ราคีหอมรัญจวน

ในสวนเย็นกว่าในบ้าน

"ในสวนเย็นกว่าบนบ้านอีกนะ" เนื้อทองพูดขึ้นหลังจากเดินมาถึงท่าน้ำ ทั้งสองเดินเงียบมาตลอดทาง จนเนื้อทองรู้สึกว่าเริ่มจะอึดอัด เธอคิดว่าหากรอให้เข้มเป็นฝ่ายชวนคุย ก็คงต้องอยู่ท่ามกลางความเงียบแบบนี้ไปตลอดการเดินทางชมสวน

"ครับ ต้นไม้มันเยอะ" เข้มตอบเพียงสั้น ๆ

"ระวังนะครับ" จังหวะที่เนื้อทองทำท่าจะเดินลงเรือ เข้มรีบเข้าไปคว้าตัวเธอเอาไว้ก่อน เพราะคิดว่าหากให้ลงไปเองจะหล่นลงน้ำเอาได้ มือสากที่จับบนผิวนวลนุ่มรีบปล่อยแล้วดึงกลับ เพียงแค่สัมผัสร่างกายของเนื้อทองแค่ครู่เดียว ไรขนบนตัวมันก็ลุกซู่ขึ้นมาซะได้

"ขะ...ขอบใจนะ" เนื้อทองเองก็ตกใจกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้เช่นกัน เธอถอยเพื่อหลบทางให้กับเข้มได้ลงเรือไปก่อน จากนั้นตัวเองจึงได้นั่งลงตามไปทีหลัง ทั้งคู่นั่งหันหน้าเข้าหากันโดยที่เนื้อทองก็มองดูสวนไปตามประสาคนที่เพิ่งจะมาครั้งแรก ในสวนรกไปด้วยต้นไม้และต้นหญ้า หากเดินเท้าเข้ามาคงจะลำบากกว่านั่งเรือเป็นไหน ๆ ตลอดเวลาเนื้อทองรู้สึกว่าเข้มนั้นแอบมองเธอเป็นระยะ ๆ ซึ่งหากให้พูดตามตรงเธอรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวบอกไม่ถูก เข้มนั้นหน้าตาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ร่างกายก็ดูแข็งแรงกำยำตามประสาคนใช้แรงงาน ผิวกร้านแดดดำคล้ำมันไปด้วยเหงื่อจากการออกแรงพายเรือ เนื้อทองแอบมองดูแล้วก็รู้สึกวาบหวิวไปทั้งร่างกาย

"ไม่มีใครเลยเหรอในสวน" เนื้อทองหันไปถามด้วยน้ำเสียงยั่วยวน ทั้งยังส่งสายตาเชิญชวนคนตรงหน้าอย่างตั้งใจ

"ไม่มีหรอกครับ เราไม่ได้เข้าสวนกันทุกวัน ปกติจะเข้ามาวันที่พ่อค้ามาตัดผลไม้"

"อ๋อ ถ้างั้นวันนี้ก็ไม่มีใครเข้ามาในสวนเลยสิ" เนื้อทองถามต่อ เข้มไม่เข้าใจนักว่าเธอถามแบบนั้นทำไม แต่ก็พยักหน้ารับ เมื่อถึงส่วนที่เป็นสวนมะพร้าว เข้มก็พายเรือไปจอดที่ริมศาลาเพราะตรงนั้นมีท่าน้ำให้จอดเรืออยู่ เขาขึ้นจากเรือไปก่อนจากนั้นจึงได้ไปยืนรอรับเนื้อทองแล้วจับประคองเธอให้ขึ้นตามไปทีหลัง

"มีคนพักที่นี่ด้วยเหรอ" เนื้อทองเอ่ยถามเมื่อมองเห็นว่ามีกระท่อม

"เปล่าหรอกครับ ไม่ได้มีใครอยู่ประจำ แต่พอดีว่าคุณท่านทำไว้..." จริงๆ แล้วเจ้าสัวศรีชัยทำไว้นอนกกนอนก่ายกับสาวใช้เปลี่ยนบรรยากาศ แต่เพราะมันเป็นแบบนั้นเข้มจึงไม่ได้พูดต่อ

