Para kaming nabuhusan ng malamig na tubig ni kuya, hindi namin alam kung anong tamang sabihin sa isat-isa. Basta umuwi kami sa hapong iyon na may mabigat na dala sa ka loob-looban.
Tahimik kami, walang nagtangkang magsalita man lang. Pareho kaming lutang at parehong nakaramdam nang pighati.
Ramdam na ramdam ko ang pakiramdam ni kuya na hindi mapalagay. Para siyang mauubusan ng dugo. Mahigpit ang kapit niya sa manobela, mahahahalata mo talaga na malalim ang iniiisip at pinipigilang sakit.
Ako nga parang nabagsakan ng langit at lupa, habang binalik-balikan sa utak ko iyong mga pinagsasabi ni Harris. How dare he, to say that!
Ganyan siya ka bastos para isiping nangialam kami sa buhay niya! He even said, we don't have a rights to teach him what's good thing to do. Napaka-baboy niya!
Hin
