ตอนที่ 1 สิ่งที่ต้องการ
1219 Words
รถซุปเปอร์คาร์สองคันขับเข้ามาจอดในสนามยังจุดสตาร์ท คันแรกคือรถของ ธาม ธีธัช เจ้าของสนามแข่งรถแห่งนี้ ส่วนอีกคันคือรถของ เปรม เปรมนัตย์ นักแข่งรถมือสมัครเล่น จะว่าเป็นนักแข่งรถก็ไม่เชิง เพราะเขาแค่ชอบความท้าทายเท่านั้นไม่ได้จริงจังอะไร แต่วันนี้เขากล้ามาท้าแข่งเดิมพันกับนักแข่งรถดีกรีระดับแชมป์อย่างธาม ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นนักแข่งรถมอเตอร์ไซต์ก็ตาม ด้วยเงินเดิมพันสิบล้านบาท
เมื่อถึงวันแข่งเปรมมาในสภาพมีผ้าคล้องแขนมาด้วย แจ้งว่าประสบอุบัติเหตุแขนเดาะทำให้ไม่สามารถลงแข่งได้ จึงส่งตัวแทนลงสนามแทน
กติกาของวันนี้คือขับวนรอบสนามสองรอบ ใครมาถึงเส้นชัยก่อนชนะ และรับเงินเดิมพันกับสิ่งที่ต้องการไป
บรึ้น!! บรึ้น!!
เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มไปทั่วบริเวณนั้น จนกลบเสียงเชียร์ และไม่กี่วินาทีถัดมารถทั้งสองคันก็ถูกปล่อยออกจากจุดสตาร์ท รถของธามวิ่งทะยานนำรถของคู่แข่งด้วยความเร็วที่น่าพอใจ
รถของนักแข่งทีมเปรมพยายามเบียดซ้ายเบียดขวาเพื่อจะแซงรถของธามแต่ก็ไม่สำเร็จ นาทีนี้ผู้ชมรอบสนามค่อนข้างมั่นใจว่าอย่างไรธามก็ต้องชนะ
แต่แล้วเพียงไม่กี่วินาทีถัดมารถของคู่แข่งก็ขับแซงรถของธามขึ้นมาด้วยความเร็วที่ไม่ธรรมดา รถคู่แข่งใช้เทคนิคการหลอกล่อคู่แข่งกับการหักโค้งอย่างมีชั้นเชิงทำให้วิ่งทะยายนำรถของธาม
เอี๊ยด!!
เสียงล้อรถบดขยี้กับพื้นสนามแข่งเมื่อเท้าเรียวเหยียบเบรคจากการพาตัวเองเข้าเส้นชัยด้วยความเร็วชนิดที่โดมินิค โทเร็ตโต จาก Fast&Furious ยังต้องเอ่ยปากชม
ร่างเพรียวระหงที่อยู่ในชุดนักแข่งสีขาวเปิดประตูรถตัวเอง ก่อนจะลงไปโดยที่ยังไม่ได้ถอดหมวกกันน็อก เปรมวิ่งเข้ามาในสนามพร้อมกับ หลิน ดลญาดา และเด็กหนุ่มวัยละอ่อนหน้าเหมือนสองคนนามว่า ปุณณ์ ปุณณภพ กับ ปัณณ์ ปัณณธร ต่างเข้ามาแสดงความยินดีกับ บัว เอมมาลิน ผู้ชนะในเกมนี้
มือบางค่อยๆ ถอดหมวกกันน็อกออกจากศีรษะ และทันทีที่หมวกกันน็อกพ้นศีรษะผมยาวสลวยก็สยายลงมา ก่อนจะสะบัดเบาๆเพื่อให้ผมเข้าทรง ทุกการกระทำของเธออยู่ในสายตาของธาม
ธามยืนถือหมวกกันน็อกมองร่างเพรียวที่ระบายยิ้มกับเพื่อน และน้องชาย ด้วยใบหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ตามแบบฉบับนิสัยนิ่งเงียบของเขา ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปหา โซน แดนเทพ กับ เรน รัฐศาสตร์ เพื่อนรักทั้งสองคนที่ยืนรออยู่ที่จุดพักด้วยใบหน้าที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่เข้าใจในการกระทำของธาม ทั้งที่จะเป็นฝ่ายชนะได้ไม่ยาก
"เกิดอะไรขึ้นวะ ทำไมวันนี้มึงทำออกมาไม่ดี" โซนถามทันทีเมื่อธามเดินเข้ามาในจุดพัก
"กูคงประมาทคู่แข่งเกินไป" ธามตอบพลางมองนิ่งไปยังจุดที่ทีมคู่แข่งยืนอยู่ ทุกคนต่างมีสีหน้าดีใจกับชัยชนะ
"มันไม่ใช่นิสัยมึงเลยนะเว้ย แสดงว่าวันนี้อารมณ์ของมึงไม่ปกติ" เรนรู้จักนิสัยของเพื่อนดี ธามไม่ใช่คนประมาท ทุกครั้งที่ลงสนามเขาจะทำมันอย่างเต็มที่ ไม่ว่าคู่แข่งคนนั้นจะเป็นใคร
"อย่าบอกนะว่ามึงแพ้ความสวยของคู่แข่ง" โซนว่า
