บทที่ 18 แต่งงาน
พอฉันกลับถึงร้านก็เข้าไปในร้าน ไม่อยากกลับบ้านในตอนนี้ ไม่แน่พ่ออาจจะดุยกใหญ่อีก
หยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าไปชาร์จแบตตั้งไว้ แล้วไปอาบน้ำชำระร่างกายเพื่อที่จะมานอนต่อ ร้านค่อยเปิดพรุ่งนี้ล่ะกัน
‘ ก๊อกๆ ก๊อกๆ ’
“ เฮือก…” เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูดังอย่างแรง ทำให้ตกใจและสะดุ้งตื่นในทันที พร้อมหันสายตาไปมองนาฬิกาที่หัวเตียง ว่าแต่เผลอหลับไปตอนไหน ห้าโมงเย็นแล้วเหรอเนี่ย
‘ ก๊อกๆ ก๊อกๆ ’ เสียงเคาะดังอีกครั้งที่หน้าประตู
“ ใครนะ และรู้ได้ไงว่าในร้านมีคน ” ฉันพูดบ่นเบาๆ
จริงๆ ถ้าเกิดว่าเคาะครั้งแรกไม่มาเปิดหรือไม่มีเสียงตอบ คนโดยทั่วไป เขาน่าจะไม่เคาะต่อแล้วมั้ง อาจจะคิดว่าในร้านน่าจะไม่มีใคร แต่นี่เคาะรัวๆ ราวกับมีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจ
ก่อนที่จะไปเปิดประตู ฉันก็ไม่ลืมจะหยิบโทรศัพท์มือถือไปด้วย ระหว่างที่เดินไปนั้นก็เปิดเครื่องมันด้วยซะเลย
“ ใครคะ ” ฉันยืนอยู่หน้าประตู
