Savannah
Magaan ang pakiramdam ko nang magising ako kinabukasan. Ang sarap kasi ng tulog ko.
Masaya akong nagluluto ng almusal sa kusina ng biglang tumighim si Albrey, nasa likuran ko na pala siya. Bahagya akong nagulat at pinamulahan ng mukha. Nagsasayaw kasi ako habang nagluluto. Kanina pa ba siya d'yan.
"Good morning," nakangiting bati niya. Bakas sa mukha niya na maganda ang gising niya. Napaka-amo ng mukha niya at napakalambing ng boses na parang musika sa aking pandinig.
"Goodmorning," bati ko rin sa kanya, pinigilan kong mapangiti ng malapad. Baka isipin niya kinikilig ako. Pero iyong totoo kinikilig talaga ako. Bakit ba naman kasi mas lalo pa siyang guma-guwapo sa paningin ko habang tumatagal. Dahil siguro maamo na ang mukha niya, hindi gaya ng dati na napaka seryoso at porma
