الجزء الرابع
وراح سعد سعد يوصل الشنطه ومكنش حد موجود بالمكان انض*ب كشاف نور بالظلام وسعد غمض عنيه من شدالنور
وسمع صوت بميكرفون سلم نفسك وارمى اى سلاح فى ايد*ك حنض*ب فى المليان
ورمى سعد اللى ايدو وكانت قوة محاوطه المكان من كل الاتجهات وقبضو عليه
شحاته : ايوة يا حسام بيه العيال انا جبتلهملك متعرفين بكل حاجه وتحت رهن اشارتك يا باشا
حسام بيه : اقعد يا شحاته عايزك فى موضوع ضرورى
شحاته : موضوع ايه ياباشا انا محسبوك وتحت امرك خير ياباشا
حسام بيه: الواد سعد ابنك قبضو عليه متلبس ومعاه كميات من الحشيش متلبس بيها
شحاته العوامى: ياسواد ناقع حشيش ايه ابن الجزمه دة هو ليه عمل كدة
حسام باشا : ممكن اخليك تتكلم معاة
شحاته العوامى: ياريت يا باشا انا حاسس انى الدنيا بتلف بيا
حسام باشا يا عوض هات سعد من الحجز
ودخل عوض والكلبش فى ايد سعد وطلب من المخبر يفك الكلابش من ايدو
شحاته العوامى: ليه يا سعد ليه يابنى كدة انت **رتنى رميت بنفسك فى حيطان السجن
سعد: كان لازم اتحرك واعمل اى مصلحه عايز اتجوز البت ولاء
شحاته العوامى : الله يقطع ولاء وسنين ولاء قولى وانا كنت جوزتهالك
سعد : مكنتش راضيه تتجوزنى الا لما اكون ليا حاجه خاصه بيا
شحاته: ومين اللى رماك فى سكه الحشيش مين اللى خدك للسكه دى اتكلم
سعد: المكتوب ما منو مهروب يا بويا
شحاته : هو شعبان مفيش غيرووووووووو
ودخل حسام حسام باشا ورمى العيال فى الحجز اكرم ومحروس وحط صفاء فى حجز الستات
شحاته العوامى : انا ماشى يا سعد وحشوفلك صرفه اقدر اهربك بيها
سعد : حبيبى يا معلم انا تعبتك معايا متزعلش منى
فى العزبه الغجر على قهوة سميحه
المعلم عمران : سمعت ياض يا ف*ج الكلام اللى حصل قبضو على سعد ومعاة لفايق حشيش كتيرة ومحجوز دلوقت
بمديريه الامن
ف*ج : سمعت يا معلم عمران والمعلم شحاته سلم الواد اكرم ومحروس للحكومه ومعاهم البت صفاء
عمران : جيه اليوم اللى نقدر ن**ر شحاته العوامى وابقى انا كبير الغجر
ف*ج : طول عمرك كبير يا معلم مقامك محفوظ
وجيه شعبان السلام عليكم يا رجاله
وعليكم السلام يا شعبان تعالى اقعد عايزاك
خير يا معلم عمران
عمران انت درايت باللى حصل بالواد سعد
شعبان : سعد ابن عمى مالو يا معلم
عمران اتقبض عليه وماسكو معاة حشيش
شعبان : يانهار مش فايت وجاب سيرة حد فى التحقيق
عمران : لسه منعرفوش ايه اللى حيحصل اقعد هات شاى يا رضا للمعلم شعبان
رضا : يا معلمه سميحه يا معلمه
سميحه : مالك يا زفت يالى اسمك رضا اتكلم ياض
رضا : قبضو على سعد ومعاة حشيش ومحبوس دلوقتى فى المديريه
سميحه : يانهار مش فايت سعد الحكومه قيقبضت عليه
ومشى عمران وشعبان وبيتكلموا
عمران : اظن دلوقت نقدر ننفذ اللى اتفقنا عليه وتبقى انت كبير الغجر
شعبان : ايوة بس انا حقتل شحاته العوامى ازاى
عمران : انت نسيت انو قتل ابوك وبقى هو كبير الغجر
شعبان : لا مش ناسى بس مش عايز حد يشك فيا وتكون خطه متخرش الميه
عمران : نقدر ندبرها على انها سرقه متخافش محدش حيشك فيك
