บทที่ 4
2211 Words
“ฮะ! นี่เขาให้มึงไปเลี้ยงงูเหรอ!?”
โซเฟียตะโกนลั่น จนนักศึกษากลุ่มอื่นหันมามอง
“มึงจะแหกปากทำไมเนี่ย กูแค่เลี้ยงงู ไม่ได้แดกงู”
เธอพูดพลางหยิบลิปสติกสีสวยขึ้นมาทาริมฝีปาก
“อ้าว แล้วนี่มึงไม่กลัวเลยเหรอ อีชะนี?”
“นี่ พวกมึงลืมไปแล้วเหรอ ว่ากูไม่กลัวงู กูจับงูผู้ชายมานับไม่ถ้วน เทคเจอร์ลื่นๆ เมือกๆ เหนียวๆ ทำอะไรกูไม่ได้หรอก อีกอย่าง ตาลุงนั่นก็เป็นสัตวแพทย์ แต่ดันเสือกเป็นวีแกนไง ไม่เบียดเบียนสัตว์ แต่เบียดเบียนกู ให้กูคอยให้อาหารงูเดือนละครั้ง รวมถึงอาบน้ำงู ช่วยลอกคราบ ช่วยให้วิตามิน”
“เฮ้ย~ อย่างงี้ก็สบายดิวะ มีที่ให้มึงซุกหัวนอนด้วย”
“เออ ก็ดีอยู่ แต่นิสัยเขาดูแปลกๆ เหมือนโรคจิตเลย”
“นี่ ไม่มีใครโรคจิตเท่ามึงแล้วค่ะ ไปบ้านเขาวันแรกก็เกี่ยวเบ็ดตกปลาในเขาเห็น ถ้าไม่โรคจิตจริง ทำไม่ได้นะเนี่ย!”
“เอ้าอีนี่!”
“อะ อีหงษ์ มะ มึงโอเคกับงูแน่นะ?”
โซเฟียถามเสียงสั่น เพราะมันกลัวงู
“กูโอเค แต่มึงอะไม่โอเค ไปหาหมอไหม?”
“มะ ไม่เป็นไร กะ กูแค่คิดแล้วขนลุกแทนว่ะ”
“เลิกขนลุก แล้วมาช่วยกันคิด ว่าจะหาเงินจากไหนมาชดใช้ค่าเสียหายสามล้าน เอ้อ! อีหงษ์ คู่กรณีชื่ออะไรวะ?”
“ไม่รู้ว่ะ กูไม่ได้ถาม”
“ฮะ! มึงรู้ชื่องู แต่ไม่รู้ชื่อเจ้าของเนี่ยนะ?”
“ก็เขาแนะนำแต่ชื่องู ว่าชื่อราชันย์ แต่ไม่ได้แนะนำชื่อตัวเองนี่หว่า อีกอย่าง กูก็ไม่ได้อยากรู้ขนาดนั้นด้วย” พูดชิวๆ พลางหยิบแป้งตลับมาเติมหน้า เอาให้สวยเป๊ะ ทั้งที่ไม่ได้มาเรียน แต่แต่งตัวมาล่าผู้โดยเฉพาะ วันนี้ อีหงษ์ต้องได้ผัวใหม่!
“แต่มึงขนเสื้อผ้าไปอยู่บ้านเขาแล้วนะ”
“แล้ว?”
“นี่มึงคุยเรื่องค่าจ้างหรือยังเนี่ย ชะนี?”
“คุยแล้ว เขาให้กูเดือนละสามแสน”
“ฮะ! ให้เยอะขนาดนั้นเลย”
“เยอะห่าอะไร สามแสนคูณสิบเดือน ถึงจะได้สามล้าน นั่นก็แปลว่ากูต้องอยู่เลี้ยงงูเกือบปี เพราะพวกมึงเลยอีเวร เล่นอะไรไม่เล่น ดันมาเล่นพิเรนทร์ ทำรถโรลส์รอยซ์พัง!!”
ผลัวะ!
