูบวาบเมื่อเห็นแววความเจ้าชู้ในดวงตาของ
ไทเกอร์
“เสือ... เอ่อ... เสือผู้หญิงหรือเปล่าคะ”
อิงอรแซวขำๆ หลังจากจับมือทำความรู้จักกับคนขับรถสุดหล่อ แวบหนึ่งอิงอรหรี่ตามองหน้าไทเกอร์ หัวคิ้วชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย ใบหน้านี้คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นที่ไหน... รู้สึกคุ้น เพียงแต่ยังนึกไม่ออก
“ชื่อเสือก็จริง... แต่ความจริงผมก็แค่ลูกแมวเชื่องๆ ที่ชอบให้เกาคาง”
ไทเกอร์ตอบด้วยสำเนียงเย้าหยอกเล่นด้วย ทำเอาอิงอรเขิน
“ผมขอตัวเอาของไปเก็บในรถนะครับคุณหนู”
ไทเกอร์ช่วยรับถุงกระดาษหลายใบจากมือของปั้นหยา เอามาใส่รถแล้วเดินกลับเข้ามาที่ร้านกาแฟ
“นั่งก่อนสิ... นายเสือ”
ปั้นหยาเรียก ผายมือมายังเก้าอี้อีกตัวที่ยังว่างอยู่ตรงข้ามหล่อน
แม้รู้ว่าเป็นการไม่เหมาะสม ที่จะนั่งเคียงข้างเสมอคุณหนูผู้เป็นนาย หากไทเกอร์ก็จำต้องทรุดกายลงนั่ง เพราะปั้นหยาเคยบอกเองว่ากับหล่อนไม่ต้องพิธีรีตองอะไรให้มาก ทำตัวให้ง่ายเข้าไว้
นั่งลงไม่ทันเท่าไร โทรศัพท์มือถือของไทเกอร์ก็ส่งเสียงดังออกมาจากกระเป๋ากางเกง เขาตกใจที่เห็นว่าเป็นเบอร์ของเลขา ไทเกอร์รีบกดตัดสายเพราะกลัวความแตก ปั้นหยาเห็นอาการพิรุธก็รีบแซว
“กิ๊กโทรมาละสิ”
“เปล่าครับ... ผมโสด ไม่มีกิ๊กที่ไหนหรอกครับ”
ไทเกอร์บอกเป็นนัย เน้นตรงคำว่า ‘โสด’ ให้คุณหนูได้ยินชัดเจนเต็มสองหู
“ไม่เชื่อหรอก... ท่าทางเจ้าชู้อย่างนายน่าจะแฟนเยอะ”
“ไม่มีครับ... ผมโสด แล้วคุณหนูล่ะครับ... มีแฟนหรือยัง”
ไทเกอร์ถามด้วยความอยากรู้
“ยัง... ”
ปั้นหยาตอบสั้นๆ จ้องใบหน้าของไทเกอร์ด้วยความลืมตัว เขายิ้มออกมาตอนที่ได้ยินหล่อนตอบว่าไม่มีแฟน
“นายถามทำไม... จะจีบฉันหรอ”
ดวงตาของทั้งคู่ประสานเข้าด้วยกันอย่างจัง รับรู้ได้ว่ามีแรงดึงดูดบางอย่างแล่นวาบไปมาระหว่างดวงตาที่มองสบกัน ดวงตาสีสนิมเหล็กของชายคนนี้ดูคมกริบและมีพลังประหลาด สามารถดึงดูดทุกสิ่งที่อยู่ใกล้ เพียงแรกพบก็ทำให้ใจของหญิงสาวเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้ชายคนไหนมาก่อน
“ผมคงไม่กล้า... ผมกับคุณหนูต่างกันราวดอกฟ้ากับหมาวัด”
ไทเกอร์ทำหน้าเศร้า
“นายก็พูดเกินไป”
ปั้นหยายอมรับว่าไทเกอร์เป็นผู้ชายที่มากไปด้วยเสน่ห์ดึงดูดทางเพศ เซ็กส์แอพพีลสูงมาก