شعبان : انت شايف كدة يا معلم
عمران : دق على الحديد وهو سخن ياض متبقاش عبيط
شعبان : انا خايف يا معلم
عمران : خلاص انا اقدر انفذ بس بشرط حكون انا كبير الغجر
شعبان : لا كبير ايه دى حلمى انا حسمع كلامك
عمران : نسهر سهرة حلوة النهاردة وحقولك تعمل ايه
ومشى عمران وراح يكمل سهر عند سميرة
سميرة نورت يا سيدى المعلمين عامل ايه
عمران منورة يا سمورة تعبان يابت ومشتاق عايز اروق شويه حضرنا كاسين حلوين وخدى القزازة اهى بتاعه اللى
ميسماش جوزك خليه يشرب ويورح فى الشرب الا البت الاء فين
سميرة : الاء سمعت ان الواد سعد اتمسك واتجننت راحت تبص عليه وتوديلو اكل
عمران : اكل بالسم الهارى روحى روقى نفسك وتعالى اقوام عشان انا حكمل السهرة فى حته تانيه ورايا شغل
ومحتاجكك تيجى تروقى الجو وترقصى
سميرة: انا تحت امرك يا معلم بس كدة بس انت روق عليا وشد حيلك شويه وزود المعلوم
عمران : ادى 400 حنيه وتجى على الدار اللى بنتقابلو فيها حتلاقينى انا وشعبان العوامى
سميرة :شعبان ومالو يا معلم طلباتك اوامر كلو يهون عشان خاطر عيونك
وابتدات سميرة ترقص وعمران بيشرب
عمران : لبس هدومه انا ماشى يا سميرة ومتنشيش ميعادن
منظر بمديريه الامن
الاء : والنبى يا شاويش على انا كنت عايز ادخل الاكل دة لسعد
الشاويش على:يا الاء النبطشى النهاردة الظابط سامح ودة شديد يا الاء مينفعش ادخل اى حاجه
الاء: طب انا ممكن استازن الظابط سامح يا شاويش معلش
الشاويش على : اهو عندك بالمكتب ادخلى
خبطت الاء على المكتب رد مين ادخل
الاء: مسا الخير يا باشا
الظابط سامح : مساء الخير انتى مين يابت
الاء: انا الاء خطيبه سعد العوامى ياباشا ممكن سعادتك بس معايا لقمه ادخلهلو الحجز
الظابط سامح: اوعى يا بت الاكل يكون فيه حاجه
الاء: لا وحياتك يا باشا دى لقمه يسند بيها
الظابط سامح : مفيش مانع ورن الجرس دخل الشاويش على
الشاويش على: تمام يا باشا امر سعادتك
الظابط سامح: فتش الاكل دة كويس ودخلو لسعد الحجز
الشاويش على: تمام ساعتك يا باشا
واخد الاكل وولاء معاة وفتح باب الحجز ودخل لسعد الاكل
سعد من فتحه باب الحجز ولاء عامله ايه وايه اللى جابك هنا
ولاء: انا غلطانه انى بجبلك لقمه تسند بطنك بيها
الشاويش على : يالا يا ولاء كفايه كدة عشان كدة غلط
سعد : وحياتك يا ولا ء خلى المعلمه سمحيه تعدى عليا
الاء : سميحه مشى يا سعد حبعتلك سميحه
سعد : يابت افهمى عايزها فى حاجه محدش حيعرف يقوم بيها غيرها وخليها تستنانى قدام النيابه
انا طالع بكرة نيابه
الاء: حاضر يا سعد انا حجبها معايا بكرة
سعد: لا الاء هى تيجى لوحدها متجيش انتى معاها
الاء : حاضر يا سعد
الشاويش خلاض كدة روحى يا الاء الكلام خلص
وروحت الاء والحزن ملى عنيها وعدت على المعلمه سميحه
الاء : مساء الخير يا معلمه
سميحه : مساء الخير يا الاء يا حبيبتى اخبارك ايه
الاء: كويسه الحمدلله
سميحه : مالك يابت عنيكى مش تمام وباين عليكى شايله عبد القادر
الاء: مليش يا معلمه انا كنت عند سعد دلوقت ومحتاج انو يشوفك وهو بكرة الساعه 8 ونص فى النيابه
سميحه : حاضر يا حبيبتى من بدرى حكون عندو
ورحت الاء ونامت والتفكير مستحوز عليها
وسميرة بعدما اطمنت ان ولاء نامت راحت لعمران وشعلان
وفى الاثناء عند مرور سميرة بالبيوت المقطوعه وجدت جثه شحاته العوامى ملقاة بالارض مطعون بخنجر
مسكت الخنجر وكان مليان بالدم وواتلم كتير من المارة وسميرة ماسكه الخنجر واتلمت الناس حوالين سميرة
المعلم شحاته اتقتل سميرة قتلوا وتم القبض عليها وهى تصرخ بريئه انا لقيتو مقتول
وتم الزج بها فى الحجز
اليوم التالى بالنيابه
نزلت عربيه مليانه بالمساجين وكان سعد بكلبش مع شاب صغير بالسن بتاع 19 سنه
سميحه : نادت على سعد بين الجموع من المساجين
سعد: ايوة يا سميحه
سميحه : ابوك اتقتل يا سعد
وعزم سعد على الهرب باى طريقه وكانت سميحه عامله اكل لسعد منهم سندوتشات مدسوس بيها المخدر
وناولت سعد الاكل وانصرفت وبعد العرض على النيابه والكل فى سرايا النيابه سعد اخد كرنل ياكل بيه وعزم على الشاويش بالاكل وكانت لفه من السندوتشات ملفوفه باتقان عرف انها اللفه الم**رة
وبعد مرور ربع ساعه نام الشاويش وقدر سعد ياخد المفاتيح ويفك الكلبش وهرب من سرايا النيابه هو والشاب اللى
كان معاة بكلبش واحد
والى هنا تنتهى اجزاء هذا الدارما
القاكم بجزء جديد
الجزء الخامس
ووقفنا فى الجزء الرابع وسميرة رايحه لعمران عشان تقضى السهرة معاة لاقت المعلم شحاته غرقان فى دمه
مسكت الخنجر بيدها وكان فيه ناس مارة شافت سميرة وايدها ملطخه بدماء المعلم شحاته والخنجر بيدها
واتهمو سميرة بمقتل المعلم شحاته العوامى وتم التحقيق معاها فى الواقعه
وبسوالها لما انتى مقتلتيش شحاته كنتى فين سكتت سميرة ومردتش ووكل كلامها بريئه يا بيه و الله ما قتلتو بريئه
وراحت فى نوبه من البكاء الشديد
وسعد تمكن بخطه محكمه بالهروب من سراى النيابه بتخدير الشاويش المكلف بحراسته وفك القيود وهرب لمكان
متواجد فيه اصحابو القداماى من الغجر
و وصل سعد لمكان الغجر والتقى بصديقو رماح الديب من سن سعد وحكى سعد لرماح قصته
تعرف سعد على ناس كتير وتعاطفو معاة وتعهد انهم يقفوا بجانبه من شكلته
واتصل سعد بسميحه
سعد:: الو ايوة يا سميحه عامله ايه
سميحه : سعد انت كويس ان كنت قلقانه عليك وبمنش مش عارفه ليه قلبى مقبوض
سعد: مين اللى قتل ابويا يا سميحه
سميحه : الحكومه فبضت على سميرة الغازيه
سعد: وايه مصلحه سميرة فى قتل ابويا يا سميحه
سميحه : مش عارفه بس ابوك ملقوش معاة المحفظه بيقولو كانت عايزة تسرقو وان معاها شركاة
سعد: وايه اخبار الغجر يا سميحه
سميحه : بيقولو شعبان ابن عمك حيبقى كبير الغجر معاة الجدع اللى اسمو عمران وماشين مع بعض وبكرة فيه حفله عشان كبير الغجر
سعد:انا شاكك ان الورطه اللى انا فيها دى سببها شعبان ابن عمى مرضاش يطلع معايا الغعمليه اللى المفروض نعملها سوا
سميحه : معقوله شعبان يعمل كدة دة ابن عمك
