8

649 Words
“บ้า! ยายบ๊อง คิดอะไรแบบนั้น” เขาทำท่าจะตีหน้าผากเธอเพื่อลงโทษ แต่บัณฑิตารู้ทัน รีบหลบมือของเขาในทันที “หยุดนะ จะทำร้ายเบอร์รี่อีกแล้วเหรอ เบอร์รี่ไม่ยอมนะ” “พี่ไม่ได้ยึดมาอ่าน พี่ไม่ได้ลามกเหมือนเธอนี่!” เขาเท้าสะเอวมองเธออย่างเอาเรื่อง “โธ่... ยอมรับมาเถอะค่ะ เบอร์รี่ไม่บอกใครหรอก” เธอทำท่าทียียวนกวนประสาทจนกายสิทธิ์ต้องแยกเขี้ยวใส่ด้วยความโมโห “นี่หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ เป็นเด็กเป็นเล็กอ่านการ์ตูนลามก เห็นเงียบหายอยู่บนห้องนึกว่าจะทำการบ้านที่ไหนได้” “พี่กายอย่ามาเฉไฉแกล้งว่าเบอร์รี่เลยค่ะ อยากอ่านก็บอกเบอร์รี่มาเลย แล้วก็เอาคืนมาด้วยค่ะ” เธอเข้าไปยื้อแย่งการ์ตูนเล่มนั้นอีกครั้ง เพราะเป็นของเพื่อนสนิท ถ้าหายไปต้องโดนต่อว่าแน่ ๆ เลย และมีหลายคนรอคิวอ่านอยู่ “เอามานี่คะ” “ไม่ให้” “วะ! ว้าย!” บัณฑิตมัวแต่แย่งการ์ตูนในมือของกายสิทธิ์ เขาก็ถอยหนีหลบหลีก เลยไปชนเข้ากับเตียง เสียหลักหงายล้มหลังลงบนเตียง โดยมีบัณฑิตทาบทับลงไปแบบไม่ทันตั้งตัว บัณฑิตตาโตอยู่บนร่างแกร่งของกายสิทธิ์ ทั้งสองมองสบตากัน ก่อนที่เด็กสาวจะได้สติ ทำท่าจะตะเกียกตะกายหนี แต่กายสิทธิ์กอดรัดเอวคอดของเธอเอาไว้ “พี่กายทำอะไรนี่” บัณฑิตตาตาโตเมื่อเขากอดรัดเอวคอดของเธอเอาไว้แน่น “ทำแบบในการ์ตูนที่เธออ่านดีไหม ท่าทางจะตื่นเต้นมากเลยนะตอนได้อ่าน” “พี่กายลามก” “โอ๊ย!” เขาร้องเสียงหลงเมื่อโดนเธอใช้ข้อศอกกระแทกเข้าตรงชายโครง ก่อนจะใช้มือบิดเขาเต็มแรง ในจังหวะนั้นบัณฑิตทำท่าจะหนี แต่เขาก็คว้าร่างของเธอเอาไว้ ก่อนจะกดลงใต้ร่าง บัณฑิตตาโตอีกรอบที่กำลังเสียเปรียบเขาแบบนี้ “ปล่อยเลยนะพี่กาย” “แทนที่จะทำการบ้าน” “ทำการบ้านก็ได้” “เปลี่ยนจากทำการบ้าน เป็นทำอย่างอื่นกันดีกว่านะ” “พี่กายลามก” “อ้อ... ในสมองคงคิดจะเรื่องลามก ถึงได้คิดว่าคนอื่นเขาจะลามกเหมือนตัวเอง” “พี่กาย!” เธอทำหน้างอน “จะชวนไปออกกำลังกาย ทำสวน ล้างรถ จะได้เลิกหมกหมุ่น ไม่ได้จะทำอย่างที่เธอคิดหรอกนะ” “เบอร์รี่ป่าวหมกมุ่นเลยนะ” “ไม่หมกมุ่นเลย นั่งอ่านการ์ตูนเอากันนี่นะ” “พี่กาย มันจะมากเกินไปแล้วนะ แล้วพี่กายมีสิทธิ์อะไรเข้ามาในห้องของเบอร์รี่โดยไม่ได้รับอนุญาต” “พี่เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ จะเข้าห้องไหนก็ได้” “แต่นี่มันห้องของเบอร์รี่นะ คนไม่มีมารยาท” “ผัวเข้าห้องเมียมันผิดตรงไหน” “พี่กายอย่ามาทะลึ่งนะ” เธอผลักอกเขาแต่เขาไม่ยอมขยับ “ทำไม ก็มันเรื่องจริง” “พี่กายก็รู้ว่าเรารับปากคนใกล้ตาย กลัวจะนอนตายตาไม่หลับ เบอร์รี่อายุแค่สิบแปดนะ จะแต่งงานมีผัวได้ยังไง” “เยอะแยะไปสิบสี่สิบห้า ไม่แต่งงานยังมีผัวได้เลย” “หยาบคายที่สุด” “พูดเรื่องจริงหาว่าหยาบคาย” เขาเหลือเชื่อกับเธอจริงๆ “สัญญาว่าจะไม่อ่านอีกโอเคไหม” “ไม่อ่านแต่จะหันไปดูหนังโป๊แทนก็ไม่ไหวนะ วัยอยากรู้อยากลอง พี่ไม่เชื่อเราอีกแล้ว” “พี่กาย นี่มันเรื่องส่วนตัวของเบอร์รี่เลยนะ” “พี่เป็นคนดูแลเธอ ถ้าดูแลไม่ดี พี่ก็ผิดกับพี่ชายของเธอน่ะสิ” "ถ้าพี่กายลำบากใจมากเราหย่ากันก็ได้นะคะ เบอร์รี่จะไปตามทางของเบอร์รี่"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD