“กรี๊ดดด!!” เสียงกรีดร้องและโวยวายของหยาดทิพย์ดังขึ้นหลังจากกลับมาถึงบ้านพร้อมกับข้าวของที่ถูกโยนกระจัดกระจายไปทั่วเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ตัวเอง
“เกิดอะไรขึ้นลูก” คุณนนน(นะนน) พ่อของหยาดทิพย์และพ่อของ...น้ำค้าง ถามลูกสาวขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวโวยวายไม่หยุด
“อีน้ำค้าง ฮึก แม้แต่มันตายไปแล้วมันยังแย่งทุกอย่างของหยาดไป!” ร่างบางหันมาพูดกับพ่อทั้งน้ำตา
“หมายความว่ายังไง?” แย่งทุกอย่างไปคืออะไร
“มันพรากแม่ไปจากหยาดไม่พอ แต่ตอนนี้มันพรากพี่เขมไปจากหยาดด้วย!” แม่ที่ใจดีของเธอ แม่ที่เอาใจใส่ทำขนมอร่อย แม่ที่ยิ้มให้เธอทุกครั้งที่เธอทำอะไรด้วยตัวเองสำเร็จ คอยปลอบเธอเวลาร้องไห้ แม้ว่าความทรงจำระหว่างเธอกับแม่มีไม่มากเพราะตอนนั้นเธอพึ่งอายุได้สามขวบ แต่เธอก็จำได้ว่าแม่ใจดีที่สุด จำได้ว่าอ้อมกอดของแม่อบอุ่นที่สุด
แต่สุดท้าย เธอกลับต้องถูกเพื่อนล้อว่าเป็นเด็กไม่มีแม่ ได้ยินผู้ใหญ่พูดกันถึงการตายของแม่เ