سعد: واكتر من كدة الموضوع مترتب يا سميحه اتحبس والمعلم يموت وشعبان يبقى كبير الغجر لغز يا سميحه ولازام احلو بنفسى
سميحه : خلى بالك من تفسك يا سعد وانا شويه وحبقى اجيلك اطمن عليك
سعد: اكيد لما اعوز اقابلك حبعتلك عنوانى سلام يا روحى
سميحه خلى بالك من نفسك يا سعد انا خايفه عليك اوى
سعد: متخافيش يا حبيبتلى انا عامل حساب كل حاجهسلام
___________________________________ _
فى الجانب الاخر يحتفل شعبان بتنصيبة كبير الغجر ومعه عمران وسليم اخوة والمعلم نزهى والكل بيبارك للزعيم الجديد
وطلع شعبان اترحم على المعلم شحاته عمو وعمل نفسه زعلان وقلهم ان الغجر اكيد معايا وتحت قيادتى انى حشوف مصالحكم
وان مفيش فرق بين اى حد ومفيش حد يتعالى حد وحق الغجر مضمون زى مكان المعلم شحاته موجود واكتر
وبعد مخلص الحفله
كان عمران وشعبان وسليم اخو عمران موجودين ومعاهم نزهى وبيخطوو انهم يعملو شغل كبير ويهربو حشيش وم**رات
عمران : دلوقت يا شعبات انا خلصتك من شحاته العوامى ومتنساش اننا شركا فى كل حاجه وطول محنا متفاقين حكون اخر حلاوة والسطها
ولو حد حب يلعب بديلو يترحم على نفسو
شعبان: كلام ايه بس دة يا عمران احنا طول عمرنا اخوات وايدينا فى ايد بعض محدش يفرق بينا حنكون كويسين
ونقدر نعمل اللى احنا عايزينود
عمران : كلام معقول يا معلم شعبان احنا نقرا الفاتحه نكون ايد واحد كدة ولا ايه يا معلم نزهى
المعلم نزهى: كلام معقول المصلحه حتعم على الكل والشغل يكبر ومين يكرة يا معلمين
سليم : واجب يا معلمين انتو كدة ميت فل و14
وطبعا عربيه الحكومه تزلت بتدور على سعد وكان الظابط رشاد راكب البوكس
وراح لشعبان العوامى يسال عن سعد ابن عمة
النقيب رشاد: مب**ك يا معلم شعبان
شعبان: مرحب يا رشاد باشا الغجر نورت بيك
النقب رشاد: مفيش اخبار عن سعد يا شعبان
شعبان : وانا اعرف منين بس يا باشا
النقيب رشاد: مش من مصلحه سعد تو يفضل هربان يا شعبان وصدقنى انا مش حسكت لما اقبض عليه
شعبان: و الله يا رشاد باشا انا معرف مكان سعد ولا شفت وشو من قبل ميتسجن
النقيب رشاد : على العموم
يا شعبان المقدم حسام عايز يشوفك ومتنساش تقوت عليه بكرة
شعبان : وجب يا باشا بكرة حكون موجود عند الباشا يا رشاد بيه
مشهد عمران رايح لبيت ولاء وبيبص عليها من خلال الخروم الموجودة من الخيام الفماش وكانت ولاء بتستحمى دخل الخيمه على ولاء
ولاء : يا نها اسود هى حصلت تدخل علي وانا بستحمى اخرج برة الا ودينى اصوت والم الغجر عليك
عمران : وهو عنيه حتنط على جسمها العارى انا شاريكى يا ولاء وعايزك بالحلال
ولاء : امشى اطلع برة يا كلب وحط فى عينك حصوة ملح
عمران : خارج يا ولاء بس راجع تانى محدش حياخدك منى وجسمك الجميل دة يا قمر بتاعى ملكى لوحدى
ولاء: ووهى بتستر نفسها ولفت الفوطه اطللع برة يا عمران وخلى الوقت وقتين
عمران : خارج ياولاء بس حطى كلامى فى ودنك كويس محدش حيتجوزك غيرى لو حقتلو ومشى عمران ولاء جسمها بيترعش
ولبست هدومها وجرت لاقت ابوها نايم سكران فضلت تبكى ونامت ولخوف جواها
