3.1 = Talk to the pas
**STEFANNIE POV**
LUmabas ako...at naglakad-lakad sa labas.
Hindi ko na kasi kayang magtagal pa doon.
KAsi....haiist.
Napaupo ako sa may ginta ng dalawang puno.
May upuan kasi.
I sigh.
Hindi ko talaga inaasahang....magkikita kaming lahat ngayong gabi...lalo na sya...
Ang sakit paring isipin....na bigla nalang nag bago ang lahat sa amin ni stephen.
ALam ko na may kasalanan ako..
Kasi ako ang unang nang iwan.
Ako ang unang lumayo sa kanya...matapos kung mangako.
Pero hindi ko naman inaasahang sa pagbalik ko.....may iba na sya.
Pinahid ko ang luha ko.
Masakit parin talaga...
Napapikit ako...saka napatingin sa paligid.
Napakunot ang noo ko....
Pamilyar sa akin ang lugar na ito...
Tiningnan ko ang dalawang puno.
Yong isa halatang matagal
