ตอนที่ 4 ทำตามหน้าที่
1484 Words
“เดี๋ยวคุณแม่บ้านจะเป็นคนคอยดูแลคุณนะครับ ถ้าต้องการอะไรก็บอกเธอได้เลย”
“ละ...แล้วเจ้านายคุณล่ะ”
“ตอนนี้นายอยู่อังกฤษครับ มีนัดทานข้าวกับครอบครัว ถ้างั้นผมขอตัวนะครับ”
ครรชิตบอกออกมาแล้วเดินออกจากบ้านไปทันที เพราะที่นี่มีกฎว่าถ้าอเล็กซิสไม่ได้เรียก หรือ ไม่มีธุระก็ห้ามเข้ามาเด็ดขาด
“ดะ...เดี๋ยว เฮ้อ จะรีบออกไปไหน ยังไม่ได้ถามอะไรเลย”
“เดี๋ยวตามดิฉันมานะคะ เราจัดห้องไว้ให้คุณแล้วค่ะ”
แม่บ้านร่างท้วมบอกออกมาก่อนที่จะเดินนำหน้าหญิงสาวขึ้นไปบนห้องที่พวกเธอเตรียมเอาไว้ให้แล้ว ก่อนจะขอตัวเดินออกมาจากห้องของหญิงสาว ทำเอาฟ้าลดาถึงกับรู้สึกเซ็งขึ้นมาทันที
“เฮ้อ บ้านหลังใหญ่โต แต่ทำไมเงียบราวกับป่าช้าแบบนี้ ”
หญิงสาวพูดออกมา ก่อนจะเริ่มสำรวจห้องนอนของตนเอง ซึ่งมันเป็นห้องที่ค่อนข้างใหญ่ ทุกอย่างถูกจัดแต่งให้ดูเรียบหรูด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง
“เราต้องอยู่ที่นี่หนึ่งปีเลยเหรอ แล้วมันจะเป็นยังไงเนี่ยยัยฟ้าเอ๊ย”
หญิงสาวเดินมานอนลงบนเตียงใหญ่ก่อนที่จะเริ่มคิดถึงอนาคตที่มืดมิดอีกครั้ง จนกระทั่งเผลอหลับไป
กว่าสามวันแล้วที่ฟ้าลดามาอาศัยอยู่บ้านของอเล็กซิส โดยที่เขาไม่เคยโผล่หน้ามาให้เห็นเลยสักครั้ง จนหญิงสาวแปลกใจว่าเขาคงมีบ้านหลังอื่นอีกเป็นแน่ เพราะคนอย่างเขาทั้งหล่อทั้งรวยขนาดนี้ คงมีบ้านเล็กบ้านน้อยไปทั่วเหมือนคนหล่อรวยทั่วไป ตลอดสามวัน เธอเดินสำรวจบ้านหลังใหญ่จนครบทุกซอกทุกมุมเลยก็ว่าได้ เพราะไม่มีอะไรทำ เพื่อนคุยสักคนยังไม่มี ทุกคนอยู่นอกตัวบ้านหมด จะเข้ามาก็แค่เวลาเธอเรียกหรือแจ้งข่าวสาร จนเรียกได้ว่า บ้านทั้งหลังนี้ มีเธออยู่แค่คนเดียว
พอทานอาหารเย็นเสร็จ หญิงสาวก็เดินขึ้นห้องเหมือนปกติ ก่อนจะหยิบหนังสือเรียนมาอ่าน เพราะถึงแม้ว่าเธอจะหยุดพักเอาไว้ แต่เธอต้องกลับไปเรียนอยู่ดี จนกระทั่งดึก หญิงสาวเผลอหลับคากองหนังสือไปเรียบร้อยแล้ว โดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้เจ้าของบ้านกำลังยืนมองมาที่เธออยู่
อเล็กซิสกลับบ้านมาหลังจากที่เขาถูกมารดาหลอกให้ไปดูตัวว่าที่เจ้าสาวไกลถึงอังกฤษ และกว่าจะหาเหตุผลกลับมาได้ก็ทำเอามาดามอลิซ มารดาของเขาถึงกับโกรธไม่ยอมมาส่งเขาเหมือนทุกครั้ง
ชายหนุ่มเดินเข้ามาช้อนร่างบางขึ้นอุ้ม ก่อนที่จะวางร่างบางลงบนเตียงนุ่มกลางห้องของเธอ ที่เขาสั่งให้คนจัดเอาไว้ให้อย่างแผ่วเบา เพราะกลัวเธอจะตื่นเสียก่อน
“หึ ขี้เซาจริง ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้สึกตัวอีก”
อเล็กซิสพูดขึ้น ก่อนที่จะเดินออกจากห้องของเธอไปยังห้องของเขา ที่อยู่ติดกัน เขาจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับตนเองแล้วเดินกลับมานอนลงข้างกายสาวพร้อมกับกอดเอาไว้ก่อนที่จะหลับลงด้วยความเหนื่อยล้าจากการนั่งเครื่องบินเป็นเวลานาน
“อ๊ายยยย!!!!!!! ออกไปนะ ออกไป! ”
เสียงแผดร้องดังขึ้น เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วพบว่ามีผู้ชายมานอนกอดตนเองอยู่ ฟ้าลดารีบลุกขึ้นพร้อมกับผลักร่างสูงใหญ่ออกจากตัวเธอทันที
“อื้อ หุบปาก!! จะแหกปากร้องทำไมไม่ทราบ คนจะหลับจะนอน! ”
อเล็กซิสตะโกนใส่เสียงดัง ก่อนที่จะพลิกร่างหนีไปอีกทาง ทำเอาฟ้าลดาที่เห็นว่าเป็นใครถึงกับปิดปากของตนเองแทบไม่ทัน เพราะตอนนี้เธอเป็นแค่ลูกหนี้ที่ต้องยอมเขาทุกอย่าง
หญิงสาวรีบจัดชุดนอนก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ภายในใจเต้นแทบจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้วตอนนี้
“เขากลับมาแล้ว ทำยังไงดี โอ๊ย ทำไมไม่ไปนานๆ จะรีบหลับมาทำไมเนี่ย! ”
ฟ้าลดาพูดออกมาเมื่อเข้ามาในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว เธออุตส่าเตรียมใจมาตั้งนาน แต่พอมาเจอเขา ทุกอย่างกลับพังลงไปเสียอย่างนั้น หญิงสาวรีบอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะรีบออกจากห้องนอนไป วันทั้งวันเธอพยายามหลบเลี่ยงการเจอหน้ากับชายหนุ่มยังกับกำลังเล่นซ่อนแอบ โดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้อเล็กซิสกำลังมองเธอผ่านทางกล้องวงจรปิดที่มีอยู่ทั่วทุกมุมของบ้านหลังนี้อย่างนึกขำในท่าทีลับๆล่อๆของลูกหนี้สาว
“นายครับ คนของเรารายงานว่าบริษัทคุณอนันต์มีคนที่คอยยักยอกเงินบริษัทอยู่จริงๆครับ นายจะให้จัดการเลยรึเปล่าครับ”
“ไม่ต้อง แค่ให้คนของเขาแทรกแซงเข้าไปสกัดเอาไว้ไม่ให้มันทำแบบนั้นได้อีก ปล่อยให้คุณอนันต์จัดการเอาเอง ไม่รอดเราค่อยยื่นมือเข้าไป”
“ครับนาย”
เมื่อรายงานทุกอย่างเสร็จ ครรชิตก็เดินออกจากห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มไป ส่วนอเล็กซิสก็ต้องทำงานที่กองอยู่บนโต๊ะให้เสร็จ เพราะเขาหายไปหลายวันงานจึงต้องสะสางเยอะแยะไปหมด กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบๆเที่ยงคืน ชายหนุ่มเดินไปอาบน้ำ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนของฟ้าลดาทางประตูเชื่อมที่หญิงสาวไม่รู้ว่ามี เพราะเขารู้ว่าเธอล็อกห้องอย่างแน่นหนาหลังจากที่โดนเขาบุกรุกเข้าไปเมื่อคืนวาน
“หึ คิดว่าจะหนีพ้นเหรอ คิดผิดแล้ว...ฟ้าลดา”
ร่างใหญ่ค่อยๆถอดเสื้อผ้าที่เขาพึ่งใส่ออกจนหมดก่อนจะเดินขึ้นไปบนเตียงที่มีร่างบางของฟ้าลดานอนอยู่ก่อนแล้ว มือใหญ่ค่อยๆลูบไล้ไปตามลำตัวงอนงามสมส่วน ก่อนที่จะค่อยๆถอดชุดนอนของหญิงสาวออก แต่ก่อนที่จะหมดทุกชิ้นร่างบางกลับปรือตาตื่นขึ้นมาเสียก่อน พร้อมกับเสียงแผดร้องดังขึ้น
“อ๊าย!!!!!!! ”
“เงียบ!!!! จะแหกปากทำไมห๊ะ!!! หูจะแตกแล้ว!!! ”
มือใหญ่เอื้อมไปปิดปากเล็กเอาไว้อย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะตะคอกกลับไป ทำเอาฟ้าลดาที่พอรู้ว่าเป็นเขาเธอก็หยุดร้องในทันทีเหมือนกัน
“ใคร...ใครบอกให้คุณเข้ามาโดยไม่บอกฉันล่ะ ฉันก็ตกใจเป็นนะ”
“เฮ้อ เอะอะก็แหกปากอย่างเดียวเลยนะ ใครมันจะกล้าเข้ามา นี่มันบ้านผม!! ”
อเล็กซิสบอกออกมาอย่างเหลืออด เขาไม่เข้าใจเธอเลยสักนิด ว่าจะกลัวอะไรนักหนา โดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้ฟ้าลดากำลังจ้องมองร่างใหญ่อย่างตกตะลึง เมื่อพบว่าเขานั้นไม่ได้สวมอะไรปกปิดร่างกายเอาไว้เลยสักนิด
“มองทำไม ทำยังกับไม่เคยเห็น คืนนี้คุณต้องทำหน้าที่ได้แล้ว ตื่นพอดี งั้นจัดการต่อเลยแล้วกัน”
อเล็กซิสบอกออกมา ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนหงายอวดความเป็นชายที่เริ่มขยายใหญ่ของตนเองอย่างไม่รู้สึกอายเลยสักนิด
“ทะ...ทำอะไร คุณจะให้ฉันทำอะไร”
ฟ้าลดาถามออกมาเสียงตะกุกตะกัก เมื่อเธอไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร เพราะอยู่ดีๆเขาก็นอนหงายให้เธอเสียอย่างนั้น
“ก็ทำอย่างที่ผู้หญิงคนอื่นๆเขาทำกับผู้ชายไง จำไม่ได้เหรอว่าคุณมาอยู่นี่ในฐานะอะไร”
เมื่อได้ยินคำตอบ ฟ้าลดาถึงกับอึ้งทันที เธอรู้ดีว่ามีหน้าที่อะไรตลอดหนึ่งปีต่อไปนี้ แต่เธอแค่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง ถึงเธอจะเคยมีแฟนมาบ้าง แต่ก็ยังไม่เคยต้องมามีอะไรกันถึงขนาดนี้มาก่อน อย่างน้อยแค่กอดจูบเธอให้ได้แค่นั้น แต่ตอนนี้เขากลับมาบอกให้เธอเป็นคนเริ่ม หญิงสาวเลยไม่รู้จะเริ่มยังไง
“เร็วสิ ผมทนไม่ไหวแล้วนะ”
เสียงดุห้วนบอกออกมาอีกครั้ง เมื่อเห็นเธอยังนั่งมองเขานิ่งอยู่อย่างนั้น
“คะ...คือ ฉัน...ฉันยังไม่เคย เอ่อ คือ ทำแบบนั้นมาก่อน”
เมื่อได้ฟังคำตอบ อเล็กซิสแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เขาคิดว่าเธอต้องการทำใสซื่อมากกว่า
“หึ ไม่เคยเหรอ แน่ใจนะว่าไม่เคย ถ้าผมจับได้ว่าโกหกละก็ คุณโดนดีแน่”
- Writer
