บทที่ 12 อิจฉาทั้งหมู่บ้าน

1641 Words

เมื่อหาคำตอบได้แล้วชุยเหมยฮวาจึงพาสามีออกมาจากมิติพร้อมกับของที่จำเป็นใส่ไว้ด้านหน้าส่วนเธอมานั่งซ้อนท้ายแทน ความจริงในเมื่อเอาซาเล้งออกมาแล้วไม่จำเป็นต้องทำรถเข็นก็ได้ เอาไม้พวกนั้นมาทำโต๊ะและเก้าอี้เพิ่มแทน เพราะซาเล้ง เอ๊ย! สามล้อคันนี้สามารถขนของได้ ระหว่างที่ขี่ในอำเภอมีหลายคนสนใจและอยากซื้อรถแบบนี้มาใช้บ้างแต่ไม่มีใครกล้าที่จะถาม สุดท้ายมีลุงเจ้าของร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าปั่นจักรยานตามมาเกือบถึงทางเข้าหมู่บ้าน “พ่อหนุ่ม หยุดก่อน!” “พี่หย่งเสียน ลุงคนนั้นเหมือนมีเรื่องจะคุยกับเรานะพี่” เซียวหย่งเสียนเหลียวหลังกลับไปมอง จากนั้นจึงชะลอรถและจอดนิ่งในที่สุด เมื่อลุงเจ้าของร้านคนนั้นตามมาทัน เขาจึงถามเรื่องที่ขี่รถตามเขามา “มีอะไรหรือเปล่าครับ ขี่รถตามผมกับภรรยามาทำไม” น้ำเสียงที่ถามสุดแสนจะเย็นชาและดุดัน สายตาชุยเหมยฮวาเธอคิดว่าสามีเธอพร้อมจะบวกทันทีถ้าเกิดอะไรขึ้น “ใจเย็นก่อนพ่อหนุ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD