บทนำ
947 Words
“อือ อ๊า แรงอีก ขอแรงๆ กระแทกแรงๆ ได้ไหม”
เสียงสั่นประเส่าของสาวหน้าหวานซ่อนเปรี้ยว เร่งเร้า ให้ร่างใหญ่โถมแรงใส่อย่างเต็มที่ ทว่าความสาดเสียวที่ได้รับ กลับไม่เป็นที่พึงพอใจ เรือนร่างอรชรจึงผลักไหล่กว้างของอีกฝ่ายให้ถอยหลังลงไปนอนก่อนจะเป็นฝ่ายขึ้นขย่มด้วยตัวเอง
“ทำไมมันเหี่ยวแล้วล่ะ?”
ดวงหน้าหยกแก้วฉายแววหงุดหงิด เมื่อแท่งสวาทเกิด อาการอ่อนปวกเปียก จนไม่สามารถสานต่อภารกิจให้เสร็จสิ้นได้ ทรวดทรงนาฬิกาทราย ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่ท่อนเนื้อที่เคยแข็งขืนจะหดลง และเหี่ยวเหมือนมะเขือต้มสุก
“ผะ ผมไม่ไหว พี่ให้ผมทำเป็นชั่วโมงแล้วนะ”
หนุ่มหน้าละอ่อน นอนหอบหายใจรวยระริน เหมือนคนกำลังขาดใจตาย ต่างจากฝ่ายหญิงที่ทำหน้าเซ็ง เหมือนคนเบื่อโลก เพราะตนยังไม่ถึงฝั่งฝัน มิหนำซ้ำยังเสียทั้งค่าดื่มเมื่อคืนและค่าถุงยาง รวมไปถึงค่าโรงแรมโดยเปล่าประโยชน์
ถึงเธอจะรวย แต่การเสีย โดยที่ไม่ได้อะไรกลับคืนมา มันเป็นวิถีของคนโง่! ซึ่งเธอจะไม่ยอมโง่เหมือนอีโซฟีเด็ดขาด
โซเฟีย หรือ โซฟี ที่เธอชอบเรียกแทนชื่อจริง คือชะนีสวยใส ไร้สมอง อีนี่เป็นเพื่อนสาวคนแรก ที่มาทำความรู้จักตอนเข้ามหาลัยปีหนึ่ง อันที่จริง นางเป็นเพื่อนสาวเพียงคนเดียว เพราะที่ผ่านมา เธอมีแต่เพศผู้เป็นเพื่อน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเรียน เพื่อนกิน จวบจนไปถึงเพื่อนนอน สถานะท้ายสุด เปลี่ยนทุกวัน และไม่คิดจริงจัง หากผู้ชายคนนั้นมาแซ่บจริงๆ
กลับมาที่เรื่องเพื่อนสาว นางโซฟีผ้าอนามัย เป็นแรดสายพันธุ์ยุโรป ชอบเปย์ผู้ฝรั่งตาน้ำขาวแบบไร้สมอง ตามที่บอกไปบรรทัดบนสุด จะได้กินหรือไม่ได้กิน สิ่งหนึ่งที่ต้องเสียแน่นอนก็คือเงิน ถามว่านี่เสียไหม ก็เสียจ้า เปย์หนักมากด้วย
แต่ที่บอกว่านางไร้สมอง เพราะนางไม่ได้กินกรุบเกร็งกำไรไง ผู้บางตัวมาในคราบแมงดา มาแล้วก็ไปพร้อมเงิน พร้อมของที่นางเปย์ แต่นางไม่ได้เสพสุขให้สมกับเงินที่เสียไป
คิดแล้วเสียดายแทน ดีนะ ที่ช่วงนี้ มีโค้ชเป็นนังหงษ์
นางโซฟีถึงไม่โดนหลอก แล้วเสียตัวอย่างสมศักดิ์ศรี~
[ภาคภูมิใจ ในที่สุดเพื่อนก็เลิกโง่เป็นควาย มาเป็นกะหรี่แทน ไม่ดิ! ไม่ใช่กะหรี่ เพราะพวกเราไม่เคยคิดเงิน แค่ให้เปย์ของขวัญนิดๆ หน่อยๆ เช่นกระเป๋าแบรนด์เนมสักสามสี่ใบราคาสามสี่แสนอะไรประมาณนี้ นิดหน่อยเองแก เน๊อะ!]
