ภาพในห้องผู้อำนวยการทำเอาดอกรักแทบทรุดเมื่อลูกสาวตัวน้อยผมเผ้ารุงรัง แต่มันเทียบไม่ได้เลยกับดวงตาบวมช้ำที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ข้าง ๆ กันคือน้องส้มส้มและอีกฝั่งหนึ่งคือน้องฟ้าใสที่ผมเผ้ายุ่งเหยิงไม่ต่างกัน
ส่วนโซฟาอีกฝั่งหนึ่งคือกลุ่มเด็กชายสามคนที่ดอกรักเคยเห็นหน้าค่าตาอยู่บ้างยามมารับลูกสาว แต่เท่าที่จำได้น้องรันเคยเล่าให้ฟังว่าพวกนั้นชอบแกล้งเพื่อนในห้องเพราะตัวโตกว่าเด็กคนอื่น
เด็กชายตัวโตที่นั่งตรงกลางคือคู่กรณีของลูกสาวเธอสินะ สังเกตได้จากผ้ารอยปูดนูนเด่นชัดที่อยู่บนศีรษะ ข้าง ๆ มีผู้ปกครองที่ดูท่าทางเอาเรื่องไม่น้อยที่จ้องตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในห้องนี้
“สวัสดีค่ะ ผอ.”
“สวัสดีครับแม่น้องรัน เชิญนั่งเลย เดี๋ยวรอผู้ปกครองน้องฟ้าใสก่อนนะครับจะได้เริ่มทีเดียว”
“ค่ะ อะ !” ไม่ทันดอกรักจะเดินไปนั่งข้างน้องรันมือหนาของคนที่ตามมาด้วยก็เอื้อมมาสัมผัสช่วงเอวแผ่วเบา แสดงออกถึงความเป็นเจ
