Mr Impossible

6

"Talaga?" Namilog ang mga mata ni Analyn sa sinabi ko. Pinagpanggap ka niyang girlfriend sa harap ng Mama niya?" tanong nitong halos hindi makapaniwala sa mga sinabi ko.

"Oo nga sabi eh! tugong ko dito.

"Eh! bakit ka pumayag?" tanog nito sa'kin.

"Sa wala akong magawa dahil pinagbantaan niya akong tatanggalan ng trabaho. Hindi na ako makapag-isip nang maayos. Tumango-tango ito sa paliwanag ko,

"Just look at the bright side Kieth. Di ba't matagal mo nang minimithing makadaupang palad ang lalaking iyong kapalaran?!" Hayan at sinagot na ang panalangin mo. May boyfriend kana sa katauhan ni Mr Demon.

"Hindi naman totoo iyon. At huwag mo nang ipaalala dahil sumasakit lang ang ulo sa nangyari kagabi! Asik ko dito at hinolot ang sintido ko, dahil parang lalong sumakit.

"Basta isipin mo na lang may guwapong boyfriend ka na, pahayag nitong kinikilig pa.

"Umirap na lang ako dito. At pinagpatuloy ang ginagawa ko. At ko nang isipin yung nangyari kagabi. Nakakainis lang.

"Kieth. Ipinatatawag ka sa office ni Sir Demon, wika ng sekretarya ni Demon. Nagulat pa nga ako ng bigla itong sumulpot sa harapan ko. Tumingin ako dito at alanganin din ngumiti.

"Importante raw ba?!" Ang dami kong inaasikaso rito. Reklamo ko. Wala naman dahila upang ipatawag ako noo.

"Puntahan mo na lang siya Kieth. Ikaw na ang magtanong kong anonon kailangan niya sa iyo, tsaka mukhang mainit ang ulo. Ayaw kong masigawan.

"Napabuntong-hininga na lang ako. At pumunta sa opisina ni Sir Demon. She gave a warning knock first before turning the knob. Sumilip ako sa pinto at nakita ko itong nag-angat ng ulo. Mula sa pagkasubsob sa mga papeles na nasa harapan nito.

"Sir!" Ipinatawag n'yo raw ako?" tanong ko.

"Kanina pa! wika nito at kumunot pa ang noo. Bakit ngayon ka lang?!"

"Mayroon po kasi akong tinatapos Sir, wika kung labas sa ilong. Hmmm.." Bakit po ninyo ako ipinatawag?!"

"Ipagtimpla mo ako ng Kape."

"Teka!" Bakit ako?! Hindi naman ako ang sekretarya mo Sir," reklamo ko dito.

"Bakit ba hindi ka nalang sumunod?!" Ako ang boss dito, asik nito sa'kin. Nakita ko rin biglang nagsalubong ang kilay nito.

"Naaasar na lumapit ako sa kinaroroonan ng maliit na counter. Nagulat ako ng sumunod ito sa'kin. And he stood really closer to her.

Damn! He really smelled so good. And she could fell his commanding presence behind her. Hindi ko napigilan na lingunin ito.

Wrong move dahil nakatingin din ito sa'kin. His handsome face was so close that here vision was almost covered with the gorgeousness in front of her. His eyes were also looking deeply at her that she could feel the fast beating of here heart again

"The coffee suited my taste," wika nito, at hindi parin inaalis ang tinging sa'kin mukha.

"You know, I never liked petite women like you.

Bakit ba kinapos ang height mo?!" Sigurado ka bang hindi ka napalitan sa ospital noong sanggol ka pa lang?

Matangkad naman ang nanay mo pati ang kapatid mo. Mukhang ikaw lang ang maliit sa inyo."

"Walang pakialamanan ng height puwede?" wika ko at

inirapan ko ito. Ibuhos ko kaya itong kape sa lalaking ito ng madala sa kapipintas sa akin. Anong magagawa ko kung maliit lang talaga ako?"

"You look fragile and too small". I'm afraid I could break you. He reached for her free hand and enclosed it in his hand. See? Even your hand is so small. It fit into my hand.

Hindi niya inasahan ang ginawa nitong iyon kaya hindi ako nakapagsalita. Then he slowly released her hand. Pagkatapos ay tumingin ito sa mukha ko.

"Bakit nga pala hanggang ngayon ay wala ka pa ring Boyfriend! Kienth?"

"Sa walang Magkamali. At isa pa, pihikan din ako."

"Pihikan?!" Nagsalubong ang mga kilay nito.

"Why?!" What is your ideal man?"

"I wouldn't call him my ideal man. I would instead call him my fated man."

"So okay. What is your standard for this so called fated man of yours?"

"Standard?! Hmmm..." Tumingin ako sa mukha nito.

Simple lang naman ang standard ko. Iyong hindi masyadong matangkad para pag hinalikan ko siya. Hindi ko na kailangang tumingkayad at tumingala nang husto dahil ayokong mabali ang leeg ko. Iyong hindi rin masungit, hindi suplado at never na pagti-tripan ako, wika ko dito. Pero lahat ng iyon ay kabaliktaran at inimbento ko lang. Wala naman kasi akong standard pag-dating sa lalaki.

"Ang mga iyon ang standard mo sa lalaking magugustuhan mo?" Tanong niyang salubong ang kilay.

"Oo. May problema ka roon? Sir. That man doesn't exist. Your standard are way too pathetic. Kunot noong wika nito.

"Bakit maiksi pa rin ang palda mo? Hindi ba't sinabihan na kitang bawal kang magsuot ng maiksing palda rito?"

Sir, Kapag pinagsabay-sabay kong ipa-repair lahat ng office uniform ko, wala na ho akong maisusuot na uniform. Sir," paliwanag ko dito.

"Bumuntong-hininga ito. Nasa mukha ang iritasyon.

"Bilisan mo na nga ang pagtitimpla ng kape ko. Sa lahat pa naman ng ayaw ko ay iyong pinaghihintay ako,' wika nito habang hindi maipinta ang mukha. Tumalikod itong madilim ang awra ng mukha.

"Opo," tugon kuna lang. Ang hirap magkaroon ng boss na bago-bago ang mood, para bang laging mayroon dalaw.

..........Mr Impossible........