ร่างสูงโปร่งสาวเท้ามาหยุดตรงหน้าห้องทำงานของศาสตราจารย์มาเวลอย่างโมโห หลังจากเลิกเรียนเธอก็เข้าห้องสมุดเพื่อทำรายงานในรายวิชาของวันพรุ่งนี้ สามชั่วโมงที่เธอนั่งอยู่ในห้องสมุดเพื่อทำรายงานพร้อมกับจอมขวัญและแอนนิต้า ตอนนี้ก็เกือบจะห้าโมงเย็นอยู่แล้วแต่เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดพอเธอหยิบเจ้ามือถือเครื่องสีขาวขึ้น พบว่าเจ้าของเบอร์เป็นคนที่เธอพยายามหลบหน้าอยู่
เสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้นสองสามครั้งติดกัน ใบหน้าคมเข้มแต่สายตาแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ก็เงยจากเอกสารในมือ มองไปยังประตูห้องทำงานที่ถูกใครบางคนที่เขาแอบคิดถึงกำลังเปิดประตูเข้ามาอย่างเอ็นดูชายหนุ่มรู้ดีว่าคำสั่งของเขาที่เคยสั่งให้อณิมาพบตอนอยู่ในห้องเรียนนั้นไม่ได้มีความหมายสำหรับเธอเลย เขานั่งรอการมาของลูกศิษย์สาวผู้นี้เกือบสามชั่วโมงแต่ก็ไม่มีวี่แววของเธอสักที จนเขาต้องใช้แผนขั้นสุดท้ายนั่นก็คือโทรศัพท์ไปหาแต่
