พอมาถึงที่หมายที่ตั้งใจกลับไม่ได้เข้าไปข้างใน เพราะเขาคือบุคคลต้องห้ามในทุกที่ที่เป็นอาณาจักรของ ‘สูงส่ง’ พัดยศได้แต่แอบมองอยู่หน้าทางเข้าบริษัทหลักที่หัสดินประจำการอยู่ เฝ้ามองดูว่าอีกฝ่ายจะออกมาเมื่อไหร่ จนเวลาล่วงเลยผ่านมาเที่ยงบ่ายก็ยังคงไร้เงาของหัสดินออกมาจากบริษัท และใครอีกคนก็เช่นกัน
“หรือว่าออกไปแล้ว? ” เขาพึมพำถามตัวเอง
“เรามาช้าไปไหม? ” แล้วเขาก็ติดเครื่องยนต์แล้วกดเลื่อนกระจกรถขึ้นเปิดเครื่องปรับอากาศแล้วขับไปยังอีกที่ที่ทั้งสองจะไป นั่นก็คือ ‘บ้าน’ นั่นเอง
บรึ๊น!
หัสดินกลับมาส่งน้องสาวที่บ้านหลังจากซื้อของเสร็จและทานข้าวกลางวันด้วยกันอิ่มมาจากข้างนอก พอส่งมะลิลาเสร็จ ตัวเขาก็กลับไปทำงานต่อ ส่วนมะลิลาก็นำข้าวของเครื่องใช้ของลูกน้อยที่ซื้อตระเตรียมไว้เฉพาะของใช้จำเป็น ส่วนเสื้อผ้ารอซื้อตอนที่คลอดเขา เพราะตอนนี้ยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นชายหรือหญิง เพราะเธออยากลุ้นตอนคลอดว่าจะเป
