ความเย็นชาจากสามีนั้นไม่ใช่เรื่องประหลาดอะไรนัก เพราะหญิงสาวได้รับมันอยู่เป็นประจำตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นในอดีตตั้งแต่ตอนที่แต่งงานได้เพียงแค่เดือนเดียว ความรักหวานชื่นก็ดูจะเริ่มมีปัญหาตามมาหลายอย่าง
“มาอยู่ที่นี่คิดจะเป็นคุณนายอย่างงั้นเหรอ อย่าหวังเลย”
นิดาน้องสาวสามีมองไอรักอย่างไม่ชอบหน้า ขนาดงานแต่งที่พี่ชายจัดเล็ก ๆ หล่อนกับมารดายังอยู่ร่วมงานไม่ถึงสิบนาที
“ไอไม่เคยคิดแบบนั้นนะคะ”
คำด่าต่าง ๆ นานา ได้ยินวนซ้ำบ่อย ๆ ก็ทำให้อารมณ์ของหญิงสาวขึ้นเช่นกัน
“ตอแหล แกมันหวังจับพี่ชายของฉัน!”
“คุณนิดเข้าใจผิดแล้วค่ะ ไอกับคุณราชรักกัน”
เสียงไอรักเริ่มแข็งขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ ไอรักไม่ใช่คนแรง แต่ก็ไม่ได้ทนจนไม่รู้สึกอะไร หล่อนโตจากฝรั่งเศสย่อมได้รับวัฒนธรรมทางโน้นมาอยู่บ้าง แม้มารดาจะเป็นคนไทยก็ตาม
“คุณแม่ดูมันจ้องนิดสิคะ”
หล่อนหันไปฟ้องมารดาผู้คอยให้ท้าย
“นี่แกคิดจะทำร้ายลูกสาวฉันใช่ไหม นิดไปจัดการมันเลยลูกลากมันออกไปจากบ้านเรา”
นิลนภาจ้องลูกสะใภ้ลูกครึ่งอย่างเกลียดชังและสาเหตุหลักมันก็มาจากอดีตสามีท่านเป็นคนฝรั่งเศสนั้นทิ้งท่านไปมีภรรยาใหม่
“มานี่เลยอีไอรัก ออกไปจากบ้านฉัน ผู้หญิงอย่างแกมันไม่เหมาะกับพี่ราชหรอก ถ้าไม่มีแกยัยพัดคงไม่ต้องอกหักหรอก”
นิดาวิ่งขึ้นไปกระชากผมพี่สะใภ้อย่างไม่ออมแรง ตั้งใจแล้วว่าอย่างไรเสียวันนี้ก็จะโยนผู้หญิงคนนี้ออกจากบ้านให้ได้
“ปล่อยนะคะคุณนิด ไอรักจะไม่ทนอีกแล้วนะคะ”
ไอรักขัดขืนพยายามป้องกันตัวเอง
“ทำไมแกจะทำอะไรฉัน!!”
พลั๊ก!! ไอรักถูกผลักจนล้มลง ดีที่มือคว้าราวบันไดเอาไว้ จึงไม่ตกลงไป
“โอ๊ย! หยุดนะคะ ปล่อยเดี๋ยวนี้!!!”
คนอยู่กับบันไดพยายามปัดป้องก่อนอารมณ์โกรธจะครอบงำทำให้ไอรักตบกลับร่างที่กำลังทุบตีหล่อนอยู่ แต่ด้วยนิดาไม่คิดว่าจะโดนตบกลับจึงไม่ได้ระวัง เมื่อถูกตบจึงทำให้ร่างของหญิงสาวนั้นพลัดตกลงมาจากบันได
พลั่ก!!!!
กรี๊ดดดดดด!!!!!
“นิดลูกแม่ ฮือ ๆ ช่วยด้วยใครก็ได้นังไอรักมันจะฆ่าลูกฉัน!!!!”
ร่างนิดาที่ถูกตบนอนจมกองเลือดทำเอานิลนภากรีดร้องด้วยความตกใจพร้อมกับจ้องมองไอรักที่ค่อย ๆ ก้าวลงจากบันไดด้วยตัวสั่นเทา
“ยัยนิด!”
เขามองร่างน้องสาวนอนจมกองเลือดสลับกับภรรยาบนบันไดอย่างไม่อยากจะคิดอะไรในตอนนี้นอกจากช่วยคนเจ็บก่อนแล้วค่อยมาเคลียร์กันทีหลัง เขาพานิดาไปส่งโรงพยาบาลได้ทันแต่เรื่องน่าเศร้าก็คือนิดากลายเป็นเจ้าหญิงนิทราและต้นเหตุของเรื่องนี้ก็มาจากคนที่เขาไว้ใจที่สุดอย่างไอรัก
“อธิบายมาไอรักว่าทำแบบนี้ทำไม! ทำไปทำไม!!”
ราชสีห์พยายามข่มอารมณ์ไม่ให้พลุ่งพล่านใส่คนรัก แม้ในใจของเขาจะเจ็บร้าวไปทั้งดวงก็ตาม
“ไอผิดเหรอคะที่ปกป้องตัวเอง น้องสาวคุณคิดจะทำร้ายไอก่อน ไอไม่ได้ตั้งใจให้คุณนิดเป็นแบบนี้”
สติที่เหลือเพียงน้อยนิดสั่งให้เธอบอกความจริงแก่สามี
“ยัยนิดคิดทำร้ายคุณ คุณก็เลยชิงทำร้ายยัยนิดจนเจ็บหนักขนาดนี้เลยเหรอ”
เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงที่เขารักจะเป็นคนเดียวกับคนที่ทำร้ายน้องสาวเขาปางตาย เขารักภรรยามากก็จริงแต่มันก็ไม่ได้มากขนาดปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปง่าย ๆ
“ไอไม่ได้ตั้งใจนะคะ คุณแม่กับคุณนิดมาทำร้ายไอก่อน ไอพยายามป้องกันตัวจริง ๆ ไม่อย่างนั้น…”
คนที่ตกบันไดคงเป็นเธอ
“พอ!! เรื่องที่คุณทำลงไปผมรับไม่ได้ อย่าให้ผมต้องรังเกียจคุณมากไปกว่านี้เลยไป ขอเวลาให้ผมได้ทำใจบ้างเถอะ”
แววตาเกลียดชังบีบหัวใจไอรักให้ค่อย ๆ แหลกละเอียดเป็นผุยผง หญิงสาวรู้ได้ทันทีว่าต่อจากนี้สามีคงมองเธอต่างไปจากเดิม
และคำว่าทำใจของเขานั้นก็กินเวลามาจนถึงตอนนี้ อาจจะไม่ได้มีปากเสียงหรือแสดงกิริยาไม่ดีใส่กันแต่มันก็เห็นชัดว่า ไม่เหมือนเดิม หญิงสาวเองไม่อยากจะนึกโทษใครนอกจากตัวเองที่ขาดสติจนทำร้ายน้องสาวสามีให้อาการหนักขนาดนี้ แค่เขายังพูดคุยยังนอนร่วมเตียงกันทุกวันก็นับว่าดีแล้ว