บทที่ 12

2238 Words

“ไม่ต้องมาเสนอ อยากได้เดี๋ยวสนองเอง” สวนกลับด้วยความปากเก่ง ก่อนจะตวัดลิ้นเรียวเล็ก โลมเลียตั้งแต่ปลายคาง ลากขึ้นไปเกี่ยวตวัดแว่นตาถอดออก จากนั้นก็กระตุกยิ้มอย่างมีชั้นเชิง จริงอยู่ที่เขาเป็นเสือซ่อนเล็บ แต่เธอก็ไม่ได้อ่อนหัด มีศักดิ์เป็นเสือสาวเจ้าเสน่ห์เช่นกัน “แต่ตอนนี้หิวแล้ว อยากกินโอมากาเสะ ลุงช่วยจ้างเชฟมาทำให้กินหน่อยสิ” เอ่ยปากขอกึ่งออกคำสั่ง พร้อมกับใช้ฝ่ามือขาวนวล ลูบไล้ไปบนกรอบหน้าหล่อเหลา ที่จ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่แอบซ่อนความอยากกินเอาไว้ “ได้” เขาตอบรับอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง แต่ก่อนที่จะลุกขึ้น เธอก็โอบต้นคอแกร่งกร้านเอาไว้ แล้วคาบกึ่งกลางแว่นตา ไปสวมใส่ให้เขาด้วยเอนเนอร์จี้ที่มีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้าม เสียงหอบหายใจรวยริน สัมผัสจากริมฝีปาก ที่แนบลงบนหน้าผาก หลังจากสวมใส่แว่นตาเสร็จ ร้อยทั้งร้อย เจอแบบนี้ ตายเรียบ ห้วงเวลาถูกแช่แข็ง เมื่อสายตาสองคู่สอดประสานกัน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD