คุณหนูเอามือแตะกล้ามแขนของลุงแสงอีกครั้ง
“ครับ… ไม่ใช่แค่แขนนะครับที่ใหญ่… อย่างอื่นของผมก็ใหญ่ครับ”
ที่ลุงแสงกล้าพูด ก็เพราะแอบรู้ความลับมาจากไอ้เจมส์คนขับรถที่เผลอเอาเรื่องลับๆ กับคุณหนูมาเปิดเผย ลุงแสงนึกในใจ… ว่าวันนี้คงถึงทีกูบ้าง
“ลุงกำลังจะบอกว่าตรงนี้ใช่ไหมคะ… ที่ว่าใหญ่”
ดาริกาทาบฝ่ามือสองข้างลงบนกล้ามอก มีเส้นขนสีดำแผ่กระจายไปทั่ว
“ไม่ใช่ตรงนี้ครับ… ต่ำลงไปอีกครับ”
ลุงแสงรีบบอก คุณหนูเล่นด้วย ค่อยๆ ไล้ลูบฝ่ามือลงมาที่กล้ามท้อง ซิกแพคเป็นลูกเป็นลอนน่าลูบไล้
“ที่ว่าใหญ่… ตรงนี้ใช่ไหมคะ”
คุณหนูถามพลางเหลือบมองใบหน้าลุงแสงที่อยู่ในอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
“ไม่ใช่ครับ… ต่ำลงไปอีกครับ… อูย… ”
สิ้นคำพูดของคนสวน คุณหนูกระชากปมกางเกงขาก๊วยที่ขัดกันไว้เพียงหลวมๆ ร่วงลงมากองอยู่ที่เท้าของลุงแสง
“โห… ”
ดาริกายกมือขึ้นปิดปาก มันใหญ่มาก รีบรั้งข้อมือลุงแสงมาน
