รักนั้น ณ กาลครั้งหนึ่ง
----11----
เลย์อิชิเดินขึ้นมาบนห้องพักที่จัดให้เป็นส่วนของมายด์สาวใช้กำลังเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับคนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียง
ดวงตาสีเทาจ้องร่างไร้สติของสาวน้อยด้วยความเป็นห่วง เธอคงตกใจกับแผ่นดินไหวจนช็อกหมดสติไป
"คุณเลย์หิวหรือเปล่าคะ เดี๋ยวดิฉันลงไปเตรียมอาหารให้"
สาวใช้อีกคนขึ้นมาถาม
"ไม่ ผมจะรอให้มาอิฟื้นก่อนเตรียมซุปอุ่นๆ ไว้ให้เธอด้วยก็แล้วกัน"
พูดจบเลย์อิชิก็ทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างเตียงเพื่อเฝ้ารอให้มายด์ตื่นขึ้นมา
ผ่านไปไม่นานเปลือกตาของคนบนเตียงก็ค่อยๆ ขยับและเปิดขึ้นตากลมโตกวาดมองในระยะสายตามองเห็น เพดานสีครีมกับแสงจากไฟสีอบอุ่นทำให้เคืองตาเล็กน้อยจนต้องหรี่ตาลง
"เป็นไงบ้าง"
เลย์อิชิขึ้นลุกจากเก้าอี้เดินมาถามอย่างทันที
"ปวดหัวนิดหน่อยค่ะ"
"คุณคงตกใจกับแผ่นดินไหวน่ะ"
"คุณ ไม่ตกใจหรือคะ"
มายด์ถามพร้อมกับขยับตัวลุกขึ้น
"ผมชินแล้ว"
"มันเกิดบ่อย
