Varlığı bana yetmezken bir de yokluğunla avunmak zorunda kalmıştım. Hayatımın en zor zamanlarını geçirmiştim. Ama şimdi gözlerimin içine bakarak uzak durmak istemediğini söylemişti. Ne diyeceğini bilememiştim. Sadece şaşkındım.
"Bu bir rüya mı?" diye sordum. Ağzımdan sadece bu dört kelime çıkmıştı. Kolumu cimcikledim. Hayır, gerçekti. Aras pembe dudaklarını yaladı. Bakışlarım istemsiz oraya kaydı. Hemen bakışlarımı gözlerine çıkarttım. İşin tuhaf tarafı onun da bakışları benim dudaklarımdaydı. Aceleci tavırlarla bakışlarını gözlerime çıkarttı.
"Sence de rüya olmayacak kadar güzel değil mi?" diye sordu. Aras kesinlikle iyi değildi. Hatta bence kafasına bir şey düşmüştü. "Sen iyi misin? Aras bak şakaysa hiç komik değil. Amacın yeniden beni incitmekse cidden hiç hoş değil. Kalbim yeterince
