พอกลับมาถึงบ้าน คำพูดของพัดยศที่บอกว่าจะ ‘จีบ’ เธอทำให้เธอนอนไม่หลับ หลับตาลงก็มีแต่หน้าของพัดยศและน้ำเสียงที่จริงจังของชายหนุ่ม และยิ่งไปกว่านั้น เสื้อสูทของเขา เธอก็เอากลับมาด้วย ทั้งๆ ที่ควรจะทิ้งไป แต่ก็เก็บมันกลับมาด้วย ตอนหัสดินเห็นเสื้อสูทผู้ชายในมือเธอ พี่ชายก็สงสัยว่าเสื้อใคร เธอก็ไม่ได้ตอบอะไร ซึ่งพี่ชายก็ไม่ได้เซ้าซี้ถาม เพราะเห็นเธอกระอักกระอ่วนใจที่จะตอบ
“แม่จะทำยังไงดีคะน้องเหมือน” เธอพลิกตัวในความมืด นอนตะแคงไปทางเปลนอนของลูกสาวที่ตอนนี้ลูกสาวตัวน้อยหลับสนิทอยู่
“แม่จะทำยังไงดี คุณยศเขาบอกจะ ‘จีบ’ แม่ แม่จะทำยังไงดีคะ หัวใจของแม่มันไม่เคยเก่งเหมือนปากที่พูดเลยค่ะลูกแม่” เธอพึมพำกับลูกน้อยในความมืดพร้อมพยายามข่มตานอนหลับในคืนนี้
แม้จะถูกคำพูดของหญิงสาวกรีดเฉือนใจ และถูกมองด้วยความหมางเมินและเย็นชา เขาก็ไม่สนใจ ความเจ็บปวดแค่นี้มันน้อยไปเสียด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับที่ตัวเองทำไ
