Kabanata 37.

1925 Words

Nanunuod ako ng tv sa living room. 'Marami ng napatay ang serial killer na hinahanap na ng mga pulis.' Ayon sa balita. Grabe, sana ay mahuli na talaga 'yun. Wala siyang karapatan na pumatay. Lumapit sa akin ang dalawa kong asawa na may dala na dalawang baso ng gatas. "Salamat sa inyo. Ipatong niyo na lang d'yan." Tumango lang sila sabay umupo sila sa kabilang couch. "Sorry nga pala dahil bigla akong nagalit kagabi. Naitapon ko na ang gown," Sarhan said. Tumango ako, "It's okay. Kung sino man ang gumawa nu'n ay sana ay tumigil na." Nang tingnan ko si Zerho ay seryoso lang siya na mukhang nag-iisip ng malalim. "Luriana, mayroon pala kaming mission ni Zerho. Pero hindi ka namin p'wedeng iwan dito, isasama ka namin." "Uhm, pero pakiramdam ko kasi ay napapagod ako ng sobra ngayong ar

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD