ชาญชัยหอบหายใจแรงและโอบรัดกอดหล่อนไว้ด้วยความมึนเมาราคะ เขาเชื่อว่ารัศมีฉายไม่ค่อยอมให้ใครเพราะเอากันมาหลายที หล่อนก็ไม่ยอมอมให้เขาเหมือนกัน นี่ไม่รู้ใครบ้างที่หล่อนเคยยอมอ้าปากอมให้ ชาญชัยคิดแล้วอิจฉาเป็นบ้า!
แต่เดี๋ยวก่อน รัศมีฉายคือดอกไม้สาธารณะ หล่อนเอาไปทั่วถ้า ‘อยาก’ ทั้งหนุ่มแก่เศรษฐียาจกคนงานในบ้าน เรื่องนี้ชาญชัยรู้ดี หล่อนอาจหวงปากจนไม่ยอมอมให้ใครเลยก็ได้นอกจากผัวเก่า
คิดแล้วชาญชัยก็ยิ้มกริ่ม นึกภูมิใจเล็กๆ ที่เขาเป็นคนพิเศษของหล่อน แบบนี้ให้เปย์จนล้มละลายยังยอมเลย!
“อื้ม อื้ม อื้ม ป๋าา” รัศมีฉายครวญครางเมื่อเขาจูบไปทั่วซอกคอและเต้านมทั้งสองข้าง ก่อนที่ชายวัยกลางคนจะทรุดลงจับชายผ้าขาดวิ่นแล้วดึงอีกครั้ง
แคว่ก!
คราวนี้ผ้าทั้งชิ้นขาดจากกันไปถึงเกาะอก มันร่วงลงยังพื้นทรายสีขาว ชาญชัยจับรัศมีฉายอ้าปากออก ก่อนแลบลิ้นกระดกที่ร้องสวาทโดยมีกางเกงในขวางกั้น
“อ๊ะ อุ๋ย ป๋าาา” รัศมีฉาย
