"แล้วนายจะต้องเสียใจที่ไล่ให้ฉันไปตายฟินนิต้า!" "แล้วฉันจำเป็นจะต้องรู้สึกอะไรกับการหายไปของเธอด้วยอย่างนั้นนะเหรอข้าวเกรียบ!"
นิยายเรื่องที่2 จากเซตดอกเยอบีร่า (ทั้งหมด4เรื่องใน1เซต)
ข้าวเกรียบ×ต้า (ดอกเยอบีร่าสีเหลือง)
ความรักของฟินนิต้าและข้าวเกรียบนั้นเปรียบเสมือนดอกเยอบีร่าสีเหลืองที่ให้ความหมายเอาไว้ว่า 'ความสุขที่มอบให้แก่คุณผู้ซึ่งผ่านช่วงเวลาที่แสนยากลำบากมาได้...'
แนะนำตัวละคร
ข้าวเกรียบ กันติมาพร ชวนอ่อนหวาน อายุ 27ปี ความสูง 165เซนติเมตร น้ำหนัก 47 กิโลกรัม เดิมทีแล้วเธอนั้นก็เป็นเพียงแม่ค้าขายอาหารตามสั่งอยู่ตรงตึกแถวย่านชานเมืองนครศรีธรรมราช โดยมีเพื่อนรักอย่าเพราะรัก ดิวและแรมเป็นผู้สนับสนุนหลักอยู่เบื้องหลัง ชีวิตของข้าวเกรียบนั้นดูเหมือนจะดำเนินไปได้ด้วยดีโดยไม่มีอะไรที่จะทำให้เธอต้องรู้สึกวุ่นวายใจ จนกระทั่งวันหนึ่งที่เธอก้าวขาเข้าไปยังถิ่นของแฟนเก่าของเพราะรักมันก็ทำให้ชีวิตที่เคยเรียบง่ายของเธอต้องมีอันแปรผันไปตลอดกาล..
ฟินนิต้า ลารีน ซินนาไบต์อายุ 21ปี ความสูง 195เซนติเมตร น้ำหนัก 87กิโลกรัมฟินนิต้านั้นเป็นทายาทของแก๊งยากูซ่าแห่งรัฐฮาวาย ที่แม้เบื้องหน้าของเขานั้นจะเป็นเพียงเจ้าของอหังสาริมทรัพย์สุดหรูที่ตั้งอยู่ในย่านคาโฮลาแห่งเมืองโฮโนลูลู รัฐฮาวาย ประเทศสหรัฐอเมริกาก็ตามที หากแต่เบื้องหลังของเขานั้นคือยากูซ่าแห่งรัฐฮาวายที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ค้าค้าอาวุธสงครามรายใหญ่ที่สุดและอายุน้อยที่สุดแห่งซีกโลกตะวันตกในขณะนี้ ฟินนิต้าเป็นคนที่ไร้ซึ่งหัวใจและด้านชากับคำว่ารัก จนวันหนึ่งโลกได้โคจรให้เขามาเจอกับเธอ..หญิงสาวผู้ร้ายบริสุทธิ์ที่เข้ามาเปลี่ยนให้ดวงใจที่ตายด้านของเขากลับมากระโดดโลดเต้นไปตามจังหวะอย่างมีชีวิตชีวาอีกครั้ง
*สปอยล์เนื้อหาบางส่วน
เพราะการก้าวเท้าเข้าไปในถิ่นของแฟนเก่าของเพื่อน จึงทำให้ชีวิตที่เคยเรียบง่ายสบายๆ ของข้าวเกรียบนั้นมีอันต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล...
"ไปไหนมา!" สองแขนบางถูกกระชากจนตัวปลิวละลิ่วไปตามแรงดึงของชายหนุ่มทันทีที่เท้าของเธอแตะเท้าเข้ามาด้านในตัวบ้าน "ฉันถามว่าเธอหายหัวไปไหนมา! ข้าวเกรียบ!""นี่ปล่อยฉันนะฟินนิต้า!" ใบหน้าหวานเบี้ยวเหยเกด้วยความเจ็บร้าวตรงสองต้นแขนที่ชายหนุ่มลงน้ำหนักมือมาอย่างรุนแรง"ฉันบอกให้ปล่อยยังไงเล่า!" แต่ยิ่งเธอพยายามที่จะสลัดมือหนานั้นให้ออกไปสักเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งลงน้ำหนักมือเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น"ตอบฉัน!"พลั่ก!"โอ๊ย!" เปลือกตาสีไข่ช้อนตาขึ้นมองผู้ชายตรงหน้าเธออย่างนึกน้อยใจ ในขณะที่เพื่อนหนุ่มอย่างชยุตยอมเสียสละชีวิตของตัวเองได้เพื่อเธอ แต่ชายหนุ่มตรงหน้านั้นไม่แม้จะแสดงความความห่วงใยใดๆ ออกมาให้เธอได้เห็นเลยแม้น้อย "นายจะสนใจไปทำไม ว่าฉันหายไปไหนมา!""บางทีเธออาจจะลืมๆ ไปแล้วก็ได้ว่าตอนนี้เธอมีฐานะเป็นขี้ข้าของฉันอยู่!" ฟินนิต้าเอ็ดตะโรเสียงดังด้วยความโมโหจนปรอทแตก"เออใช่!" คนตัวเล็กตวาดใส่คนตัวสูงตรงหน้ากลับไปอย่างหมดความอดทนเช่นเดียวกัน "ฉันมันขี้ข้าไง และบางทีนายอาจจะเผลอลืมๆ ไปก็ได้ว่าต่อให้ขี้ข้าอย่างฉันหายตัวไปมันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนายเลยฟินนิต้า!""เออ! ใช่ เธอมันก็แค่ขี้ข้ารองมือรองตีนของฉันก็แค่นั้นแหละ และต่อให้เธอร้องขอความเป็นธรรมให้กับตัวเองมากแค่ไหนฉันก็จะไม่มีวันเห็นใจและจะมีแต่ไล่เธอให้ไปตายก็เท่านั้นแหละจำใส่สมองกลวงๆ ของเธอเอาไว้ อย่างเช่นตอนนี้ไง ไปตายซะไป! ยัยโง่ดักดาน!""แล้วนายจะต้องเสียใจที่ไล่ให้ฉันไปตายฟินนิต้า!" บัดนี้มวลน้ำตาแห่งความน้อยใจของหญิงสาวก็ได้หลั่งไหลออกมาอย่างกลั้นเอาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป"แล้วฉันจำเป็นจะต้องรู้สึกอะไรกับการหายไปของเธออย่างนั้นเหรอวะ อย่าหลงคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลยว่าฉันรักและเป็นห่วงนังผู้หญิงจนๆ อย่างเธอ!""ถึงฉันจะจนแต่ฉันก็ไม่เคยคิดร้องขอให้คนรวยที่ไหนมาชายตาแล โดยเฉพาะคนรวยที่มีดีแต่ปากอย่างนายยิ่งไม่มีวันที่ฉันจะอ้อนวอนให้มารักฉัน เพราะอะไรรู้ไหม เพราะคนอย่างนายมันไม่คู่ควรกับความรักของฉันเลยแม้แต่นิดเดียว หากจะมีใครสักคนที่ฉันจะรักคนๆ นั้นจะต้องเสียสละให้ฉันได้ทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตของตัวเองอย่างที่ฉันเองก็พร้อมที่จะเสียสละชีวิตของตัวเองได้เพื่อเขาเช่นกัน จำเอาไว้!""จะไปไหน""เอามือสกปรกๆ ของนายออกไป" ข้าวเกรียบรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีสลัดมือใหญ่ของฟินนิต้าให้หลุดพ้นออกไปจากแขนของเธอ "ฉันก็จะเดินไปตามทางของฉัน และฉันก็จะไม่มีวันเหยียบเท้าเข้ามาในบ้านคนรวยแต่จิตใจโสมมอย่างนายอีกต่อไป""จับตัวเธอไว้!" ฟินนิต้าออกคำสั่งให้ชายชุดดำนับสิบเข้ามาขวางทางไม่ให้หญิงสาวมีช่องทางที่จะหนีเขาออกไปได้ "ฉันคงใจดีกับเธอมากไปสินะข้าวเกรียบ!""อายอะทำอะไอ" เสียงเล็กๆ นั้นเอ่ยพูดออกมาได้อย่างยากลำบากด้วยว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังลงแรงบีบคางมนเล็กของเธออยู่จนเกิดเป็นรอยแดงเถือกน่ากลัว"กลัวอะไร" ฟินนิต้ากดแรงลงบนคางมนนั้นอีกครั้งด้วยอารมณ์โมโห "ทีไอ้ตอนเถียงฉันฉอดๆ ไม่ยักกะกลัว""อ่อยอะ""มานี่!""นายจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร!" เสียงหวานตวาดลั่นอย่างเหลืออด"หุบปากของเธอไปซะยัยแก่น่ารังเกียจ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจไปอุดปากปิดตาแทนมัดมือมัดเท้าของเธอ!""..."ฟินนิต้าลอบถอนใจออกมาเบาๆ อย่างรู้สึกโล่งอกที่ในที่สุดเขาก็สามารถบังคับขู่เข็ญให้หญิงสาวหุบปากที่เอาแต่ก่นด้าเขามาถึงสามชั่วโมงเต็มได้สำเร็จ...
นิยายเซ็ตดอกเยอบีร่า
“เพราะความรักคือความสุข ให้ความสุขนำทางชีวิต”
1) ใจบงการ (เพราะรัก-เมทัล) ดอกเยอบีร่าสีส้มที่สื่อถึงความสดใดราวกับดวงอาทิตย์ แต่หากอยู่ใกล้มากเกินไปอาจจะทำให้มอดไหม้ได้เช่นเดียวกัน
2) แม่ยอดดวงใจ ของนายยากูซ่า (ข้าวเกรียบ-ฟินนิต้า) ดอกเยอบีร่าสีเหลืองที่สื่อถึงความสุขมอบให้แก่คุณที่ผ่านช่วงเวลาที่แสนยากลำบากมาได้
3) ฉันรักนายผู้ชายเจ้าชู้ (แรม-มิเกล) ดอกเยอบีร่าสีม่วงที่สื่อให้ใครบางคนได้รู้ว่าคุณกำลังแอบรัก
4) ท่านชีควุ่นวายกับคุณนายไฮโซ (ดิว-โอมีล) ดอกเยอบีร่าสีแดงที่สื่อถึงความรักที่หวานลึกซึ้งไม่เกรงใจใคร