ชุยเหมยฮวายิ้มหวานให้กับสามี ก่อนจะหยิบผ้ามาช่วยเช็ดหน้าให้เขาเช่นกัน ความหวานของทั้งสองคนเข้ากระแทกตาพี่ชายอย่างชุยซีหานเข้าอย่างจัง ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะแขวะไม่ได้
“จื่อฉี อี้ฝาน นายดูทั้งสองคนสิ หวานเรี่ยราดอีกแล้ว ฉันละเบื่อจริง”
“โธ่ พี่ซีหาน เหมยฮวาและพี่หย่งเสียนจะหวานก็ไม่ใช่เรื่องผิดนะครับ ทั้งสองแต่งงานกันแล้ว พี่เองลองหาเจ้าสาวสักคนสิ จะได้ไม่ต้องคอยอิจฉาทั้งสองคน”
ลู่จือฉีกล่าวด้วยรอยยิ้ม เวลานี้ขายของหมดแล้วแม่สามีอย่างหลินหลานกลับไปบ้านเพื่อพักผ่อน จึงปล่อยให้คนหนุ่มสาวช่วยงานกันต่อ
“ฉันยังหวงความโสด พวกนายนั่นและเมื่อไหร่จะมีกับเขา อยู่กันสองคนไม่เบื่อหรือยังไง”
ชุยซีหานตอบกลับ เขานั้นยังหวงความโสด จะให้รีบแต่งงานทำไม ยิ่งวันนี้พ่อไม่อยู่เขาต้องไปอาศัยนอนกับอาหลงแทนที่จะนอนบ้านตนเองให้สบาย คิดแล้วมันน่าปวดหัว
“พี่ใหญ่ พี่แน่ใจแล้วเหรอว่าจะไปนอนบ้านของพี่หลงกุ้ย” ชุยเหมย
