ตอนที่ 6 ของรัก ของหวง
1391 Words
ช่วงสายของวันรุ่งขึ้น ฟ้าลดาตื่นขึ้นมาพร้อมกับปวดหนึบไปทั้งร่าง โดยเฉพาะกลางกายสาว ที่ทั้งเจ็บทั้งแสบจนแทบขยับไม่ได้
“โอ๊ย!! อื้อ เจ็บ อ๊ะ อื้ออ”
หญิงสาวร้องออกมา ก่อนที่จะพยุงร่างลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างยากลำบาก เพราะเธอรู้สึกเหมือนกับว่าไม่สบายยังไงไม่รู้
“ฮึก ฮือๆๆๆๆ ”
เมื่อได้เห็นร่องรอยที่เขาเหลือเอาไว้ ฟ้าลดาถึงกับร้องไห้โฮออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อทั้งตัวของเธอเต็มไปด้วยรอยช้ำจากการร่วมรักกับเขา เธอนั่งร้องไห้จนพอใจ ก่อนที่จะอาบน้ำออกมาแต่งตัว
หญิงสาวกำลังจะเดินออกจากห้องกลับเหลือบไปเห็นอาหารวางเอาไว้บนโต๊ะพร้อมกับยาสองเม็ด จึงเดินไปนั่งลงแล้วตักข้าวต้มที่ยังคงอุ่นอยู่เข้าปาก ก่อนจะตามด้วยยาที่แม่บ้านคงเป็นคนเตรียมเอาไว้ให้ ถึงเธอจะรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่พึ่งเสียไป แต่สิ่งที่เธอจะได้กลับคืนมานั้นมันคุ้มซะจนฟ้าลดาไม่คิดจะเสียใจนานไปมากกว่านี้ เพราะยังไงซะเรื่องนี้มันก็ต้องเกิด เพราะเธอมาอยู่ที่นี่ในฐานะนางบำเรออยู่แล้วนี่
เมื่อทานข้าวเสร็จหญิงสาวจึงเดินไปนอนลงที่โซฟาตัวใหญ่แทนเตียงที่เลอะเทอะของตนเองก่อนจะหลับลงอีกครั้ง เพราะตอนนี้พิษไข้กำลังเล่นงานเธออีกรอบแล้ว
ช่วงบ่ายแก่ๆอเล็กซิสที่พึ่งกลับมาจากบริษัทเดินเข้ามาดูหญิงสาวในห้องนอนของเธอ เพราะลูกน้องของเขารายงานว่าเธอยังไม่ออกจากบ้านเลยวันนี้ เมื่อเดินเข้ามาก็เห็นฟ้าลดานอนหลับอยู่บนโซฟาเขาจึงอุ้มเธอขึ้นเพื่อที่จะเอาไปนอนบนเตียง แต่พอเห็นสภาพเตียงแล้ว อเล็กซิสถึงกับถอนหายใจ เพราะมันเละเทะเลอะเทอะไปหมด ชายหนุ่มจึงตัดสินใจอุ้มร่างบางเดินตรงไปยังห้องนอนของเขา ที่แทบไม่มีใครเคยเห็นนอกจากหัวหน้าแม่บ้าน ก่อนจะวางร่างเล็กที่ตัวรุ่มๆลงบนเตียงกว้าง
“เข้าไปทำความสะอาดห้องฟ้าลดาหน่อย”
เขาเดินไปหยิบโทรศัพท์โทรไปหาแม่บ้านก่อนจะวางสายลงทันทีที่สั่งจบแล้ว แล้วก็เดินออกจากห้องนอนไป
ฟ้าลดาตื่นขึ้นมาอีกทีก็เป็นเวลาเย็นค่ำแล้ว หญิงสาวมองไปรอบห้องใหญ่อย่างแปลกใจ เพราะมันไม่ใช่ห้องของเธอแน่นอน เธอเลยลุกขึ้นเดินสำรวจไปรอบๆด้วยความอยากรู้ เพราะเธอไม่เคยเข้ามาในห้องนี้มาก่อนภายในห้องตกแต่งไปด้วยโทนสีน้ำตาลเข้ม ไม่ค่อยมีของอะไรมาตกแต่งนอกจากเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงเพียงเท่านั้น ก่อนที่สายตากลมโตจะไปสะดุดเข้ากับรูปถ่าย ที่วางเรียงกันอยู่สามรูป นั่นก็คือรูปของอเล็กซิส และรูปครอบครัวของเขา ส่วนอีกรูปหนึ่งนั้นเป็นรูปที่ชายหนุ่มถ่ายคู่กับผู้หญิงสวยที่ไหนไม่รู้
“คงจะเป็นแฟนเขาแน่เลย”
“วางมันลงซะ! ฟ้าลดา! ”
เพล้ง!!!!
เสียงอันทรงพลังดังขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยจนรูปที่อยู่ในมือของหญิงสาวหล่นลงพื้นแตกกระจาย ฟ้าลดารีบหันไปหาเสียงที่เรียกเธอทันที
“คะ...คุณ ฉันขอโทษ ฉะ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
หญิงสาวรีบบอกออกมาก่อนที่จะนั่งลงหยิบกรอบรูปที่พื้นอย่างลนลาน ทำเอาเศษแก้วบาดเต็มมือเธอไปหมด
“หยุด!! ฉันบอกให้เธอหยุดไง!!! ”
อเล็กซิสตะโกนออกมาอีกรอบด้วยความโมโห ก่อนที่จะเดินไปกระชากรูปใบนั้นออกจากมือเล็กอย่างแรง
“ใครใช้ให้เธอแตะต้องของในห้องนี้ห๊ะ!!!! ออกไป ฉันบอกให้ออกไปไง!!! ”
อเล็กซิสตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด ก่อนที่ฟ้าลดาที่กลัวจนตัวสั่น รีบวิ่งออกจากห้องนี้ไปทันที ทั้งๆที่มือเธอยังเจ็บแปลบไปด้วยเลือดอยู่อย่างนั้น
พอมาถึงห้อง ความกลัวที่มีก็หลั่งไหลออกมาราวกับเขื่อนแตก เธอไม่รู้ว่าทำอะไรผิด เขาถึงต้องโกรธขนาดนั้นด้วย
ส่วนทางด้านอเล็กซิส ที่ไม่ชอบให้ใครมารุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวอยู่แล้วนั้นถึงกับโกรธทันทีที่เห็นฟ้าลดายืนถือรูปที่เขาสุดรักสุดหวงทั้งสามรูปอยู่
ชายหนุ่มก้มลงมองที่กระจกของกรอบรูป ก่อนที่สายตาคมจะไปสะดุดเข้ากับคราบเลือดที่ติดอยู่บนกระจกแตก
“บ้าเอ๊ย!!!! ”
เขาสบถออกมาเสียงดังอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะเดินไปโทรให้แม่บ้านมาทำแผลให้กับหญิงสาว
“คุณหนูเป็นยังไงบ้างคะ ยังเจ็บอยู่ไหม มันเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าคะ”
คุณแม่บ้านถามออกมาอย่างเป็นห่วง เธอไม่รู้ว่าทำไมหญิงสาวต้องมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ทั้งๆที่บ้านหลังนี้ไม่เคยเปิดต้อนรับแขกมานานตั้งแต่บิดาของอเล็กซิสจากไป
“ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เอ่อป้าพอจะรู้ไหมคะ ว่ารูปที่อยู่ในห้องนั้นคือใครเหรอคะ ทำไมเขาดูหวงจังเลยคะ”
“อ้อ เป็นรูปครอบครัวของนายค่ะ ใครก็แตะต้องไม่ได้ อย่าไปถือสาเลยนะคะ ปกติแล้วแทบไม่เคยมีใครได้ย่างกรายเข้าไปในห้องนั้นหรอกคะ นอกจากป้า ที่ต้องไปทำความสะอาด แต่ทำไมคุณหนูเข้าไปได้ละคะ”
ป้าแม่บ้านถามออกมาอย่างแปลกใจ เพราะปกติแล้วห้องนั้นต้องมีรหัสถึงเข้าได้
“หนูก็ไม่รู้ค่ะ ตื่นมาอีกทีก็อยู่ในนั้นแล้ว”
“อ้อ ป้าเข้าใจแล้ว งั้นป้าไปก่อนนะคะ ต้องทำอาหารเย็น ว่าแต่ป้าขอให้คุณหนูช่วยรักษาเจ้านายของป้าด้วยนะคะ”
ป้าแม่บ้านบอกออกมาก่อนที่จะเดินออกไป ทำเอาฟ้าลดาถึงกับทั้งงงทั้งแปลกใจกับคำพูดของป้าแม่บ้าน
“หรือเขาจะป่วย คงไม่หรอก แข็งแรงขนาดนั้น”
เมื่อได้ทำแผล ฟ้าลดาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อหวังจะอาบน้ำ แต่มือข้างหนึ่งของเธอกลับถูกพันเอาไว้จนมิดชิด แล้วอย่างนี้เธอจะอาบได้ยังไง
“แล้วจะอาบยังไงเนี่ย”
“เดี๋ยวฉันอาบให้”
แต่ยังไม่ได้ทำอะไร อยู่ๆเสียงทุ้มลึกของอเล็กซิสก็ดังขึ้นเสียก่อน ทำเอาหญิงสาวถึงกับหันหน้ามามองพร้อมกับเดินถอยหลังทันที
“มะ... ไม่ต้อง ฉันอาบเอง อะ... ออกไปคะ ฉันอาบได้”
“แต่ฉันจะอาบให้ มือเป็นถึงขนาดนั้นจะอาบยังไง”
เขาบอกออกมาพร้อมกับก้าวเดินมาหาร่างบางที่ยังคงถอยหนีจนสุดท้ายไม่มีที่ให้ถอยนั่นแหละเธอจึงยอมยืนอยู่กับที่
มือใหญ่ค่อยๆจับเสื้อที่หญิงสาวใส่อยู่ถอดออกทีละชิ้นอย่างยากลำบาก เพราะไม่ได้รับความร่วมมือจากหญิงสาวเลยสักนิด เธอพยายามบิดตัวปกป้องตนเองอย่างที่สุด แต่ก็แพ้เขาอยู่ดี
“อยู่เฉยๆแต่ทีแรกก็ไม่เหนื่อยแล้ว ดื้ออยู่ได้”
เขาดุออกมา เมื่อสามารถถอดเสื้อผ้าของฟ้าลดาออกจนหมด ก่อนจะตามมาด้วยของเขาเอง
“คุณ!!! ถอดทำไม ไม่ต้องถอด ฉันอาบเองได้ นี่คุณ!! ”
“อะไรอีกห๊ะ!!! ผมชักจะหมดความอดทนกับคุณแล้วนะ!!! หุบปากแล้วอยู่เฉยๆถ้าไม่อยากโดนผมเอาในห้องน้ำ! ”
เมื่อได้ยินในสิ่งที่เขาพูด ฟ้าลดาถึงกับใบ้กินทันที หญิงสาวยืนนิ่งให้เขาจับวางตรงนั้นทีตรงนี้ทีเหมือนกับว่าเป็นตุ๊กตา
อเล็กซิสที่พึ่งเคยอาบน้ำให้ผู้หญิงถึงกับเหนื่อยหอบ ทั้งความต้องการที่มีอยู่ตอนนี้นั้นทำให้ชายหนุ่มแทบอดทนไม่ไหวที่จะลากเธอสอดใส่เสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่ต้องอดทนไว้ เพราะเขามาเพื่อขอโทษที่ทำรุนแรงกับเธอไปหน่อย
พออาบน้ำให้เธอเสร็จ เขาก็พาเธอออกมาส่งแล้วเดินกลับเข้าไปจัดการตัวเองบ้าง
- Writer