“ก็จริงนี่ครับ... ผมกับคุณหนูเหมือนดอกฟ้ากับหมาวัด”
ไทเกอร์ย้ำ
“แล้วนายอยากเด็ดดอกฟ้ามั้ยล่ะ”
ปั้นหยามองเห็นประกายความร้อนแรงที่เต้นระยับอยู่เบื้องหลังดวงตาเจ้าชู้ของไทเกอร์
“อยากสิครับ... ”
ถามแบบนี้ก็ได้เรื่อง ไทเกอร์มองสบตาคุณหนูไม่ลดละ วิธีการมองอย่างเจ้าชู้ของเขาทำให้แก้มสาวร้อนผ่าว
“ฉันมีของจะให้นาย”
ปั้นหยารีบเปลี่ยนเรื่อง ยื่นถุงกระดาษที่วางอยู่ข้างกายให้ไทเกอร์
“อะไรครับคุณหนู”
ไทเกอร์เปิดถุงกระดาษ ข้างในมีเสื้อและกางเกง ที่น่าตกใจก็คือหล่อนซื้อกางเกงในมาให้ด้วย
“ก็นายเพิ่งมาอยู่ เห็นว่าไม่มีเสื้อผ้าฉันเลยซื้อให้ บกตรงๆ ว่าเมื่อวานเห็นนายใส่กางเกงขาก๊วยลุงยอดแล้วรู้สึกหวาดเสียวแทน กลัวว่ามันจะหลุด”
ปั้นหยากล่าวยิ้มๆ
“ขอบคุณครับ อุ๊ย... มีกางเกงในด้วย... คุณหนูรู้ไซส์ผมได้ยังไง”
ไทเกอร์จ้องหน้าหล่อน
“รู้ก็แล้วกัน”
ปั้นหยาตอบ นึกถึงตอนที่เห็นเขาแก้ผ้าอาบน้ำขึ้นมาทีไรก็ใจเต้น
“อรมาโน่นแล้ว... ไปกันเถอะ”
ปั้นหยารีบเปลี่ยนเรื่อง ทอดสายตามองไปยังอิงอรที่เดินกลับมาพอดี หลังจากเข้าไปสำรวจใบหน้าในห้องน้ำจนงามพร้อมจะไปร่วมงานปาร์ตี้วันเกิด
ในเวลาต่อมา
กว่างานเลี้ยงปาร์ตี้วันเกิดจะเลิกราก็สี่ทุ่มกว่า คืนนี้ปั้นหยาดื่มเหล้าไปหลายแก้วเพราะทนเสียงคะยั้นคะยอของเพื่อนๆ ไม่ไหว ทำให้หล่อนออกอาการเมาอย่างเห็นได้ชัด
“ไหวมั้ยครับคุณหนู”
ไทเกอร์ถามด้วยความเป็นห่วง หลังจากปั้นหยาเข้ามานั่งในรถ หล่อนไม่ได้นั่งที่เบาะหลัง แต่นั่งเคียงข้างมากับคนขับที่เหลือบมองมาบ่อยๆ อย่างให้ความสนใจ
“ไหว... ม่ายเมา... ช้านม่ายมาววว”
เสียงตอบอ้อแอ้ยืดยานเหมือนลิ้นเริ่มพันกัน ไม่ยอมรับว่าตัวเองเมา
“โอเคครับ... ไม่เมาก็ไม่เมา”
ไทเกอร์หัวเราะขำ เหลือบมองใบหน้าของหญิงสาวแวบหนึ่ง ขนาดว่าเมา... หล่อนก็ยังสวยเหลือเกิน แก้มแดงเรื่อน่าจูบ ริมฝีปากของคุณหนูปั้นหยาเอิ่มอิ่มน่าประกบจูบแล้วสอดลิ้นล้วงชิมความหวานของวัยสาว
“ดื่มน้ำเย็นจะดีขึ้นนะครับ... เดี๋ยวผมแวะปั๊มให้นะครับ... กลับถึงบ้านจะได้สร่าง”
ไทเกอร์สังเกตเห็นป้ายปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งตระหง่านอยู่ริมทางเบื้องหน้า รีบหักพวงมาลัยเลี้ยวซ้ายเข้าไปจอด
- Writer
