กามเทพซ่อนรักร้าย

กามเทพซ่อนรักร้าย EP.13 แฟนผมครับ (1)

จอมขวัญยืนมองจนแอนนิต้าเดินกลับเข้าไปภายในตึกเรียบร้อยแล้วจึงหันหลังกลับมาทางเดิม ก่อนก้าวเท้าเดินกลับอพาทเม้นท์ไปอีกคนแต่เดินไปไม่ได้กี่ก้าวเท่านั้นก็ต้องชะงักเท้าเสียก่อนเมื่อแขนถูกใครบางคนจับเอาไว้ พอจอมขวัญเห็นว่าเจ้าของมือใหญ่เป็นใครใบหน้าหวานก็ตกตะลึงไปเลยทีเดียว ก็ใครเสียอีกถ้าไม่ใช่ผู้ชายที่ตกเป็นข้อสนทนาของเธอและแอนนิต้าเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา

“คะ...คุณพอล” จอมขวัญพึมพำอย่างตะกุกตะกัก

“ครับฮันนี่ พี่เอง”

ธนพัฒน์จ้องมองใบหน้าหวานอย่างเอ็นดู เมื่อกี้เขายังได้ยินอยู่เลยว่าจอมขวัญเรียกเขาว่า ‘พี่พอล’ แต่ทำไมตอนนี้กลับมาเรียก ‘คุณพอล’ ซะได้ ใบหน้าคมเข้มก้มลงมาหอมแก้มเนียนอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ เขาไม่สนใจหรอกว่าใครคิดยังไง เขารู้แต่ว่าจอมขวัญต้องเป็นของเขา ไม่ได้มีแต่จอมขวัญเท่านั้นที่ตกใจกับพฤติกรรมของธนพัฒน์ นักศึกษาที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างก็ยืนอึ้งตกใจไม่แพ้กัน เมื่อเห็นผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเจ้าชู้ไม่เป็นสองรองใครอย่างธนพัฒน์ ไดมอนเรสแสดงกริยาแบบนี้กับสาวน้อยร่างเล็กที่ใครๆ ก็พากันหลงรักเช่นนี้

“คะ...คุณพอล ปล่อยฉันเดี๋ยวนี่นะ” จอมขวัญเอ่ยออกมาอย่างอับอาย แล้วยังสายตาของนักศึกษาที่อยู่บริเวณนั้นอีก ใบหน้าหวานเริ่มแดงระเรื่ออย่างโกรธเคืองไม่น้อย

ธนพัฒน์ไม่สนใจเสียงหวานที่ยืนต่อว่าเขาสักนิด ชายหนุ่มก้มลงมามองริมฝีปากเล็กอย่างชอบใจ แม้จอมขวัญโวยวายอะไรใส่เขามันก็ดูเหมือนว่าเธอเพียงแค่พึมพำออกมาเท่านั้นเพราะเสียงเล็กๆ น่ารักนั่นต่างหากที่ทำให้เขาเอ็นดู ยิ่งหญิงสาวโมโหเขามากแค่ไหนเขาก็รักเธออยู่ดี ได้แฟนหน้าตาน่ารักแถมยังตัวเล็กอย่างกับตุ๊กตาแบบนี้อีก แค่นี้เขาก็รักเธอจนถอนตัวไม่ขึ้นเห็นทีเขาคงต้องไปยกเลิกสัญญาที่เคยคุยกันไว้กับมาเวลเสียแล้ว

“เมื่อกี้พี่ได้ยินฮันนี่เรียกพี่ว่า ‘พี่พอล’ นิครับ แล้วทำไมตอนนี้เรียก ‘คุณพอล’ เสียละรู้ไหมพี่น้อยใจนะ” น้ำเสียงทุ้มบอกอย่างเจ้าเล่ห์ ไม่สนใจอาการโกรธจนร่างเล็กเลย ธนพัฒน์รู้ดีว่ายิ่งเขาแหย่ให้จอมขวัญโมโหได้เท่าไหร่เขาก็จะยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้นเพราะเวลาโกรธมันทำให้จอมขวัญดูน่ารักมีชีวิตชีวาไม่น้อย

“ปล่อย...”

“ไม่ปล่อยครับ ไหนฮันนี่ลองเรียกพี่ว่า ‘พี่พอล’ สิครับ ถ้าเรียกแล้วพี่จะปล่อย”

หญิงสาวถึงกับหน้าเสียเมื่อเจอคำพูดข่มขู่แบบนี้ ใบหน้าหวานแหงนขึ้นไปมองใบหน้าคมอย่างไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่ หลายครั้งหลายคราแล้วที่ธนพัฒน์ล่วงเกินเธอแบบนี้ เขาเห็นเธอเป็นอะไรกันถึงได้แสดงกริยาหยาบช้าแบบนี้ เธอไม่ใช่คู่ควงหรือคู่นอนของเขาเสียหน่อย...จอมขวัญคิดอย่างขุ่นเคือง

“พี่พอลปล่อยแขนขวัญก่อนได้ไหมค่ะ ขวัญอายคนอื่นเขา”

จอมขวัญเรียกแทนตัวเองว่า ‘ขวัญ’ อย่างรวดเร็วแถมยังพูดภาษาไทยใส่ธนพัฒน์อีก ก่อนหญิงสาวสะบัดจนมือหนาหลุด มือเล็กยกขึ้นมาลูบข้อมือที่โดนธนพัฒน์ยึดไปเมื่อครู่อย่างโมโห สายตาก้มลงมามองแขนที่เกิดรอยซ้ำเพราะแรงจับอย่างไม่พอใจยิ่งเห็นรอยก็ยิ่งเคือง...

“ไม่เอาครับพี่ไม่ชอบชื่อนี้ ต่อไปขวัญต้องแทนตัวเองว่า ‘ฮันนี่’ กับพี่เสมอเพราะพี่ไม่ชอบชื่ออื่น มันฟังดูแล้วห่างเหินยังไงพิกล”

“แต่ขวัญว่าชื่อนี้ก็เพราะดีนิคะ แล้วทำไมขวัญต้องใช้ชื่อนั้นด้วย” เธอเริ่มจะหมดความอดทนกับผู้ชายนิสัยเสียคนนี้เหลือเกิน ไม่รู้ทำไมชายหนุ่มถึงได้วุ่นวายกับชีวิตของเธอนัก

“แต่พี่ไม่ชอบ ห้าม ‘ฮันนี่’ แทนตัวเองว่าขวัญกับพี่เด็ดขาดไม่งั้นมีเรื่องแน่ๆ ไปกลับบ้านได้แล้ว” ชายหนุ่มกระซิบขู่ด้วยน้ำเสียงห้าวปนดุ

จอมขวัญขยับเท้าออกห่างธนพัฒน์อย่างตกใจแต่ยังไม่ทันที่เธอได้ถอยเลยด้วยซ้ำ เมื่อชายหนุ่มก้มตัวลงมาซ้อนร่างเธอเข้ามาแนบอกหน้าตาเฉย พร้อมกับสาวเท้าเดินตรงไปที่ลานจอดรถอย่างรวดเร็ว ไม่สนใจเสียงร้องห้ามของเธอเลย

“ทะ...ทำอะไรนะพี่พอล ปล่อยฮันนี่ลงเดี๋ยวนะ ปล่อยสิ”

คนหน้าหวานแต่เสียงเล็กตกใจไม่น้อยที่เจอนิสัยห่ามๆ แบบนี้ของธนพัฒน์ จอมขวัญยกแขนเรียวขึ้นโอบต้นคอของธนพัฒน์เพราะชายหนุ่มเดินเร็วไม่น้อยและแน่นอนว่าเธอกลัวตกเสียด้วย

“พี่ไม่ปล่อยฮันนี่หรอก อยู่นิ่งๆ อย่าดิ้นเกิดพี่ทำฮันนี่ตกจะทำยังไง”

ใบหน้าคมเข้มก้มลงมามองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่ออยู่บนอกอย่างมีความสุข ในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่ยอมเขาก็ต้องใช้วิธีนี่แหละ ชายหนุ่มอยากรู้เหมือนกันว่าใครกล้าเขามาขวางเขา ลองมีใครเข้ามาขวางเขาสิเขาจัดการให้หลาบจำเลยทีเดียว ยกเว้นอณิมาและแอนนิต้าเท่านั้นที่เขายอมอ่อนข้อให้เพราะทั้งสองสาวนั้นเป็นเพื่อนรักของจอมขวัญแถมยังเป็นน้องสาวของเพื่อนเขาอีกส่วนอีกคนก็อาจจะกลายมาเป็นภรรยาในอนาคตของเพื่อนก็ได้

“ก็ปล่อยฮันนี่ลงสิคะ ฮันนี่จะกลับอพาทเม้นท์แล้ว” น้ำเสียงหวานชักเริ่มเขียวขึ้นทุกขณะเมื่อโดนอีกฝ่ายปฏิเสธเช่นนี้

“เสาร์อาทิตย์นี่ชีอาร์กับแอนนี่กลับบ้าน พี่ว่า...ฮันนี่ไปเที่ยวกับพี่ดีกว่า”ชายหนุ่มบอกอย่างเจ้าเล่ห์แต่เท้าก็ยังเดินตรงไปยังรถเฟอรารี่คันโปรดที่จอดอยู่ตรงลานจอดรถ

“ไม่ไป” จอมขวัญตะโกนใส่หน้าธนพัฒน์อย่างโมโห เมื่อเธอเริ่มที่จะรู้แผนการของชายหนุ่ม ร่างเล็กพยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่เมื่อรู้ว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเธอต้องนั่งรถของธนพัฒน์ ตอนแรกหญิงสาวเข้าใจว่าธนพัฒน์เดินไปส่งเธอที่อพาทเม้นท์เสียอีก แต่ที่ไหนได้ชายหนุ่มกลับวางแผนพาเธอไปเที่ยวกับเขาในวันหยุดสุดสัปดาห์นี่เอง เพียงแค่คิดเธอก็เริ่มรู้สึกกลัวเขาไม่น้อยแล้ว

“ต้องไป เพราะพี่จะพาฮันนี่ไปตอนนี้และก็เดี๋ยวนี้ด้วย” ธนพัฒน์ก้มลงมามองใบหน้าหวานอย่างบึ้งตึงก่อนจะเอ่ยออกมาอีกครั้ง “พี่บอกว่าไปก็ต้องไป อย่ามาขัดคำสั่งพี่ เข้าใจไหม” เขาบอกเสียงดุก่อนจะสาวเท้าเดินตรงไปยังลานจอดรถ

////////////

...โปรดติดตามตอนต่อไป...