คู่(ขา)ข้างใจ

chapter 2

หลังจากที่โรสมาถึงร้านที่จองไว้ เธอก็สั่งไวน์มาดื่มอย่างไม่รีรอ ตัดขาดกันไปเลยจะได้จบๆ เธอหยิบโทรศัพท์มากดค้นหาเบอร์ของคุณจากัวร์ก่อนจะกดลบทิ้งออกจากเครื่องไป

"ดื่มเยอะเกินไปแล้วนะคะ"

"นิดหน่อยเอง คนอื่นๆมากันหรือยังโรสจะเมาก่อนจะได้สนุกกับพวกเขาแล้วเนี้ย"

โรสยกแก้วไวน์ขึ้นจิบอีกครั้ง เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เธอดื่มอยู่ชนิดเดียวคือไวน์ราคาแพงเท่านั้น ส่วนเหล้า เบียร์ เครื่องดื่มอย่างอื่นเธอก็ไม่เคยลองเหมือนกันแต่คิดว่าคงไม่ชอบเท่าไหร่

"กำลังเดินทางมาค่ะ งานเพิ่งจะเสร็จ"

"ดี เปิดห้องส่วนตัวหน่อยโรสจะร้องเพลง"

จีน่ามองหญิงสาวด้วยความมึนงง ไม่รู้ว่าไปอารมณ์เสียอะไรมาถึงได้ดื่มมากขนาดนี้

"ได้ค่ะเดี๋ยวพี่จัดการให้"

จีน่าลุกขึ้นเดินออกไปหาพนักงานเพื่อจองห้องคาราโอเกะส่วนตัวตามที่ขอ เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง พนักงานมากันครบทีมทั้งเต้นทั้งร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน

"ฮิ้ววววว"

"คุณโรสไหวมั้ยคะเนี้ย"

ไวน์ขวดที่สองตามมาแถมยังใกล้จะหมดขวดอีก จีน่านั่งมองเจ้านายพร้อมกับมองจอโทรศัพท์มือถือ กำลังลังเลอยู่ว่าจะโทรไปหาคุณจากกัวร์ดีมั้ย

"เอาไงดีนะ"

ยังไม่ได้ตัดสินใดๆเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นซะก่อน เป็นเบอร์ของคุณจากัวร์แสดงว่าคงทะเลาะกันแน่นอนแบบนี้

"สวัสดีค่ะคุณจากัวร์"

เธอกดรับโทรศัพท์พร้อมกับเปิดประตูเดินออกมาข้างนอก ปลายสายเหมือนจะได้ยินเสียงร้องเพลง และแน่นอนเขาจำได้ดีว่าเป็นเสียงของใคร

(อยู่ร้านเหล้าอีกแล้วเหรอครับ)

"ค่ะ คุณโรสพาทีมงานมาเลี้ยงฉลองยอดหลักล้านน่ะค่ะ ตอนนี้กำลังร้องเพลงกันอยู่ ไม่ทราบว่าทะเลาะอะไรกันรึเปล่าคะ คุณโรสดื่มไวน์จะหมดขวดที่สองแล้วค่ะ ถ้ามีเปิดอีกขวดน่าจะได้คลานกลับบ้านของจริง"

จากัวร์ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ โทรศัพท์มาเองพูดเออเองทุกอย่างไม่ยอมฟังอะไรเขาเลย ผู้หญิงที่นั่งด้วยกันก็คือคนที่มาดิวงานแค่นั้นแท้ๆ

(ผมบอกเธอแล้วนะว่าวันนี้ให้อยู่ที่ห้อง)

"ไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวจีน่าพากลับเองค่ะรับรองว่าถึงห้องอย่างปลอดภัย"

(ผมไปรับเอง อยู่โซนไหนครับ)

"เอ่อ คาราโอเกะ VIP ชั้นบนสุดค่ะ"

(ฝากดูเธอด้วยเดี๋ยวผมจะออกไป)

เขากดวางสายก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกันกับโรส ทุกวันนี้ดูเธอไม่ค่อยแคร์อะไรเขาเลยเอาแต่ไล่ให้ไปหาคนนั้นคนนี้ ไปจีบคนนั้นคนนี้ บางทีเขาก็อยากจะประชดเธอกลับบ้างเหมือนกัน

เขาหยิบกุญแจรถ โทรศัพท์มือถือเดินออกมาจากรีสอร์ท ว่าจะนั่งทำงานอีกหน่อย ยัยจอมแสบหาเรื่องให้เขาอีกจนได้...

โรสตอนนี้อยู่ในสภาพเมามากนั่งอยู่ตรงโซฟา เธอค่อยๆพยุงลุกขึ้นก่อนจะเดินออกไปห้องน้ำ จีน่ารีบลุกตามไปด้วยความเป็นห่วง ปกติเจ้านายของเธอจะดื่มพอสนุกไม่กี่แก้วเท่านั้น

"เดี๋ยวพี่พาไปค่ะคุณโรส"

"โรสไหว ไม่ต้องไปส่งหรอก"

"ไม่น่าไหวค่ะ"

เธอยังดื้อเดินออกไปเองโซเซไปมาโดยมีจีน่ามองอยู่ห่างๆ โรสเดินเข้าไปในห้องน้ำอยู่นานกว่าจะออกมาได้เผลอเซไปล้มใส่ผู้ชายคนหนึ่ง

"อุ๊ย!! ขะ..ขอโทษค่ะ"

เธอเหมือนจะได้สติเพราะได้น้ำเย็นๆลูบหน้าสวย ชายคนนั้นไม่ยอมปล่อยแถมยิ้มอย่างถูกใจหญิงสาวตรงหน้า

"ให้ผมช่วยประคองไปดีกว่า เดินคนเดียวแบบนี้ไม่ปลอดภัยนะครับ"

โรสพยายามสะบัดตัวออก นอกจากจากัวร์ก็ยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้สัมผัสเธอแบบลึกซึ้งเลยสักคน บางทีมันเป็นความรู้สึกขยักแขยงแปลกๆถ้าต้องถูกตัวผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขาคนนั้น

"ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันดีขึ้นเยอะแล้ว"

"ผมช่วย"

"ไม่ต้องไงคะ ปล่อย!!"

เธอดันตัวเขาออกก่อนจะมีปัญหามากไปกว่านี้เสียงทุ้มทรงพลังเดินเข้ามาพร้อมกับผลักตัวชายอื่นให้ออกห่างจากเธอ

"อย่ายุ่งกับผู้หญิงของคนอื่น"

เขาดึงตัวโรสเข้าไปแนบอก หญิงสาวเงยหน้ามองจากัวร์ก่อนจะกอดเอวแน่นตัวสั่นไหว การถูกชายอื่นคุกคามมันน่ากลัวนะ

"คุณจากัวร์"

เขากอดรัดเธอแน่นขึ้นก่อนจะมองหน้าชายตรงหน้า เขามองปฏิกิริยาของผู้หญิงก็พอเดาออกว่าน่าจะมีอะไรลึกซึ้งกันมากกว่าคนรู้จัก เพราะฉะนั้นเขาควรถอยออกมาดีกว่า

"ผมแค่อยากจะช่วยเธอ"

"ขอบคุณแต่คราวหลังไม่ต้อง"

ชายคนนั้นรีบเดินออกไปทันที ส่วนคนในอ้อมกอดนั้นซุกหน้าไม่ยอมสบตากับเขาแม้แต่น้อย ไม่รู้ว่ากลัวความผิดหรืออย่างไรกัน

"บอกให้อยู่ที่คอนโดไม่ใช่เหรอ"

"อยากกลับบ้านแล้ว"

คนตัวเล็กดีดดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมกอด เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างเซ็งๆรั้งตัวเธอให้เดินออกไปตามทาง จีน่าวิ่งตามมาพร้อมกับกระเป๋าของเจ้านาย

"นี่่ค่ะคุณจากัวร์กระเป๋าของคุณโรส"

"สนุกกันต่อเถอะครับ โรสไม่ไหวแล้ว แล้วค่าใช้จ่ายวันนี้อยู่ที่ใครครับ"

"คุณโรสเธอจะออกเองค่ะ เลยไม่ได้ตั้งเบิกวงบริษัทไว้ เดี๋ยวจีน่าจัดการก่อนก็ได้ค่ะ"

จากัวร์หยิบบัตรเครดิตในกระเป๋าส่งไปให้จีน่า บัตรนี้จำกัดวงเงินสามหมื่นต่อวัน น่าจะพอค่าปาร์ตี้ของพนักงานในคืนนี้

"เอาบัตรนี้ไปจ่าย บอกว่าของผม ให้ผู้จัดการไปรูดเองเขารู้จักผม"

"ขอบคุณค่ะคุณจากัวร์ ฝากดูแลคุณโรสด้วยนะคะ"

เขาพยักหน้ายิ้มเล็กน้อยก่อนจะอุ้มโรสขึ้นแล้วพาเดินไปยังลานจอดรถ สงสัยได้คุยกันยาวแน่นอนคืนนี้

เมื่อมาถึงที่บ้านเขาอุ้มโรสไปอาบน้ำในห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่นให้เธอแช่ในอ่างและเหมือนว่าตอนนี้หญิงสาวจะมีสติมากยิ่งขึ้น

"ดื่มอะไรขนาดนั้นโรส"

"ก็ปกตินิ"

เธอตอบเสียงอู้อี้ก่อนจะก้มลงตีฟองสบู่เล่นทำเป็นไม่สนใจชายหนุ่มตรงหน้า เขายื่นมือไปดีดหน้าผากเธออย่างหมั่นไส้ หญิงสาวร้องออกมาลูบผมป้อยๆ

"โอ๊ย! ทำอะไรของคุณเนี้ย"

"ตกลงเป็นอะไรโทรมาโวยวายแล้วก็วาง ผมยังงงไม่หายจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตกลงผมมีผู้หญิงอื่นตอนไหน"

"แล้วคุณไปทานข้าวกับใครล่ะ"

โรสมองชายหนุ่มตาขวาง เขายิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะเท้าคางตรงขอบอ่างมองสบตาหญิงสาว

"หึงเหรอ..."

"หึงที่ไหนเล่า เราตกลงกันแล้วว่าถ้าใครเจอคนที่ดีกว่าก็ไปได้ เพียงแค่คุณต้องบอกฉันก่อนแล้วเราต้องตัดขาดจากกันเท่านั้น"

"เอาอีกแล้วนะ ทำไมคุณถึงชอบไล่ให้ผมไปกับผู้หญิงคนนั้นคนนี้ ถ้าวันหนึ่งผมไปจริงขึ้นมาคุณจะทำยังไง"

เขามองหน้าเธออย่างจริงจังมาก ต้องการคำตอบด้วยว่าเธอจะมีความรู้สึกอย่างไร โรสก้มหน้าเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้าแล้วเอ่ยออกมาเสียงเรียบ

"ก็ไปสิ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก"