“นิสัยโคตรเสีย ขโมยของของคนอื่น” ในใจลึก ๆ ก็อยากจะขำกับเขาอยู่หรอก แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้
“นี่พี่ทำเพื่อเราเลยนะ”
“เพื่อเรา?” เพื่อตัวเองหรือเปล่า ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย
“คิดดูดิ ถ้าเรากำลังจะทำอะไรกันแล้วไอ้มาร์ชเปิดเข้ามา อารมณ์ค้างแย่เลยนะ”
ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ในสมองเขาคิดแต่เรื่องนี้เลยสินะ แต่ก็เอาเถอะ ขี้เกียจเถียงขี้เกียจค้าน และก็เห็นด้วยนิด ๆ แต่ไม่ใช่ว่ากลัวอารมณ์ค้าง กลัวจะโป๊ะแตกต่างหาก
ได้รู้คำตอบแล้วฉันก็จะลงจากตักของเขา แต่อีกคนไม่ยอมให้ลง เขากระชับกอดแน่นจนรู้สึกอึดอัด ทว่าอ้อมกอดนี้ก็ทำให้ใจเต้นแรงอีกด้วย จนเลือกไม่ถูกว่าจะดิ้นลงหรือจะนั่งให้เขากอดต่อ
“ปล่อยได้ละ” หากจะให้ทุกอย่างดูปกติ ฉันก็ต้องดิ้นลง
“เด็กดีต้องเชื่อฟังดิวะ พูดกี่รอบละเนี่ย”
“ยังจะให้เป็นเด็กดีอยู่อีกหรือไง”
“เออดิ ตามตกลง”
“หายหัวไปตั้งสองอาทิตย์ ก็นึกว่าไม่ต้องเป็นเด็กดีแล้ว” ได้หลอกถามไ
