“ขอบใจทั้งสองคนมากนะที่เข้าใจ ส่วนเรื่องการค้าของพวกเราลุงจะเก็บไว้เป็นความลับก่อน แต่ถ้ามีใครมาสอบถามอีก ลุงจะบอกเพียงแค่การค้าเล็กน้อยไปก็แล้วกัน แต่ตามความคิดลุง ทั้งสองคนระวังตัวไว้บ้างก็ดี ดูเหมือนใครหลายคนจะอิจฉาริษยาทั้งสองคนไม่น้อย”
เถ้าแก่ต้วนเอ่ยเตือน เขาเป็นพ่อค้ามาเกือบทั้งชีวิตจะไม่รู้ลักษณะท่าทางของชายหนุ่มที่มาถามเรื่องราวของสองคนนี้ได้ยังไง ดูแล้วไม่ใช่คนดีเลย
“ขอบคุณมากนะคะ หากลุงต้วนต้องการสั่งสินค้าให้คนไปตามที่ร้านตรงปากทางเข้าหมู่บ้านได้เลยนะคะ พี่หย่งเสียนจะเป็นคนมาเปิดโกดังให้เอง”
จากนั้นสองสามีจึงกล่าวลา เพราะต้องไปเอาของออกจากมิติ หลังจากนี้การค้ากับเถ้าแก่ต้วนเธอจะให้สามีเป็นคนจัดการ ไม่ใช่ไม่อยากให้พี่ใหญ่มาช่วย แต่ถ้ายังสลัดแม่เลี้ยงอย่างนางเมิ่งเสียและลูกๆ ให้พ้นทางไม่ได้ เธอยังไม่ไว้ใจอะไรทั้งนั้น
หลังจากที่มาจัดการที่โกดังเสร็จแล้ว สองสามีภรรยาจึงเอาของใส
