“เลิกเรียกหยาว่าคุณหนูเสียที”
“แล้วจะให้ผมเรียกว่ายังไง... เรียกว่าแม่ยอดยาหยีของพี่เสือดีมั้ย”
“ปากหวาน”
ปั้นหยาเอื้อมมือมาแตะที่ริมฝีปากของเขา
“รู้ได้ยังไงว่าหวาน”
ไปเกอร์ยื่นลิ้นออกมาเลียนิ้วเรียวของหล่อน
“หืม... ถามยังไม่ตอบอีก หยารู้ได้ยังไงครับว่าผมปากหวาน”
“ไม่รู้... ”
คุณหนูส่ายหน้าอายๆ
“ถ้าไม่รู้งั้นต้องชิม... จะได้รู้ว่าหวานแค่ไหน”
พูดพลางกอบใบหน้าคุณหนู รั้งเข้ามาหอมแก้ม จูบไซ้ลงมาที่ทรวงอกอวบใหญ่แล้วจูบกลับขึ้นมาที่ต้นคอ รั้งใบหน้าสวยสะกดใจเข้ามาประกบริมฝีปากเข้าด้วยกันอย่างเร่าร้อนดูดดื่ม
ด้วยริมฝีปากที่ผนึกแน่นเข้าหากัน ปลายลิ้นของทั้งสองพลิกพลิ้วแตะต้องกันพัลวัน ร้อยรัดกันราวกับว่าโหยหากันมาแต่ชาติปางก่อน
“หวานเหลือเกินคุณหนูของผม”
ลิ้นร้อนผ่าวของชายหนุ่มไชชอนผ่านกลีบปากนุ่มละมุนเข้ามารัดร้อยดูดเลียเรียวลิ้นของปั้นหยาอย่างโหยห
