“บอกเหตุผลมา ทำไมถึงไม่แต่ง”
ถามเสียงกดต่ำ สายตาดูไม่ค่อยพอใจที่เธอปฏิเสธ
“กะ ก็คือว่า…” อย่าสั่น เสียงมึงอย่าสั่นสิคะ อีหงษ์!
เขาเริ่มยกท่อนแขนล่ำสันขึ้นกอดอก กดดันคนตอบ
“หนูยังเด็กเกินกว่าจะมีผัว”
เป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นล้านเปอร์เซ็นต์ เพราะเธอเป็นชะนีร้องหาผัวตั้งแต่อยู่มัธยม กะอีแค่เรื่องมีผัวเป็นตัวเป็นตน เบสิกมาก และดูจากสายตาดุดัน เขาไม่มีทางรับฟังเหตุผลนี้!
“อะ โอเค เหตุผลนั้นคงฟังไม่ขึ้น แต่…”
กดสายตามองเป้ากางเกง ที่แน่นคับเป้าตลอดเวลา
“ไหนบอกว่าไม่รังเกียจ?”
เหมือนเขาจะรู้ ว่าเธอจะอ้างอะไร แต่นี่ไม่ใช่ข้ออ้างเลยนะ แต่เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่เธอไม่อยากจะแต่งงานกับเขา
“ถ้ารังเกียจแล้วขอให้ทำทำไม?” น้ำเสียงเริ่มฉุนขึ้นจมูก ทว่าแววตากลับมีความเจ็บปวดซ่อนลึกอยู่นั้น เขาจับข้อมือเล็กบีบคาดโทษราวกับว่าเธอไปหลอกเขายังไงอย่างงั้น
“โอ๊ย! เดี๋ยวก่อนลุง หนูไม่ได้รังเกียจลุงนะ”
แรง
