Evlenelim!
Yüzükle kapıma gelecek dediği herif karşına dikilmişti.
Evlenelim!
Evet, öyle demişti.
Evlenelim!
Bu kadar kolay mıydı?
Kendini paraladığı ve kırk türlü senaryolar ürettiği evlilik teklifi hiç düşünmediği gibi gelmişti. Ne hissetmişti? Durup duygularını tarttı. Hazır cevaplılığını bir kenara bırakıp sakince düşünmeye başladı. Heyecan vardı, hem de öyle böyle değil. Nefesinin daraldığını, kalbinin deli gibi attığını hissedebiliyordu. Elleri terliyordu. Bir evlilik teklifi almıştı!
Daha önce de evlilik teklifi almıştı hem de on tane falan. Evlenmek için doğru kişiyi bekliyordu, o yüzden hiç birine evet dememişti. Hiç birinde de böyle heyecan yapmamıştı. "Belki de isteyip ulaşamadığım, teklif için uğraştığım ilk erkek olduğu içindir." diyerek, elini yumruk yaptı. İçten içe,