พูดถึงก็ลุกขึ้นตบหัวกระบาลเก้งหนึ่งที
“แล้วพวกมึงก็ไปตามจี้ ให้พวกที่ถ่ายรูปกูนอนหมดสภาพหน้าผับลบโพสต์ออกด้วย ไม่อย่างนั้นกูจะฟ้องรายตัว”
“อีเวน อีเวนบอกให้พวกนั้นถ่ายได้”
“อ้าวอีผ้าอนามัย มึงก็ร่วมมือกับกูค่า~”
“พวกมึงรับผิดชอบทั้งคู่เลยค่า ไม่ต้องเกี่ยงกัน กูรับผิดชอบค่าเสียหายให้แล้ว พวกมึงรับผิดชอบภาพลักษณ์ให้กูด้วย แล้วคืนนี้ เจอกันที่ผับ ××× อีโซฟีเลี้ยงด้วย เคนะ!?”
“เดี๋ยว! มึงยังเที่ยวได้เหรอวะ อีหงษ์?”
“แล้วทำไมกูจะเที่ยวไม่ได้?” ถามกลับ
“ก็มึงไม่มีเงิน แถมมึงยังไปอยู่กับคู่กรณี”
“แล้ว?”
“มึงทำงานกี่โมง?”
“นี่มึง เลี้ยงงูเหลือมไม่ได้ใช้เวลามากมายขนาดนั้น งูกินอาหารเดือนละครั้ง อาบน้ำเดือนละหน กูแค่กลับไปให้วิตามิน แล้วนอนเล่นกับงูไม่กี่ชั่วโมงก็ทำงานเสร็จแล้ว ส่วนเดดไลน์ ตาลุงนั่นไม่ได้กำหนด ว่ากูต้องกลับกี่โมง เพราะฉะนั้น ชิวค่ะ” สาวสวยในชุดนักศึกษารัดรูปพูดพลางสะบัดบ๊อบ ก่อนจะชันตัวลุกขึ้นยืนดึงกระโปรงให้สั้นขึ้น โชว์เรียวขาขาวๆ ส่วนรอยช้ำจากเมื่อวาน เธอใช้เครื่องสำอางกลบทุกรอย ไม่ว่าจะเป็นรอยที่คอหรือข้อแขน ไม่เหลือให้เห็น
“แล้วเงินอะ มึงมีเงินไหม?”
“มี เพราะกูจะเอากระเป๋าที่ซื้อมาเมื่อวานไปขาย มึงก็ไม่ต้องมาทวงค่ากระเป๋ากูนะ เพราะค่าเสียหาย กู ต้อง จ่าย คนเดียว!” เน้นย้ำเสียงหนักจนเพื่อนทั้งสองตัวนั่งยิ้มหน้าแห้ง
“กูไปละ”
“ไม่เข้าเรียนเหรอมึง?”
“ไม่อะ ในเมื่อแม่กูเล่นตัดหางปล่อยวัดแบบนี้ กูก็จะไม่เรียน แล้วไปตามหาสามีที่ดี ในอนาคต ตามที่แม่กูบอกไง”
“มึงรู้ใช่ไหม อีชะนี ว่าแม่มึงเขาประชด?”
“โฮ๊ะ! แต่กูทำจริงค่ะ แม่ประชดผิดคนแล้ว”
สาวสวยเชิดหน้ายืดคอตึงเปรี๊ยะ ก่อนจะย้ายร่างเพรียวออกไปจากมหาลัย ไปใช้ชีวิตแบบ ‘ก้านแก้ว’ ในละคร
สามีหล่อ รวย อึด ทึก ทน อยู่ที่ไหน มาหาก้านคอเร็ว!
ปรี๊นนน!
เสียงบีบแตรรถกระชากสายตาคู่สวยให้หันไปมอง รถสปอร์ตคันหรู สีแดงคุ้นตาจอดหน้ามหาลัย ก่อนที่ชายร่างสูงโปร่งในลุคเพลย์บอยเจ้าเสน่ห์ จะลงมาพร้อมดอกไม้ช่อใหญ่
สายตานับร้อยจดจ้องไปที่ผู้ชายหน้าตาดีคนนั้น ทว่าสาวสวยดาวคณะ กลับเชิดหน้าใส่ แล้วเดินข้ามถนนไปอีกฝั่ง
“เดี๋ยวก่อนน้องหงษ์!”
อดีตคู่นอนวิ่งตามมาดักหน้า แล้วส่งกุหลาบช่อโตให้
“พี่อุตส่าห์ซื้อกุหลาบช่อนี้มาง้อ น้องหงษ์ไม่คิดจะหันมาสนใจพี่หน่อยเหรอ?” หนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ยื่นช่อดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ ส่งให้นักศึกษาสาวสวยที่ยืนกอดอกบนรองเท้าส้นเข็ม พลางไล่นัยน์ตาสีนิล มองตั้งแต่หัวจรดเท้า
“หายหัวไปตั้งหลายเดือน นึกว่าตายไปแล้วเสียอีก”
“โธ่~ น้องหงษ์ พี่ก็แค่พาแม่ไปเที่ยวสเปนสามเดือน”
“ใคร?”
“แม่พี่ไง”
“ใครถาม เสร่อ”
สาวสวยสวนกลับด้วยถ้อยคำหยาบคาย ถึงผู้ชายคนนี้ จะเป็นหนึ่งในล้านที่ทำให้เธอเสร็จได้ แต่เธอไม่นิยมกินของเก่า ยอมรับว่าติดใจอยู่ช่วงหนึ่งแต่ตอนนี้หาผัวใหม่ดีกว่า
พรึบ!
“โอ๊ย!”
ขณะที่เธอหันหลัง กะจะเดินหนี ก็ชนกับใครบางคนเข้าอย่างจัง พอเธอเงยหน้ามอง ก็เห็นผู้ชายหน้าตาดี (มาก!) ถือแก้วกาแฟ แต่ดันหกเพราะเธอหันไปชน เธอเลยรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าจากหงุดหงิดเป็นคลี่ยิ้ม แล้วขอโทษขอโพย
“ขอโทษนะคะ พอดีว่าหงษ์มองไม่เห็น”
“ไม่เป็นไรครับ” เขาตอบกลับด้วยถ้อยคำสุภาพ มองหน้าใกล้ๆ เหมือนยงฮวา ดาราเกาหลีที่อีเวนเคยวีดเลย ตัวสูง ผิวขาว ผมทรง Bro Flow ผมสีดำบุคคลดีดูอบอุ่นมากเลย
“แล้วคุณเป็นอะไรไหมครับ?”
“เป็นค่ะ เป็นแฟนกันไหมคะ?”
“น้องหงษ์!”
มารผจญรีบเข้ามาแทรกระหว่างกลางทันที
“ทำไมน้องหงษ์ทำกับพี่แบบนี้!?”
“นี่ หัดดื่มน้ำมารยาทบ้างนะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน อย่ามาทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ แล้วก็ช่วยถอยไปห่างๆ ด้วย สามีภรรยาในอนาคตเขาจะสนทนากัน” พูดพลางใช้นิ้วจิ้มไหล่ให้ร่างสูงถอยออกไปจากกึ่งกลาง ก่อนที่เธอจะส่งยิ้มให้ผู้ชายคนนั้น แล้วอาสาพาสามี (ในอนาคต) ไปซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยนใหม่ทั้งชุด (นิสัยรวยมันฝังอยู่ในดีเอ็นเอ ถึงแม้ว่าตอนนี้จะจนกรอบ แต่เพื่อผู้ หนูไปไถ่เงินกับเพื่อนก่อนได้ ขายกระเป๋าแล้ว ค่อยเอามาคืนค่าเสื้อผ้า แค่นี้ ไม่สะเทือนอีหงษ์)
“ไม่ต้องจ่ายค่าเสื้อผ้าให้ผมก็ได้นะครับ”
“อ้าว ทำไมล่ะคะ?”
ทำสายตารู้สึกผิด แต่ในใจก็แอบกระดี๊กระด๊า เขาอาจจะร่ำรวยอยู่แล้วก็ได้ ไม่อย่างนั้นคงไม่แต่งตัวดี ขับบีเอ็มรุ่นใหม่ล่าสุด นี่แค่ปรายตามอง ก็สแกนได้แล้วว่ารวยแน่นอน
“ชุดนั้นเป็นชุดของพี่ชายผม เขาคงไม่คิดเล็กคิดน้อย”
“หื้ม~ พี่ชายคุณ…?” ทำหน้าประมาณว่าชื่ออะไรคะ
“ราเชนทร์ครับ”
“ค่ะ คุณราเชนทร์ พี่ชายของคุณเป็นคนใจดีจังเลยนะคะ ไม่น่าล่ะ คุณราเชนทร์ถึงได้ใจดีกับหงษ์แบบนี้ อย่างงี้หงษ์คงต้องตอบแทนด้วยการเลี้ยงมื้อเย็นซะแล้ว คุณราเชนทร์สะดวกไหมคะ?” สาวสวยเริ่มแผนการ ทอดสะพานให้อีกฝ่าย เธอสแกนผู้ชายไม่เกินผิดพลาด (หมายถึงสแกนความรวย เพราะกลิ่นเงินมันหอมหวาน แต่เรื่องเซ็กซ์ต้องลุ้นเอาบนเตียง ถ้าคนนี้ลีลาดี เด็ดดวง แม่จะขอแต่งงานไปเลย!)
“ไม่สะดวกครับ”
เพล้ง!
จบแล้ว งานแต่งกูแตกสลายเป็นกระจกเลย
“แต่พรุ่งนี้สะดวกครับ”
“หงษ์ก็ตกใจหมดเลย นึกว่าจะโดนเทซะแล้ว”
“คุณหงษ์สวยขนาดนี้ ผมจะทำอย่างนั้นได้ยังไงล่ะครับ แต่ที่วันนี้ผมไม่สะดวก เพราะผมต้องเข้าไปหาเฮีย เออ พี่ชายของผมนะครับ เมื่อเช้าแวะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บเดียว ก็ถูกเฮียรีบเร่ง ให้ออกจากห้อง สงสัยเฮียจะซุกสาวไว้แน่เลย”
“คงงั้นมั้งคะ”
เธอไหลไปตามน้ำ แล้วแอบตีเนียนเอื้อมมือไปสัมผัสแขนแกร่ง เขากดสายตามอง ก่อนจะยิ้ม แล้วประสานมือเล็ก
เนี่ย! ผู้ชายเขามีใจให้ ไม่อย่างนั้นคงไม่เล่นด้วยหรอก
“พรุ่งนี้เจอกันที่ไหนดีคะ?”
“ที่ห้าง ××× ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมพาคุณไปดูหนังด้วย”
“ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ค่ะ เรียกน้องหงษ์ดีกว่านะคะ”
“ครับ น้องหงษ์ งั้นพี่ขอไลน์ได้ไหมครับ?”
“ก็รอให้พี่ขออยู่นี่ไงคะ”
เธอยิ้มโปรยเสน่ห์ ก่อนที่เราจะแลกไลน์กัน
“พี่ต้องไปทำงานแล้ว น้องหงษ์อยากให้พี่ไปส่งที่ไหนไหมครับ?” งานดีย์มีมารยาท มีความเป็นสุภาพบุรุษที่สุดเลย
“จะดีนะคะ พอดีว่าหงษ์กำลังจะไปห้าง ××× ”
“อ้าว แล้วน้องหงษ์ไม่ไปเรียนเหรอครับ?”
เขามองการแต่งตัว เพราะเธอยังใส่ชุดนักศึกษาอยู่
“วันนี้อาจารย์ยกคลาสค่ะ หงษ์เลยมีเวลาว่างทั้งวัน ทั้งคืน” พูดเสียงหวานเชื่อม พร้อมกระชับมือเป็นการส่งซิกให้อีกฝ่ายรู้ว่า ตั้มกันได้ทุกเวลา ถ้าพี่ต้องการ! (เอาท์ดอร์ไม่ติด)
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
เสร็จกูแน่ วะ ฮา ฮ่าาา!
บรืนนนน~
รถบีเอ็มสีขาว ขับมาจอดหน้าห้างสรรพสินค้าชื่อดังใจกลางกรุง สาวสวยนักศึกษาปรายตามองคนข้างกายเล็กน้อย เป็นเชิงเปิดโอกาส หากเขาเปลี่ยนใจพาไปที่อื่นแทน
“พรุ่งนี้เจอกันนะครับ”
พอได้ยินประโยคนั้น ก็รู้ทันที ว่าวันนี้้เขาไม่เปลี่ยนใจ
“ค่ะ ตั้งใจทำงานนะคะ”
เธอตอบด้วยมารยาท แฝงมารยาหญิงทางสายตา จนอีกฝ่ายต้องลงมาเปิดประตูรถให้ เขาลงเล่นกับความสัมพันธ์นี้ แต่ก็ไม่ได้รุกแรงเหมือนผู้ชายคนอื่น ที่จูบตั้งแต่สิบนาทีแรก
หลังจากแยกย้าย เธอก็เอากระเป๋าแบรนด์เนมที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวานไปขาย แอบเสียดาย แต่คนมันต้องกินต้องใช้ ขายตอนนี้ แล้วไปอ้อนผู้ใหม่ ให้ซื้อให้ น่าจะคุ้มกว่า ตอนนี้เธอมองหาผู้ชายมีฐานะ มาเป็นสามี จะหาไก่กาอาลาเร่ไม่ได้
ต้องท่องเอาไว้ หาสามี ไม่ได้หาคู่นอน ทว่าต้องสแกนเรื่องบนเตียงด้วย หน้าตาผ่าน ฐานะผ่าน แต่ถ้าเซ็กซ์ไม่ผ่าน เธอก็จะปัดตกทันที เพราะเรื่องเซ็กซ์ สำคัญต่อชีวิตคู่มาก ถ้าอยากให้เธอหยุด ผู้ชายคนนั้นต้องแซ่บถึงใจ แล้วจัดได้ทุกวัน
“หาซื้อชุดใหม่สักชุดดีกว่า~”
สาวสวยนักศึกษา ย้ายร่างเพรียวบางเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์หรู แล้วชุดที่เธอจับก็เป็นชุดเดรสแหวกหน้าแหวกหลังสีดำ ใส่แล้วเซ็กซี่สุดๆ คงคาแรคเตอร์ก้านแก้วฉบับเปรี้ยวเยี่ยวราด ว่าแล้วก็ซื้อใส่ถ่ายคลิปลงโซเชียลหน่อยดีกว่า เช็กเรตติ้งก่อนปาร์ตี้เผื่่อคืนนี้จะได้ตัวเลือกสามีเพิ่มอีก
[แก๊งนางมาร]
เวนนี่มหัศจรรย์ : อีก้านธูป คลิปมึงแมสมากชะนี!
หงษ์คนสวย : อีดอก กูถ่ายคอนเทนต์ก้านแก้ว
โซเฟียสายเปย์ : หึย! ปังมากเพื่อน คนดูเหยียบแสนในเวลาไม่กี่ชั่วโมง กูว่ามึงไปทำงานอินฟลูเอนเซอร์น่าจะเวิร์กนะ หน้ามึงสวยหุ่นมึงดี รับงานรีวิวไปเลยมึง เงินดีด้วย~
เวนนี่มหัศจรรย์ : อันนี้กูเห็นด้วยกับอีผ้าอนามัย คว้าวิกฤตให้เป็นโอกาสเลยมึง สวยๆ ทำหน้ามาหลายล้านอย่างมึง รับงานรีวิวไม่กี่งาน ก็ชดใช้ค่าเสียหายสามล้านได้แล้วค่า!
หงษ์คนสวย : นี่ จะชมก็ไม่ต้องมาแว้งกัดกูค่า!
โซเฟียสายเปย์ : นั่นดิ มันด่ากูด้วย ตบมันเลยไหม!
เวนนี่มหัศจรรย์ : calm down ค่ะชะนี กูหยอกเล่น
หงษ์คนสวย : กูไปเสริมสวยแล้วนะ บรั้ย!
โซเฟียสายเปย์ : เอ้า อีนี่มาไวไปไว ตัดฟิวกูเฉย
เวนนี่มหัศจรรย์ : มึงกับกูควรไปเรียนต่อ แยกย้าย!
- Writer