سعد عمال يفكر فى اللى بيجرالو وموت ابوة وحس ان كل شى من حواله بينها وبدا يفكر وكان اشك ملى دماغو من تاحيه
شعبان هو المستفيد من موت ابواة
ودخل عليه رماح صحابو وسعد غرقان بالتفكير
رماح: ايه يا جدع مالك فيه م**ور ليه كدة وعمال تفكر بايه انا صاحبك يا سعد عرفنى
سعد : لا مفيش يا صاحبى انا فى حيرة هربان من البوليس
وابويا اتقتل وقاعد مش عارف اعمل يا رماح انا فى حيرة من امرى
رماح : متقلقش يا سعد كلنا حتقف جنبك ونرجعلك حقك متقلقش انت ابوك المعلم شحته هو اللى ربانا وعلمنا منو كتير
سعد:: تفتكر بعد اللى حكتهولك شعبان ابن عمى يكون ليه يد باللى بيحصلى
رماح : ش عارف يا سعد بينى وبينك انا ممكن انزل هناك واطقس اعرف اللى بيحصل وبالمرة اشوف اختى
سعد :: بجد يا رماح
رماح :: بجد يا صاحبى احنا اخوات
فى عزبه الغجر
ولاء : صباح الخير يا معلمه سميحه
سميحه: صباح الخير يا ولاء مالك فيه ايه
ولاء : كنت عايزاكى فى كلمتين على انفراد
سميحه : ومالو يا حبيبتى تعالى معايا
وراحو فى اوضه سميحه
سميحه :: مالك ياولاء شكلك زعلانه فيه حاجه حصلت
ولاء: مش عارفه اقولك ايه بجد عمران اتهجم عليا امبارح وابويا سكران نايم مش دراى بالدنيا
مليش حد حد يحمينى سعد الضيقه اللى فيها خلت الكلاب تعوى عليا
سميحه : متقوليش كدة يا حبيبتى سعد كويس وقريب يرجعلك ويرجعلنا كلنا بس مساله وقت
ولاء : بجد يا معلمه انتى عارفه مكان سعد
سميحه: لا معرفش مكانو بس هو اتصل بيا وكويس وقريب حخليه يكلمك بس العين تهدى شويه عليه
ولاء: ربنا يطمن فقلبك يارب بجد انا فرحانه باخبارك دى
المفدم حسام: تفتكر يا رشاد الواد سعد يكون مستخبى فين
النقيب رشاد:كل اللى اعرفو يا باشا ان البت ولاء سعد بيحبها والمعلمه سميحه ودى الخيط اللى يقدر يوصلنا لسعد
المقدم حسام: موت شحانه لغز كبير وكلنا عارفين ان البت سميرة مفتلهوش بس وجودها ساعه الجريمه وانكارها انها فى وفت متاخر تتواجد عند الجثه دة ادانه لها
النفيب رشاد: لو تسمحلى يا باشا ممكن اقعد مع البت دى بكرة يمكن اوصل منها بحاجه تدلنا على اللغز بتاع القضيه دى
المقدم حسام: تفتكر يا رشاد تعرف تخليها تنطف
النفيب رشاد: اهو يا باشا احنا بنحاول يمكن اعرف توصل للجانى الجحقيقى
المقدم حسام: ماشى يا رشاد حنفذلك طلبك
شعبان : بقولك يا معلم نزهى عايزين نكبر شغلنا شويه ونعمل كام عمليه كدة تظبطنا
المعلم نزهى: ومالو يا حبيبى هات رجاله البضاعه كتير مرميه بالبحر بس السواحل شدة حيلها
شعبان : ايه رايك انا اعرف واحد من السواحل حبيبى يقدر يخدمنا وتطلع البضاعه بس بشرط
نزهى : هههههههههه مفيش كلام انت تومر يا شعبان بس اوعى يكون خازوق ونروح فى ابو نكله كلنا يا شعبان
شعبان : عيب يا معلم انا تحت امرك بس محتاج نسبه ومبلغ كدة امشى امورى بيه
نزهى : والراجل بتاعك دة مضمون
شعبان : عيب يا معلم دة اضمنو برقبتى
نزهى : ماشى يا شعبان
___________________________________ _______