อะๆๆ! อย่าคิดว่าเจ๊หงษ์คนสวยประจำคณะบัญชี จะมีเพื่อนฝูงแค่คนเดียว จริงอยู่ที่นังโซฟีเป็นเพื่อนสาวคนแรก แต่เพื่อนที่สนิทในกลุ่มแก๊ง เธอมีทั้งหมดสามคน (รวมตัวเอง)
ฟังแล้วอาจจะด่าพ่อ ว่ามีแค่นี้จะอวดเพื่อ!?
แต่หยุดก่อนค่ะสาว เคยได้ยินไหม ว่าเพื่อนที่ดี มีไม่ต้องเยอะ เน้นคุณภาพ ไม่ได้เน้นปริมาณ เชื่อไหม ว่าเราสามคนมัดรวมกัน บอกเลยว่านรกแตก! คุณภาพความชั่วคับแก้ว
เดี๋ยวจะแนะนำอีกคนให้ฟัง แต่ตอนนี้ขอไล่ผู้ไม่มีน้ำยาออกไปให้พ้นสายตาก่อน เห็นแล้วหงุดหงิดอยากบี้มะเขือต้ม ขนาดสแกนในผับมาแล้ว ยังได้หรรมไม่มีคุณภาพ!
“นี่ นอนรอพระมาสวดอภิธรรมหรือไงฮะ หายเหนื่อยแล้วก็รีบไสหัวกลับไปสิ!” สาวสวยเจ้าของเรือนร่างเซ็กซี่ภายใต้ชุดคลุมอาบน้ำสีแดงซ่าน เอ่ยปากไล่ตะเพิดหนุ่มน้อย
“พะ พี่หงษ์จะเทผมหรือเปล่าครับ?”
“ไม่น่าถาม จะให้ฉันเก็บนายไว้กินแกล้มกับน้ำพริกหรือไง!?” น้ำเสียงวีนเหวี่ยงโต้กลับ พร้อมกับกดสายตาคู่สวย จ้องมองความเป็นชายอย่างดูถูกดูแคลน ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเงินของผู้ชายในกางเกงที่ถอดวางอยู่บนพื้น ขึ้นมาหยิบแบงก์เทาสามใบ เป็นค่าเหล้า ค่าถุงยาง และ ค่าโรงแรม
“นั่นพี่จะทำอะไรอะครับ?”
หนุ่มน้อยหน้าซีด ทันทีที่เห็นเธอหยิบเงินไป
“ถามโง่ๆ ฉันก็เอาเงินค่าเหล้า ค่าถุงยาง แล้วก็ค่าโรงแรมของฉันคืนไง ถึงฉันจะรวย แต่ฉันก็ไม่ยอมเสียเงินฟรีให้กับผู้ชายห่วยแตก ที่ไม่สามารถทำให้ฉันเสร็จได้หรอกนะ!”
“ตะ แต่เงินนั่น ผมต้องเอาไว้ใช้ทั้งเดือนเลยนะครับ”
“ฮะ! สามพันเนี่ยนะ ไหนเมื่อคืนนายบอกว่าบ้านรวยไง ฉันเห็นนะ ว่านายกับเพื่อนเปิดโต๊ะ VIP ไหง๋มีเงินแค่สามพันใช้ทั้งเดือน นี่นายหลอกฉันใช่ไหม แล้วนี่อายุเท่าไรเนี่ย!?”
สาวสวยยืนเท้าสะเอวถามต่ออย่างคาดโทษ
“ผะ ผมอายุสิบแปด”
“ฮะ!” โอ เอ็ม จี (-0-!)
“ผมขอโทษที่หลอกพี่เรื่องบ้านรวย (ยกมือไหว้) ที่จริงแล้ว เพื่อนผมต่างหากที่รวย พี่ชายมันก็เป็นเจ้าของผับ เลยพาผมกับเพื่อนคนอื่นๆ เข้าผับได้ ส่วนผมก็เป็นแค่นักศึกษาที่ปีหนึ่ง มาจากต่างจังหวัด เงินรายเดือนที่พ่อแม่ให้ก็เหลือแค่สามพัน พี่สาวคนสวยอย่าเอาเงินประทังชีวิตของผมไปเลยนะ ผมไหว้ล่ะ” หนุ่มน้อยคลานลงจากเตียงมาเกาะขาเรียวระหง เพื่อขอความเห็นใจ [ให้ตายสิ โดนเด็กเวรหลอกจนได้!]
- Writer
