MARISOL
PANG-APAT na araw ko na sa penthouse ni, Tito Sandro. Ramdam na ramdam ko ang pag-aalaga niya.
Pakiramdam ko, para akong totoong Reyna-
Opz, no. Hindi yata bagay sa akin ang tawaging Reyna.
Masyado pa akong bata para dyan. Mas tamang sabihin na, para akong prinsesa sa piling niya.
Ayaw niya nang nagkikilos ako, lahat siya ang gumagawa. Kulang na lang paliguan ako.
Lagi kaming magkadikit. Manunuod ng movies, yakap niya ako.
Maliligo sa swimming pool, madalas yakap niya rin ako or karga.
Sa pagtulog yakap pa rin.
Ramdam na ramdam ko ang pagtitimpi niya, pero pinagkasya na niya ang sarili at nakuntento na lang siya sa payakap yakap at pahalikhalik sa akin. Hindi talaga siya nagtangka.
Hindi mabilang na beses kong naramdaman ang kaniya. Matigas na matigas.
Minsan si
