บทที่ 15
หนังสือพิมพ์ยับเยินคามือด้วยความเครียดและความแค้น ก่อนจะถูกปาลงพื้นอย่างรุนแรง แรงชนิดที่ว่าถ้าเปลี่ยนจากกระดาษหนังสือพิมพ์เป็นวัตถุที่มีน้ำหนักมากกว่านี้พื้นห้องอาจทะลุเป็นรูได้ แล้วตามด้วยเสียงเกรี้ยวกราดบาดลึกแก้วหูของคนฟัง
“ไม่จริง น้องอ่อนไม่เชื่อ พวกนี้มันเขียนข่าวมั่ว พี่ติณณ์ไม่มีทางประกาศออกไปแบบนั้นหรอก น้องอ่อนไม่เชื่อ”
ใช่...ไม่น่าเชื่อมันรวดเร็วเกินไป ข้าวใจเร็วและใจง่ายกับนายอาติณณ์เพราะหล่อและรวยกว่าพี่ใช่ไหม...พีรัชตำหนิหญิงสาวคนที่ตกเป็นข่าวดังของเช้าวันนี้ในใจอีกครั้ง
หนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับลงข่าวซุบซิบหยิกแกมหยอก พร้อมแสดงความยินดีกับเศรษฐีหนุ่มเมืองปากช่อง ที่หนีบว่าที่เจ้าสาวไปซื้อแหวนแต่งงาน แต่เกิดอาการแง่งอนกันขึ้นมาจนต้องถึงกับอุ้มกันขึ้นรถกลับออกมาจากห้างดัง ในท้ายข่าวนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าหยิกกันหนักชนิดที่แกล้งเปรยว่า คงกลับไปปรับความเข้าใจกันทั้งคื