"หนุ่มเนื้อทองอย่างไอ้ธามเนี่ยนะจะแพ้ความสวยของผู้หญิง ขนาดดาวคณะมาให้ท่าถึงที่มันยังไม่สนเลย สงสัยกลัวทองจะหลุด"
"ก็จริงของมึง อ้าวไอ้นี่ รอกูด้วยดิวะ" โซนเห็นด้วยกับเรน แต่จู่ๆธามก็เดินตรงไปจุดพักของคู่แข่งแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทั้งสองคนจึงรีบเดินตามไป
"ฝีมือตกเหรอวะไอ้ธาม" เปรมว่าอย่างหยามหยันเมื่อธามกับเพื่อนเดินเข้ามาเผชิญหน้า
"เดี้ยงแล้วยังเสือกปากดีอีกนะมึง" โซนว่าอย่างไม่จริงจังนัก
อันที่จริงทุกคนที่อยู่ ณ ที่นี้ก็ต่างรู้จักกันทั้งนั้น เพราะเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกัน ชั้นปีเดียวกัน ยกเว้นสองหนุ่มน้อยหน้าเหมือนที่ยังเป็นแค่เด็กมัธยม
ในสนามคือคู่แข่ง แต่พออยู่นอกสนามความบาดหมางก็เป็นอันจบ
"สิบล้าน" ธามยื่นเช็คเงินสดจำนวนสิบล้านไปตรงหน้าเปรมด้วยท่าทางเรียบนิ่งไม่ได้บ่งบอกว่ากำลังรู้สึกอะไร
"ขอบคุณสำหรับเงินค่าขนม วันนี้ใครอยากกินอะไรเฮียเลี้ยงเอง" เปรมชูเช็คเงินสดให้ทุกคนในทีมดู
"แต่ฉันไม่ต้องการเงินเดิมพัน" คู่แข่งของเขาเดินมาตรงหน้า ดวงตาคู่สวยจ้องมองไปยังดวงตาคู่คมที่ดูเย็นชา
"แล้วต้องการอะไร" ธามถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"นายไง" ร่างเพรียวเดินเข้าไปใกล้ชนิดที่ว่าได้กลิ่นกายหอมๆ ชวนหลงใหลของกันและกัน
"หมายความว่าไง" ใบหน้าหล่อเหล่าก้มมองใบหน้าสวยเพียงนิด ยังคงรักษาระดับสีหน้าได้เรียบเฉยดังเดิม
"นายแพ้ นายก็ต้องมาเป็นผู้ชายของฉันไง"
"ข้อตกลงของเราคือเงินสิบล้าน"
"แต่ในสัญญาข้างท้ายก็มีบอกนะ ว่าผู้ชนะจะได้เงินสิบล้านกับสิ่งที่ต้องการ และฉันต้องการนายมาเป็นผู้ชายของฉัน"
"ทำแบบนี้ต้องการอะไร"
"ก็อยากได้ ผู้ชายอย่างนายต้องเป็นของฉัน"
"ทำไมฉันต้องทำตามความต้องการบ้าๆ นี้ด้วย"
"ก็เพราะนายแพ้ไง"
"ไม่มีวัน" พูดจบร่างสูงก็หันหลังเดินจากไปทันที
"คนอย่างเอมมาลินถ้าอยากได้ ยังไงก็ต้องได้" บัวยืนมองธามเดินจากไป สองมือกำแน่น เขากล้าดียังไงมาปฏิเสธเธอ ยังไงนายก็ต้องเป็นผู้ชายของฉัน บัวหมายมาดในใจ ก่อนจะกระทืบเท้าหนักๆ เดินไปหาน้องชายฝาแฝด
"ปุณณ์ ปัณณ์กลับ" บัวบอกน้องชายพร้อมทั้งเดินไปที่รถของตน BMW M850i xDrive Convertible ที่เธอได้รับเป็นของขวัญที่เธอสอบได้คะแนนเป็นอันดับหนึ่งของชั้นปี ซึ่งมูลค่าของมันเกือบสิบสี่ล้านบาท และคนที่มอบของขวัญชิ้นนี้ให้เธอก็คือ แทนไท คุณปู่สุดที่รักสุดที่เลิฟนั่นเอง
"ไม่ไปฉลองด้วยกันเหรอบัว" เปรมตะโกนถาม
"ไม่อ่ะ ไว้วันหลังแล้วกันวันนี้อารมณ์ไม่ดี" บัวบอกก่อนจะเข้าไปนั่งประจำที่ตำแหน่งคนขับ
ดวงตาคู่สวยมองไปยังเบื้องหน้า ธามกำลังมองมายังรถของเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง เธอเกลียดสายตาไร้อารมณ์ของเขา ฝ่าเท้าเรียวเหยียบคันเร่ง เร่งเครื่องจนเกิดเสียงดังกระหึ่มไปทั่วบริเวณ ก่อนจะเหยียบคันเร่งนั้นจมมิดพุ่งทะยานไปข้างหน้า ขับปาดธามที่ยืนมองนิ่ง สองมือล้วงกระเป๋าไม่ขยับเขยื้อนไปไหน จนทุกคนเสียววาบไปตามๆ กัน
ธามยืนมองจนรถของบัวขับออกจากสนามไปจนพ้นสายตา ก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องทำงานของตนในสนามแข่งนั้น
- Writer