"ไว้ทำอะไร" คนสงสัยพยายามเค้นถาม แต่เข้มก็เอาแต่เงียบไม่ยอมตอบ จนเนื้อทองรู้สึกหมดสนุก เธอเดาได้จากอาการของเข้มว่ากระท่อมน้อยแห่งนี้น่าจะเป็นสถานที่สำหรับบรรเลงบทรักกับสาว ๆ ของเจ้าสัวแน่ ช่วงแรก ๆ เจ้าสัวก็ปรนเปรอลีลาบนเตียงให้กับเธออย่างอิ่มหนำ แต่พอล้มป่วยหนักไปครั้งหนึ่ง เขาก็ไม่สามารถมอบความสุขส่วนนี้ให้กับเธอได้อีก จนเนื้อทองต้องช่วยตัวเองอยู่หลายครั้ง เธอได้แต่นึกเสียดายว่าทำไมกัน ทำไมก่อนหน้านี้เธอถึงไม่หาความสุขให้ตัวเอง เฝ้าเก็บเอาความสาวไว้ทำไมจนอายุเท่านี้ พอมีผัวคนแรกก็ดันแก่จนมอบความสุขให้เธอได้อย่างไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย เข้มเดินนำเนื้อทองเข้าไปในสวนมะพร้าว ตาก็มองหามะพร้าวบนต้น สองคนเดินเข้าไปในสวนกันลำพัง ความร่มรื่นเริ่มให้ความรู้สึกเย็นวาบ ความเงียบครอบคลุมพื้นที่ มีเพียงเสียงเท้าและเสียงแมลงเท่านั้นในเวลานี้

"เดี๋ยวคุณนายรอตรงนี้...." จังหวะที่เข้มหันหลังกลับมา เขาพบว่าเนื้อทองได้ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกจนเผยให้เห็นเนินอกขาวอวบใต้บลาเซียลูกไม้สีดำ คนพูดรีบหันหน้าหนีทันทีเพราะกลัวตัวเองจะอดใจไม่ไหว

"คุณนาย..."

"ช่วยฉันหน่อยเถอะนะเข้ม"

"ผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ คุณท่านมีพระคุณกับผมมาก ผม..." เข้มพูดทั้งที่ไม่ได้หันมามองเนื้อทองเลยสักนิด ร่างบางตรงเข้าไปคว้าแขนเขาขึ้นมา ก่อนจะจับมือหนาของคนสวนมาวางทาบที่อกอูมของเธอ

"คะ...คุณนาย"

"งั้นก็แค่จับเฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรก็ได้" เธอว่าพร้อมทั้งออกแรงบีบขยำมือของเข้มให้นวดเน้นที่อกกลมโตของเธอ คนถูกยั่วเริ่มคล้อยตาม ผิวสัมผัสเนียนนุ่มของเนื้อทองปลุกเร้าอารมณ์พ่อหม้ายเมียทิ้งอย่างเข้มจนเขาเริ่มจะคล้อยตาม มือเรียวของเนื้อทองปล่อยออกจากมือของเข้มแล้วเอื้อมขึ้นไปโอมคอของเขาแล้วประคองศีรษะให้เข้มโน้มตัวลงมาจูบกับเธอ ริมฝีปากเรียวที่หิวกระหายจูบดูดดื่มกับคนสวนหนุ่มอย่างเร่าร้อน เข้มยกร่างบางของเนื้อทองขึ้นอุ้มแล้วพาเดินหายเข้าไปในกระท่อม ก่อนจะวางเธอลงนอนราบบนเตียงไม้ไผ่ เขามองดูคุณนายที่นอนแผ่ร่างรอเขาด้วยความปรารถนา เข้มเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกจากตัว แล้วเริ่มพรมจูบไปทั่วทั้งร่างกายขาวผ่อง กลิ่นกายหอมจากน้ำหอมแบรนด์ดัง ที่ผสมกับกลิ่นเหงื่อยิ่งทำให้แก่นกายของเข้มร้อนระอุ มันแข็งกล้าจนดันเป้ากางเกงที่เขาสวมให้ตุง เนื้อทองในเวลานี้เปลือยล่อนจ้อนไม่มีแม้เสื้อผ้าสักชิ้น ลิ้นสากของเข้มไล่เลียไปทุกซอกบนร่างกายของเนื้อทอง คนรับสัมผัสหลับตาพริ้มด้วยความพึงพอใจ

"เข้มจ๋า...ซี๊ดดด เลียให้ฉันหน่อยนะ" เนื้อทองครางโอพลางใช้มือจิกศีรษะของคนสวนหนุ่มให้ก้มลงที่ง่ามขาเปียกชุ่มของเธอ เข้มไม่ปฏิเสธต่อคำขอ เขาก้มหน้าลงละเลงลิ้นสากกวาดกรีดไปบนร่องสาวที่ชุ่มน้ำรักของเนื้อทองจนเธอแอ่นตัวโก่ง สัมผัสที่เธอโหยหามานาน เข้มบดขยี้เกสรสาวอย่างไม่ปรานีเนื้อทองดิ้นพล่าน ยิ่งเขาออกแรงละเลงลิ้นแรงขึ้นเท่าไหร่ น้ำหวานจากร่องรักของเนื้อทองก็ยิ่งทวีขึ้นมาเช่นกัน เข้มดูดกลืนกินน้ำรักของเนื้อทองและไล่เลียลงไปจนถึงร่องด้านหลังกลางบั้นท้ายอวบ เขาใช้มือทั้งสองข้างบีบเนื้อนุ่มบั้นท้ายของเนื้อทองจนแดงเป็นรอยมือ

"เข้ม...อูยยย ฉันไม่ไหวแล้ว ได้โปรดเถอะ ช่วยฉันหน่อยนะ" เนื้อทองร้องวิงวอนขอให้เข้มทำมันเสียที และพยายามอ้าขาเชิญชวนให้เขาสอดแก่นกายเข้ามาในร่องสวาทของเธอ

"คุณนายอยากให้ผมทำจริงหรือ?" คนถูกร้องขอเอ่ยถาม พลางมองดูหญิงสาวที่นอนแหกขาอยู่บนแคร่ไม้ไผ่อย่างพึงพอใจ

"ฉันไม่ไหวแล้วเข้ม ช่วยฉันทีเถอะนะ" เสียงครางกระเส่าเอ่ยตอบ เข้มถอดกางเองออกแล้วจัดแจงท่าทางให้เหมาะ ก่อนจะจ่อแก่นกายที่ทางเข้าถ้ำเนินสาวของเนื้อทอง เขาใช้ดุ้นเนื้อที่แข็งเต็มที่เขี่ยที่ร่องสาวเปียกชุ่มของเนื้อทอง เจ้าตัวเมื่อรู้สึกว่ามีเอ็นอุ่นมาสัมผัสร่างกายก็ยิ่งพยายามแอ่นรับ

"อย่าทรมานฉันแบบนี้เลยนะเข้ม ใส่มันเข้ามาเถอะ" เธอร้องโอดครวญ พลางขยับตัวเลื่อนเข้าหาอาวุธร้ายของเข้ม คนสวนหนุ่มค่อยๆ สอดใส่อาวุธของตนอย่างเบามือ

"อืม...แน่นจังเลยนะครับ" เขาว่าขณะที่รู้สึกตึงรัดแม้จะมีมากพอเลี้ยงทางเข้า นี่ทำให้รู้เลยว่าเนื้อทองอดอยากมามากจริง ๆ

"ใหญ่...อึกใหญ่ดีจัง" เนื้อทองเอ่ยปากชมอย่างพอใจ เมื่อเข้มเข้าไปจนสุดทาง เขาออกแรงกระแทกกระทั้นใส่เนื้อทองอย่างไร้ความปรานี เข้มเองก็อดอยากไม่ได้ต่างกันกับเนื้อทอง เขาต้องช่วยตัวเองทุกวัน นับตั้งแต่เมียหอบผ้าผ่อนหนีไป เสียงร้องรางของเนื้อทองผสมกับเสียงโยกของแคร่ไม้ไผ่ ดังจนลั่นสวน แต่ก็ไม่มีใครผ่านมาได้ยินเพราะสวนอยู่ลึก เวลาแห่งความสุขผ่านพ้นไปด้วยดี ก่อนจบฉากรัก เข้มดึงเอาท่อนรักของเขาออกมาจ่อที่ปากของคุณนายได้ทันเวลา เธอดูดกลืนกินน้ำของเข้มไปจนหมด ทั้งยังดูดเลียทำความสะอาดให้เขาจนหมดจน

"หวังว่าคุณนายคงอยากจะให้ผมช่วยอีกนะครับ" เข้มพูดขึ้น เนื้อทองที่กำลังใส่เสื้อผ้าเพียงหันมายิ้มแทนคำตอบ เอต้องหาโอกาสมาหาคนสวนคนนี้ให้ได้อีกแน่