ตอนที่10 น้องป่วย

1444 Words

ร่างโตที่อยู่ในชุดสบายเค้าไม่ได้ตั้งใจแค่อยากจะแกล้งคนตัวเล็กเท่านั้น ไม่คิดว่ามันจะหลุดติดมือขาดง่ายถึงขนาดนี้ คลาสรีบเดินออกห้องเห็นร่างเล็กนั่งหันหลังสะอื้นไห้จนตัวโยนเธอนั่งกอดเข่าซบหน้าลงอยู่แบบนั้นโดยไม่ยอมเหงิบเงย "ของไร้ค่าจะร้องไห้อะไรนักหนาไร้สาระ" ปากพูดร้ายแต่ใจกลับเจ็บปวดเมื่อเห็นคนตรงหน้ายิ่งสะอื้น เมย์ลดาร้องไห้จนแทบหายใจไม่ออกเธอไม่ตอบโต้เอาแต่ร้องจนใบหน้าหมองมันมีแต่คราบน้ำตา "หยุดร้องนะเมย์ลดาอย่ามาดราม่าทำตัวปัญญาอ่อนแค่ไอ้ล็อกเกตบ้าๆจะอะไรกันนักหนา ถ้ามันสำคัญกับชีวิตเธอนักก็ไปเก็บเอา" ต๋อม!! เสียงวัตถุบางอย่างกระทบกับมวลน้ำตกลงกลางสระจนเกิดเสียงเมื่อคนใจร้ายพูดจบ เมย์ลดาที่เข้าใจผิดคิดว่าเป็นล็อกเกตเพราะคำพูดของคลาสทำให้เธอตีความหมายไปแบบนั้น ร่างเล็กที่สะอื้นบนขอบสระรีบกระโจนลงน้ำทั้งๆที่ตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น คลาสวูบด้วยความตกใจหัวใจแกร่งตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD