จากนั้นฟ้าลดาก็พามาดามอลิซมาถึงห้างสรรพสินค้าแบบงงๆ พอมาถึงมาดามอลิซก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง พาหญิงสาวเดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้เหมือนกับนักช็อปปิ้งตัวยง จนกระทั่งเหนื่อยเลยพาหญิงสาวมานั่งพักทานอาหารเที่ยงกันอยู่ที่ร้านอาหารภายในห้างสรรพสินค้า ก่อนที่จะสั่งของกินมาเต็มโต๊ะไปหมด
“เอ่อ ดิฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ”
“พูดกันธรรมดาเถอะ ฉันไม่ถือยศถืออย่างอะไรหรอก”
มาดามอลิซบอกออกมา ทำเอาฟ้าลดารีบเปลี่ยนสรรพนามแทบไม่ทัน
“เอ่อ ฟ้าอยากถามว่า อืม มาดามไม่ได้เกลียดฟ้าเหรอคะ”
หญิงสาวถามออกมาในที่สุด เพราะการกระทำก่อนหน้านี้มันบ่งชัดว่าคนตรงหน้าพยายามกีดกันเธอออกจากลูกชายของตนเอง แต่พอมาตอนนี้กลับทำเหมือนเข้ากันได้
“ฉันพูดเหรอ เปล่านี่ แค่ลองถามดูเฉยๆ เอาน่าอย่าไปคิดสิ มันผ่านมาแล้ว เรามาสนุกกันดีกว่า อีกไม่นานฉันก็ต้องกลับอังกฤษแล้ว ที่โน่นยังมีงานอีกเยอะแยะเลย มานี่ขอสนุกก่อนแล้วกันนะ”
เมื่อได้ยินใน
