ชุยเหมยฮวากลอกตามองบน ‘แบบนี้ก็ได้เหรอ’
“ปู่จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ แต่ผมให้ไม่ได้จริง ๆ จะกล่าวหาว่าผมอกตัญญูก็ได้ ผมยินดีน้อมรับ เสี่ยวฮวาเป็นเมียผม หากผมไม่ปกป้องเมียแล้วจะให้ผมไปปกป้องใคร
วันนี้เธอพาผมไปรู้จักกับพ่อค้าที่เธอติดต่อเป็นคนกลางขายของให้กับร้านค้าต่างๆ หากปู่ไม่เชื่อก็ไปถามเถ้าแก่ต้วนเจ้าของร้านข้าวสารและเจ้าของร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าดูสิครับ” เขาไม่บอกว่าชุยเหมยฮวานั้นขายอะไรให้ ให้ไปสอบถามกันเอาเองก็แล้วกัน
“จริงด้วย ตอนที่ฉันกลับเข้ามาในหมู่บ้าน ฉันเห็นหย่งเสียนและเหมยฮวาคุยกับใครคนหนึ่ง พอสองคนนี้รับคำดูเหมือนเถ้าแก่คนนั้นจะดีใจมากเลยล่ะ” ชาวบ้านคนที่เห็นสองเหตุการณ์ยกมือบอก
เมื่อมีชาวบ้านเห็นเหตุการณ์และเป็นพยานให้ คนอื่นๆ มองหน้ากันเลิ่กลั่ก การที่พูดว่าเซียวหย่งเสียนแต่งงานกับตัวซวยนางร้ายประจำหมู่บ้านนั้นเป็นเรื่องที่น่าเห็นใจ แต่ตอนนี้เหตุการณ์เกิดความพลิกผัน กลับกลา
