บทที่ 12
อาติณณ์มองน้องสาวตนเองอย่างอ่อนใจ ไม่ว่าจะขอร้องหรือบังคับให้รับประทานอาหารที่เขาซื้อมา แต่อินทุอรยังยืนกรานจะไม่แตะต้องอะไรทั้งสิ้น ถ้าพีรัชไม่มากินกับเธอด้วย
“น้องอ่อน” อาติณณ์เรียกน้องสาวอย่างอ่อนใจ เขาจะบอกได้อย่างไรกันว่าสั่งห้ามพีรัชไม่ให้มาหาหรือติดต่อกับเธอเด็ดขาด รวมถึงต้องการให้สองคนถอนหมั้นกันเสียด้วยซ้ำ เพราะคำพูดที่เขาได้ยินพีรัชพูดออดอ้อนขวัญข้าวนั้น ทำให้คนรักน้องและหวงของอย่างเขาเคืองแค้นเป็นที่สุด
“ไม่รู้ล่ะ ถ้าพี่ติณณ์ไม่ตามพี่พีมาให้ น้องอ่อนจะไม่กินอะไรทั้งนั้น ให้มันหิวตายไปเลย ดูสิพี่ติณณ์จะเอาหน้าที่ไหนไปพบคุณพ่อคุณแม่บนสวรรค์ ที่ดูแลน้องไม่ดี ทำร้ายจิตใจน้อง ฮึ!” อินทุอรค้อนให้พี่ชายอีกครั้งก่อนทิ้งตัวลงนอนตะแคงหันหลังหนี แต่ใช่จะเงียบเสียงไปเสียทีเดียว เธอยังนอนรำพึงรำพันถึงบิดามารดา
“คุณพ่อขา คุณแม่ขา มารับน้องอ่อนไปอยู่ด้วยสิคะ พี่ติณณ์ไม่รักน้องอ่อ
